ΟΡΟΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ Η ΜΕΙΩΣΗ ΤΩΝ ΦΟΡΩΝ

Η χώρα ανακάμπτει από μία πολύ μεγάλη οικονομική κρίση, κατά την οποία, λόγω της υπερχρέωσης του Δημοσίου και της εσωτερικής υποτίμησης, οδηγήθηκε σε γρήγορη αύξηση της φορολογικής επιβάρυνσης φυσικών προσώπων και επιχειρήσεων. Ενώ μειώνονταν οι αμοιβές και οι συντάξεις, ταυτοχρόνως αυξάνονταν οι φορολογικές υποχρεώσεις!

Το 2018 οι φόροι ήταν το 41,3% του συνολικού κόστους εργασίας και η μέση φορολογική επιβάρυνση των επιχειρηματικών κερδών ήταν 20%. Ως αποτέλεσμα, ο συνολικός φορολογικός συντελεστής από φόρους και εισφορές στην Ελλάδα βρισκόταν στο 51,7%, ενώ της Ιταλίας στο 48,0%, της Πορτογαλίας στο 39,8%, της Ρουμανίας στο 38,4%, της Βουλγαρίας στο 27,1% και της Κύπρου στο 22,7%. Ουσιαστικά έτσι είμαστε αιμοδότες των γειτονικών μας οικονομιών.

Συγχρόνως το 7,7% των φορολογουμένων επιβαρύνεται με το 55,47% των φόρων, αναδεικνύοντας τη φορολογία ως τον κυριότερο μηχανισμό σύνθλιψης της μεσαίας τάξης (8.000 ευρώ ετήσιο εισόδημα και άνω) και εφαρμογής του προβληματικού δρόμου δημοσιονομικής προσαρμογής. Ταυτοχρόνως, τιμωρείται η χρήση εργαζομένων με υψηλή παραγωγικότητα, που είναι απαραίτητοι πλέον για την ανάκαμψη. Κάθε αύξηση σε παραγωγικό και υψηλότερα αμειβόμενο εργαζόμενο καταλήγει κατά 70% σε φόρους και εισφορές! Παράλληλα, ενώ για έναν μέσο εργαζόμενο είμαστε η 13η πλέον επιβαρυμένη χώρα στον ΟΟΣΑ, όταν αναφερόμαστε σε ζευγάρι με παιδιά είμαστε η 7η περισσότερο επιβαρυμένη χώρα. Είναι παραλογισμός!

Επιπροσθέτως, ο σημαντικότερος παράγοντας επηρεασμού της διάθεσης για επενδύσεις φαίνεται να είναι η φορολογία, αφού το 2019 το 56% των ερωτηθέντων θεωρεί το επίπεδο της φορολογίας αποτρεπτικό για επενδύσεις, με τη διαθεσιμότητα κεφαλαίων να έρχεται μετά! Η Ελλάδα είναι η 137η (!) χειρότερη χώρα στα φορολογικά επενδυτικά κίνητρα (ύψος, διαδικασίες, αστάθεια).

Δυστυχώς, όλα αυτά πάνε μαζί με τον μικρότερο βαθμό ικανοποίησης από τα ανταποδοτικά οφέλη του δημόσιου τομέα. Έτσι, το 62,3% των Ελλήνων πιστεύει ότι το κράτος επεμβαίνει υπερβολικά στον ιδιωτικό τομέα και προτιμά τη μείωση των φορολογικών υποχρεώσεων, έστω και εάν αυτό σημαίνει λιγότερες υπηρεσίες από το δημόσιο τομέα!

- Για να μειωθεί, όμως, η φορολογική επιβάρυνση, θα πρέπει να μειωθούν οι δημόσιες δαπάνες και να αυξηθεί το εισόδημα. Συνεπώς, τα πάσης φύσεως επιδόματα θα πρέπει να έχουν διασωστικό μόνο χαρακτήρα και να αυξηθούν οι ευκαιρίες για δουλειά από τον ιδιωτικό τομέα.

- Με τη μείωση των φορολογικών συντελεστών δημιουργείται η ευκαιρία για να διευρυνθεί η φορολογική βάση της οικονομίας, μειώνοντας τη σκιώδη οικονομία, με ταυτόχρονη φορολογική απαλλαγή για δαπάνες υγείας, οικογενειακή πολιτική και δαπάνες επανεκπαίδευσης (reskilling).

- Θα πρέπει να μειωθούν οι φορολογικοί συντελεστές φυσικών προσώπων και επιχειρήσεων για τρεις πρόσθετους λόγους: Ορισμένοι φόροι είναι πολύ υψηλοί και η μείωσή τους θα αυξήσει την απόδοσή τους (π.χ. ΦΠΑ, εστίαση). Έτσι, θα αυξηθεί υγιώς ο δημοσιονομικός χώρος, θα μειωθεί η εκροή επιχειρηματικής δραστηριότητας στις γειτονικές χώρες και θα αυξηθεί η χρήση εξειδικευμένου εργατικού δυναμικού.

- Υπό το φάσμα της γήρανσης του πληθυσμού, πρέπει να αντιστραφούν οι αρνητικές επιπτώσεις της φορολογίας στην οικογενειακή πολιτική.

- Θα πρέπει να ευνοηθεί η φορολογική μεταχείριση των νέων τεχνολογιών της τέταρτης βιομηχανικής επανάστασης. Έτσι, θα μπορούσαμε να διατηρήσουμε και να προσελκύσουμε νέα ταλέντα.

- Η πενταετής πλήρης φορολογική απαλλαγή της νεανικής επιχειρηματικότητας δεν θα στερούσε ούτε ένα ευρώ από τα δημόσια ταμεία, γιατί απλούστατα δεν υφίσταται σήμερα. Αντιθέτως, υπόσχεται σοβαρή μελλοντική ανάκαμψη των φορολογικών εσόδων.

- Η ευνοϊκή φορολογική μεταχείριση της προστασίας του περιβάλλοντος αποτελεί μία από τις σημαντικότερες αναπτυξιακές προτεραιότητες, καθώς η τωρινή και η μελλοντική Ελλάδα στηρίζεται στον οικολογικό πλούτο.

- Το φορολογικό καθεστώς της οικοδομής θα πρέπει να επανεξεταστεί. Αναφερόμαστε στη χρήση των εσωτερικών κεφαλαίων που βρίσκονται σε σεντούκια και θα ενδιαφέρονταν να επενδυθούν στην οικοδομή με ένα ισοδύναμο πλαίσιο φορολογικής «νομιμοποίησης» μη δηλωμένων κεφαλαίων.

- Πρέπει να διευκολυνθούν οι εταιρικοί ισολογισμοί από τις ζημίες της κρίσης. Έτσι επιταχύνεται η ανάκαμψη.

Συνολικά εάν σήμερα μειωθούν οι φόροι κατά 2 δισ. ευρώ, θα αυξηθεί, στην τρέχουσα πενταετία, το ΑΕΠ κατά 7,5 δισ. και η απασχόληση κατά 95.000 άτομα, ενώ το πρωτογενές πλεόνασμα θα μειωθεί κατά 3,7 δισ., που, όπως διαπιστώνεται μέχρι σήμερα, είναι ένα μέγεθος απολύτως διαχειρίσιμο!

Η ενδυνάμωση της μεσαίας τάξης μέσω της μείωσης της φορολογικής υποχρέωσης είναι όρος επιβίωσης της Ελλάδας.

Πρώτη δημοσίευση: εφημερίδα Real News, 27 Απριλίου 2019