ΟΙ ΠΙΣΤΩΤΙΚΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΣΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΑΡΧΙΖΟΥΝ ΝΑ ΑΠΟΚΛΙΝΟΥΝ

Τους τελευταίους μήνες παρατηρείται βελτίωση των συνθηκών πίστωσης στις χώρες των G7 -και κυρίως στις ΗΠΑ και στην Ευρωζώνη- και επιδείνωση στις αναδυόμενες αγορές, κάτι που επιβεβαιώνεται για το δεύτερο τρίμηνο του 2018 από μελέτη της Oxford Economics (2018) η οποία βασίζεται σε πολλές μελέτες κεντρικών τραπεζών.

Χαρακτηριστικό είναι το Διάγραμμα 1 στο οποίο φαίνεται η εξέλιξη του δείκτη πιστωτικών συνθηκών της Oxford Economics για τις χώρες των G7 και για τις αναδυόμενες αγορές.

Διάγραμμα 1. Εξέλιξη του δείκτη πιστωτικών συνθηκών της Oxford Economics

Πηγή: Oxford Economics.

Αποτέλεσμα είναι η εξέλιξη αυτή να καθοδηγεί την πραγματική πιστωτική ανάπτυξη. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν οι ΗΠΑ όπου οι πιστώσεις προς επιχειρήσεις αυξήθηκαν σημαντικά δεδομένων των διευκολύνσεων στις πιστώσεις κατά το τελευταίο έτος. Πιο συγκεκριμένα, περίπου το 11% των τραπεζών χαλάρωσε τις πιστωτικές του απαιτήσεις στο δεύτερο τρίμηνο του 2018, κάτι που συμβαίνει για πέμπτο τρίμηνο στη σειρά.

Αντίστοιχη είναι η εικόνα και για την Ευρωζώνη. Η απόφαση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) να παγώσει τα (μηδενικά) επιτόκια για ένα χρόνο -τουλάχιστον μέχρι το καλοκαίρι του 2019-, αντανακλά αφενός την ισχυρή προοπτική ανάπτυξη της ευρωπαϊκής οικονομίας και αφετέρου την αυξημένη αβεβαιότητα που επικρατεί στο διεθνές περιβάλλον. Η ΕΚΤ βελτίωσε τις προβλέψεις της για το ρυθμό μεγέθυνσης της Ευρωζώνης στο 2,4% από 2,1% για το 2018 και διατήρησε αμετάβλητη την πρόβλεψή της για το 2019 στο 1,9%, καθώς και για το 2020 στο 1,7%. Θετικά είναι επίσης τα μηνύματα από το μέτωπο του πληθωρισμού, γεγονός που συνέβαλε στην απόφαση για τον τερματισμό του προγράμματος ποσοτικής χαλάρωσης (QE) στο τέλος του 2018. Οι ευρωπαϊκές αγορές ομολόγων αντέδρασαν θετικά στις αποφάσεις αυτές, με αποτέλεσμα οι αποδόσεις να κινηθούν προς τα κάτω. Συγκεκριμένα, η ΕΚΤ προβλέπει επιτάχυνση του πληθωρισμού για φέτος στο 1,7% από 1,4% όπως και για το 2019 στο 1,7% από 1,4%, ενώ διατήρησε αμετάβλητη την πρόβλεψη της για το 2020 στο 1,7%. Βεβαίως ένα πιθανό μειονέκτημα για την Ευρωζώνη αποτελεί η απότομη πτώση στα μερίδια των τραπεζών κατά τους τελευταίους μήνες, κάτι το οποίο στο παρελθόν συνοδεύτηκε από αυστηρότερα κριτήρια πιστοληπτικής ικανότητας για τις επιχειρήσεις.

Στις αναδυόμενες αγορές, ο συνολικός δείκτης πιστοληπτικής ικανότητας υποχώρησε ξανά το δεύτερο τρίμηνο του 2018. Η κατάσταση αυτή προήλθε από την επιδείνωση της εικόνας στην Τουρκία και μπορεί να θεωρηθεί ως αντίδραση στην αύξηση του κόστους δανεισμού σε δολάρια, στις ασθενέστερες εισροές κεφαλαίων και στη μεταβλητότητα των συναλλαγματικών ισοτιμιών. Επίσης, ρόλο έπαιξαν οι αρνητικές πιστωτικές συνθήκες στην Κίνα, κάτι το οποίο δεν ενισχύει την εικόνα των αναδυόμενων οικονομιών και εξηγεί εν μέρει την επιλογή της πιο χαλαρής νομισματικής πολιτικής.