ΠΟΥ ΧΑΘΗΚΑΝ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ

Μέχρι τώρα οι Έλληνες φορολογούμενοι έχουν ενισχύσει κεφαλαιακά τις Ελληνικές τράπεζες με ένα υπέρογκο ποσό που κυμαίνεται μεταξύ €41,7-€51,7 δις (ανάλογα με το που θα κινηθεί η τελευταία ανακεφαλαιοποίηση). Είναι ίσως η μεγαλύτερη αναλογική ενίσχυση τραπεζών από το δημόσιο σε παγκόσμια βάση τουλάχιστον στη νεότερη ιστορία.

Θα πρέπει να προσεχθεί ότι δεν αναφερόμαστε, στις πρόσθετες των παραπάνω ποσών, ενισχύσεις της ρευστότητας (σήμερα €88 δις) αλλά μόνο σε κεφαλαιακές ενισχύσεις (αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου)!

Όλα αυτά τα χρήματα τα επιβαρύνονται οι φορολογούμενοι. Ενδεχομένως κάποιο μέρος από αυτά θα επιστραφεί αργότερα (εάν πάνε καλά τα πράγματα).

Όμως πώς «εξαερώθηκε» και πού πήγε το ζεστό χρήμα των παλαιότερων ανακεφαλαιοποιήσεων; Και τι θα συμβεί στο μέλλον;

Η απάντηση απαιτεί μια πιο εκτενή ανάλυση που εντόνως σας παρακινώ να τη διαβάσετε. Θα σας ενημερώσει με ένα εξαιρετικά απλό τρόπο. Το βασικό συμπέρασμα είναι ότι τα χρήματα χάθηκαν στην Μεγάλη Έξοδο των Καταθέσεων (τη δεύτερη μετά το 2011) και στα Μη Εξυπηρετούμενα Δάνεια! Για την έξοδο των καταθέσεων στην τωρινή περίπτωση τα capital controls ήρθαν αργά και στην πρώτη περίπτωση δεν εφαρμόστηκαν ποτέ.

Το βαρύ ερώτημα όμως είναι το εξής: Είναι σωστά τα νούμερα της ανακεφαλαιοποίησης τώρα; Ή θα απαιτηθούν και άλλα σε ένα ή δύο χρόνια; Και αν απαιτηθούν νέα κεφάλαια σε ένα ή δύο χρόνια, θα είναι τέτοιες οι συνθήκες που θα μπορούν να τα βάλουν οι ιδιώτες ή θα απαιτηθούν περαιτέρω κρατικά κεφάλαια; Στη δεύτερη περίπτωση το κούρεμα καταθέσεων είναι πλέον ευρωπαϊκή οδηγία.

Από την άλλη βέβαια πλευρά, οι ιδιώτες που θα βάλουν τώρα λεφτά έχουν δύσκολα διλήμματα. Ξέρουν ότι αν απαιτηθούν νέα κρατικά λεφτά, πρώτα θα χάσουν αυτοί το σύνολο της αξίας των μετοχών τους και μετά θα την πληρώσουν οι καταθέτες. Συνεπώς το ερώτημα ανάγεται στο πώς θα πάει η χώρα τα επόμενα 2 χρόνια. Αυτό είναι το στοίχημα και αυτός είναι ο λόγος που απέτυχαν οι προηγούμενες ανακεφαλαιοποιήσεις. Διότι η πραγματικότητα αποδείχθηκε χειρότερη από το δυσμενέστερο σενάριο!

Μία πολύ χρήσιμη άσκηση θα ήταν να συγκρίνει κανείς τα προηγούμενα stress test με το τωρινό. Μετά να δει τις αποκλίσεις των προηγούμενων stress test με τα πραγματικά στοιχεία. Και τέλος, να εντοπίσει τις κρίσιμες υποθέσεις / παραμέτρους που πρέπει να παρακολουθεί κανείς, για να ξέρει εγκαίρως αν η ανακεφαλαιοποίηση αυτή θα είναι αρκετή ή θα έχουμε δράματα στην Ελλάδα και τον τραπεζικό τομέα. Οι υποθέσεις φέρουν όλη την ουσία των πολιτικών αποφάσεων! Έτσι θα μπορέσουμε να έχουμε και Early Warning Signals για αυτή την υπόθεση. Να κάνει δηλαδή κάποιος τη δουλειά που έπρεπε και πρέπει να κάνει η Τράπεζα της Ελλάδος και το Υπουργείο Οικονομικών για να προστατέψει τους καταθέτες.