Κοινωνία

«ΕΚΔΙΚΗΤΙΚΗ ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ»: ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΣΤΗΝ ΑΓΟΡΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ;

Συνήθως, οι προβλέψεις για την αγορά εργασίας αναφέρονται σε διάφορες παραμέτρους που αναμένεται να λειτουργήσουν θετικά για τους εργαζομένους και την ίδια την αγορά εργασίας γενικότερα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι ειδικότητες που αναμένεται την επόμενη χρονιά (ή τα αμέσως επόμενα χρόνια) να παρουσιάσουν αυξημένη ζήτηση.

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΞΕΚΙΝΑΕΙ ΑΠΟ ΤΑ ΟΡΑΜΑΤΑ ΜΑΣ

Το γεγονός ότι είμαστε όντα με ελλείψεις μάς ωθεί αρχικώς στην προσπάθεια να καλύψουμε τις ζωτικές ανάγκες μας, ώστε να επιβιώσουμε. Αυτό αφορά το παρόν μας. Υπάρχει, όμως, και το μέλλον. Η επίγνωση του ότι υπάρχει το μέλλον αφορά όχι μόνο τον αγώνα για την κάλυψη των άμεσων αναγκών, αλλά εξίσου (αν όχι περισσότερο) την προσπάθεια για τη διαμόρφωση της ζωής μας έτσι, ώστε να μειωθεί ο επιτακτικός χαρακτήρας όσο γίνεται περισσότερων αναγκών μας και, γενικότερα, να βελτιωθεί ο τρόπος ζωής μας στο μέγιστο δυνατό.

ΤΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΟ ΔΩΡΟ

Τις μέρες των εορτών ένα από τα πρώτα πράγματα που έχουμε κατά νου είναι να προσφέρουμε και να λάβουμε δώρα. Ψάχνουμε να βρούμε τι αρέσει στα αγαπημένα μας πρόσωπα, ώστε να τους δείξουμε όχι μόνο ότι τα σκεφτόμαστε, αλλά και ότι μας ενδιαφέρει να χαίρονται και προσπαθούμε να τα κάνουμε να χαρούν, έστω και για λίγο – όσο διαρκεί η χαρά που δίνει ένα δώρο.

ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΖΗΤΩ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΔΙΝΩ;

Ζούμε σε εποχές έντονων διεκδικήσεων στους περισσότερους τομείς της ζωής μας: διεκδικούμε την ανοχή, τη δικαιοσύνη, τον αυτοπροσδιορισμό, καλύτερους όρους ζωής και εργασίας, τον έρωτα κτλ. Και καλά κάνουμε. Βασικά, θα ήταν ανησυχητικό να μη διεκδικούσαμε.  

Διεκδικούμε κάτι που νιώθουμε ότι μας λείπει ή βιώνουμε την έλλειψή του ως γεγονός. Αυτό που διεκδικούμε θεωρούμε ότι θα βελτιώσει τη ζωή και την προσωπικότητά μας. Για παράδειγμα, διεκδικούμε τον αυτοπροσδιορισμό, διότι αισθανόμαστε πως δεν μας καλύπτουν οι προσφερόμενοι από την κοινωνία τρόποι αυτοπροσδιορισμού.

ΤΕΧΝΗΤΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ: ΦΑΡΜΑΚΟ ΚΑΙ ΦΑΡΜΑΚΙ

Η αναπόφευκτη εξάπλωση της χρήσης της Τεχνητής Νοημοσύνης (ΤΝ) σε ολοένα και περισσότερους τομείς της ανθρώπινης ζωής και δραστηριότητας δεν θα μπορούσε να μην επηρεάσει άμεσα και έμμεσα τη λειτουργία της δημοκρατίας.

ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ, ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΚΑΙ ΛΗΨΗ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ

Η παραδοσιακή προσέγγιση στην οικονομική επιστήμη προσεγγίζει την λήψη αποφάσεων ως μια καθαρά ορθολογική διαδικασία. Ωστόσο, αυτή η προσέγγιση παραβλέπει τον κρίσιμο ρόλο των συναισθημάτων, που λειτουργούν ως αυτόνομα και εξελικτικά καθοδηγητικά στοιχεία στην ανθρώπινη δράση. Επιπλέον, οι αυξημένες διεθνείς διασυνδέσεις, η πολυπλοκότητα και το υψηλό επίπεδο συστημικού κινδύνου απαιτούν από τους λήπτες αποφάσεων να συνδυάζουν αναλυτικές και διαισθητικές προσεγγίσεις.

FORESIGHT ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΟΡΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ: ΝΕΕΣ ΔΕΞΙΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΙ ΡΟΛΟΙ

Όπως είναι ήδη γνωστό οι ταχείες τεχνολογικές εξελίξεις και ιδίως η επανάσταση της τεχνητής νοημοσύνης οδηγούν σε ανακατατάξεις στην αγορά εργασίας και δημιουργούν προκλήσεις σε σχέση με την επίτευξη αξιοπρεπούς απασχόλησης και ευρύτερα της βιωσιμότητας.

ΜΗΝ ΦΟΒΑΣΤΕ ΤΙΣ ΑΝΑΤΡΟΠΕΣ! ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΕΙΤΕ ΤΙΣ ΠΡΟΣ ΟΦΕΛΟΣ ΣΑΣ

ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΟΙ ΝΑ ΖΟΥΜΕ ΜΑΖΙ

Πολύ δύσκολα κάποιος μπορεί να αρνηθεί ότι ζούμε σε μια εποχή επικράτησης του ατομικισμού. Μια εποχή, όπου το σταθερό σημείο αναφοράς, αφετηρίας και κατάληξης είναι ο εαυτός. Αν και αυτό, όσο περίεργο και να φανεί, είναι κάτι απολύτως φυσιολογικό (αλλά σε εντελώς διαφορετικό πλαίσιο, το οποίο δεν μπορεί να αναλυθεί εδώ), ο σύγχρονος ατομικισμός (μιας και γι’ αυτόν μιλάω εδώ) συνιστά στρέβλωση ή και διαστροφή του πρωταρχικού ατομικισμού ή εγωισμού. Ο λόγος θα φανεί λίγο πιο κάτω.

ΠΟΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΤΗΣ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗΣ ΣΤΟΝ ΧΩΡΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΠΩΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΝΤΑΙ;

Η αναπόφευκτη είσοδος της Τεχνητής Νοημοσύνης (ΤΝ) στην αγορά εργασίας εντυπωσιάζει και προβληματίζει λόγω της ιδιαιτερότητάς της, αφού είναι κάτι πρωτόγνωρο. Κι όπως είναι αναμενόμενο (και, πλέον, γνωστό) έχει προκαλέσει εύλογες ανησυχίες σχετικά με το μέλλον κάποιων μορφών εργασίας και του μέλλοντος των εργαζομένων που εμπλέκονται με την ΤΝ.