Οικονομία

ΤΟ ΣΤΟΙΧΗΜΑ ΤΟΥ 2019

Η ελληνική οικονομία βρίσκεται στο κρισιμότερο έτος διαμόρφωσης της μεταμνημονιακής της περιόδου. Το 2019 είναι το έτος στο οποίο είτε θα μπουν οι βάσεις για μία αξιόλογη αναπτυξιακή πορεία που θα βοηθήσει να κλείσουν γρήγορα οι πληγές που άφησε η δεκαετής ύφεση είτε θα δρομολογηθεί μία αναιμική αναπτυξιακή εξέλιξη. Χθες, η έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδος ήρθε δυστυχώς να μας πει (με το 1,9% στο ΑΕΠ για το 2019) ότι τα πράγματα κινούνται μάλλον προς τη δεύτερη εκδοχή. Σημειώνεται ότι στο ΕΚΠΑ, τον Ιανουάριο του 2018, είχαμε εκτιμήσει ένα ρυθμό 1,88 για το 2019.

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ

Τα τέσσερα χρόνια διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ μπορούν να διακριθούν σε δύο περιόδους. Το πρώτο εξάμηνο του 2015, που βρίσκεται έξω από κάθε ορθολογική δυνατότητα ανάλυσης, και την περίοδο μετά τον Ιούλιο του 2015, και ιδιαίτερα μετά τον Ιούνιο του 2017, οπότε φαίνεται ότι κατανοήθηκε η σημασία της σχέσης με την ευρωπαϊκή οικογένεια και προσαρμόστηκαν οι αντίστοιχες πολιτικές επιλογές.

Η ΣΥΝΤΑΓΗ ΤΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ

Η ελληνική οικονομία, μετά την έξοδο από το τρίτο μνημόνιο, βρίσκεται σε μία μεταβατική περίοδο. Από εδώ και πέρα ή θα παραμείνει, ενδεχομένως επί χρόνια, σε τροχιά υποτονικής ανάπτυξης, έχοντας πάντοτε τον κίνδυνο να ξανακυλήσει σε μία καθοδική πορεία, ή θα κατορθώσει να εισέλθει σε ένα νέο, μακροχρόνιο δυναμικό αναπτυξιακό κύμα. Στόχος θα πρέπει να είναι η θεραπεία των πληγών της κρίσης, δηλαδή να αποκατασταθεί ένα ικανοποιητικό επίπεδο ευημερίας, όσο το δυνατόν συντομότερα.

ΣΤΕΝΕΥΟΥΝ ΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΗΣ Α' ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ - ΠΟΛΛΑ ΤΑ ΘΟΛΑ ΣΗΜΕΙΑ

Η συμφωνία που έγινε γνωστή για την πρώτη κατοικία αναβάλλει για αργότερα τη λύση των προβλημάτων, και μπορεί να θέτει πολλούς δανειολήπτες εκτός προστασίας, ωστόσο είναι τόσα πολλά ακόμη τα θολά σημεία, που δύσκολα μπορεί κάποιος να δει τον εαυτό του μέσα στο προτεινόμενο πλαίσιο, τονίζει προς το Liberal.gr, ο Παναγιώτης Πετράκης.

ΑΔΥΝΑΜΗ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ ΠΛΗΡΩΜΩΝ

Η «αδύναμη κουλτούρα πληρωμών» είναι μία δηλητηριώδης φράση που αναφέρεται στην ελληνική οικονομία και είναι διάσπαρτη στην Πρώτη Μεταπρογραμματική Έκθεση του IMF για την ελληνική οικονομία. Το ΔΝΤ δεν μας έχει συνηθίσει να επικαλείται συμπεριφορικές έννοιες στις αξιολογήσεις του. Η χρησιμοποίησή τους απαιτεί μία εναλλακτική προσέγγιση στην οικονομική ανάλυση την οποία συνήθως, ακόμα κι αν τη διαθέτουν, δεν την εξασκούν οι αναλυτές του και μάλιστα σε αυτού του τύπου τις αναφορές που είναι εξαιρετικά σημαντικές για το πώς η διεθνής οικονομολογική κοινότητα βλέπει την οικονομία μας.

ΑΝΑΔΙΑΝΟΜΗ ΤΟΥ ΠΛΟΥΤΟΥ ΔΕΝ ΝΟΕΙΤΑΙ ΕΑΝ ΠΡΩΤΑ ΔΕΝ ΑΥΞΗΘΕΙ Η ΠΙΤΑ ΠΟΥ ΠΑΡΑΓΕΤΑΙ

Η τήρηση δημοσιονομικών υποχρεώσεων γίνεται ιδιαίτερα επισφαλής σε μεταβατικές περιόδους επισημαίνει ο Παναγιώτης Ε. Πετράκης, καθηγητής του Τμήματος Οικονομικών Επιστημών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών στο mononews.gr. Οι πολιτικές εξελίξεις επιδεινώνουν την ελκυστικότητα των επενδύσεων στη χώρα, σύμφωνα με τον κ. Πετράκη, ο οποίος επισημαίνει ότι η Ελλάδα έχει χαμηλή θέση στις διεθνείς κλίμακες ανταγωνιστικότητας.

ΔΑΝΕΙΣΤΗΚΑΜΕ 2 ΦΟΡΕΣ ΑΚΡΙΒΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΟΣΤΟΣ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΣΗΣ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ ΜΑΣ

Στα χνάρια της περυσινής χρονιάς, δηλαδή εκτός των στόχων, θα κυλήσει και η φετινή όσον αφορά την ανάπτυξη, προβλέπει ο καθηγητής Π. Πετράκης, επικαλούμενος τις εξαγωγές που χάνουν σε δυναμική, τις χαμηλότερες προσδοκίες για τα έσοδα από τον τουρισμό, την επιβράδυνση της Ευρωζώνης και τις υπερβολικές προσδοκίες για επενδύσεις, οι οποίες όμως δεν έρχονται.

ΤΟΛΜΗΡΕΣ ΛΥΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ "ΚΟΚΚΙΝΑ" ΔΑΝΕΙΑ

Όταν μιλάμε για το τραπεζικό σύστημα, στο μυαλό μας έρχονται δύο πράγματα: Eάν κινδυνεύει και εάν εκπληρώνει τον σκοπό του. Δηλαδή, εάν ανακυκλώνει τις αποταμιεύσεις του εσωτερικού ή του εξωτερικού από αυτούς που αποταμιεύουν σε αυτούς που θέλουν να κάνουν επενδύσεις με απόδοση μεγαλύτερη του κόστους.

Για δύο κυρίως λόγους μπορεί να κινδυνεύει ένα τραπεζικό σύστημα: Εάν η οικονομία είναι σε κίνδυνο και εάν έγιναν επενδύσεις σε δραστηριότητες που είτε δεν θα επιστρέψουν τα δανεικά, είτε θα τα επιστρέψουν πολύ αργά, είτε έχουν απόδοση μικρότερη από το κόστος τους.

ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΒΙΑΖΟΜΑΣΤΕ

Η πολιτικά υπερτιμημένη έξοδος στις αγορές δεν θα είναι κάτι νέο, αφού μετά το 2010 έχουμε βγει αρκετές φορές με αρχή το 2014. Από οικονομικής άποψης πρόκειται για ένα θετικό βήμα. Να σημειωθεί ότι οι χώρες της Ευρωζώνης θα δανειστούν το 2019 περίπου 852 δισ. ευρώ και εμείς αναζητούμε ακόμα περίπου 5 δισ.! Σήμερα η σταθμισμένη μέση λήξη του ελληνικού χρέους είναι 18,5 χρόνια, το ενεργό επιτόκιο 2%, το 85% έχει σταθερό επιτόκιο και το 79% του χρέους διακρατείται από την ECB κ.λπ.

Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΥΦΕΣΗ ΚΑΙ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Η ελληνική πολιτική σκηνή βρίσκεται σε μεταβατικό στάδιο. Το 2019 είναι ένα εκλογικό έτος στο οποίο θα αλλάξουν αρκετά ο ευρωπαϊκός και ο ελληνικός χώρος της πολιτικής και της οικονομίας.

Το ερωτηματικό που τίθεται είναι εάν οι αλλαγές αυτές μπορούν να ευνοήσουν την ελληνική κοινωνία και τους Έλληνες πολίτες.