Κοινωνία

FORESIGHT ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΟΡΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ: ΝΕΕΣ ΔΕΞΙΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΙ ΡΟΛΟΙ

Όπως είναι ήδη γνωστό οι ταχείες τεχνολογικές εξελίξεις και ιδίως η επανάσταση της τεχνητής νοημοσύνης οδηγούν σε ανακατατάξεις στην αγορά εργασίας και δημιουργούν προκλήσεις σε σχέση με την επίτευξη αξιοπρεπούς απασχόλησης και ευρύτερα της βιωσιμότητας.

ΜΗΝ ΦΟΒΑΣΤΕ ΤΙΣ ΑΝΑΤΡΟΠΕΣ! ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΕΙΤΕ ΤΙΣ ΠΡΟΣ ΟΦΕΛΟΣ ΣΑΣ

ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΟΙ ΝΑ ΖΟΥΜΕ ΜΑΖΙ

Πολύ δύσκολα κάποιος μπορεί να αρνηθεί ότι ζούμε σε μια εποχή επικράτησης του ατομικισμού. Μια εποχή, όπου το σταθερό σημείο αναφοράς, αφετηρίας και κατάληξης είναι ο εαυτός. Αν και αυτό, όσο περίεργο και να φανεί, είναι κάτι απολύτως φυσιολογικό (αλλά σε εντελώς διαφορετικό πλαίσιο, το οποίο δεν μπορεί να αναλυθεί εδώ), ο σύγχρονος ατομικισμός (μιας και γι’ αυτόν μιλάω εδώ) συνιστά στρέβλωση ή και διαστροφή του πρωταρχικού ατομικισμού ή εγωισμού. Ο λόγος θα φανεί λίγο πιο κάτω.

ΠΟΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΤΗΣ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗΣ ΣΤΟΝ ΧΩΡΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΠΩΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΝΤΑΙ;

Η αναπόφευκτη είσοδος της Τεχνητής Νοημοσύνης (ΤΝ) στην αγορά εργασίας εντυπωσιάζει και προβληματίζει λόγω της ιδιαιτερότητάς της, αφού είναι κάτι πρωτόγνωρο. Κι όπως είναι αναμενόμενο (και, πλέον, γνωστό) έχει προκαλέσει εύλογες ανησυχίες σχετικά με το μέλλον κάποιων μορφών εργασίας και του μέλλοντος των εργαζομένων που εμπλέκονται με την ΤΝ.

Η ΠΟΛΥΠΛΟΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΑΠΛΟΥ

Ο τίτλος δεν είναι μια κενή παραδοξολογία με σκοπό την πρόκληση του ενδιαφέροντος. Αντιθέτως, αναφέρεται σε κάτι που ισχύει, αλλά δύσκολα αντιλαμβανόμαστε, για πάρα πολλούς λόγους.

ΔΕΝ ΒΡΙΣΚΟΥΜΕ ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ; ΤΟΣΟ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ

Γιατί είναι σημαντικό να γνωρίζουμε το νόημα των πραγμάτων; Διότι, όταν λέμε ότι κάτι έχει νόημα, αμέσως αναγνωρίζουμε τον λόγο ύπαρξής του, είτε είναι θετικός είτε αρνητικός. Έτσι, του βρίσκουμε μια θέση στη σκέψη μας, οπότε παύει να αποτελεί έναν άγνωστο «Χ», που σημαίνει πιθανή απειλή.

ΠΩΣ ΧΑΝΟΥΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ ΣΕ ΜΙΑ ΑΤΟΜΙΚΙΣΤΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ!

Μπορεί να φαίνεται παράδοξο, αλλά στη σύγχρονη ατομικιστική κοινωνία αυτό που χάνεται πρώτο είναι ο εαυτός μας. Και είναι ό,τι χειρότερο.

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΗΓΕΣΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ KISSINGER ΚΑΙ KERSHAW

Πολλά μπορούν να ειπωθούν για τον Henry Kissinger, από πολύ θετικά έως πολύ αρνητικά. Ωστόσο, ελάχιστοι (αν κανείς) μπορούν να αρνηθούν τις ικανότητές του στον χώρο της διπλωματίας και της στρατηγικής ηγεσίας. Ως εκ τούτου, μπορούμε να αντλήσουμε από αυτόν (συγκεκριμένα, από το βιβλίο του Leadership, Six Studies in World Strategy) ορισμένα χρήσιμα βασικά χαρακτηριστικά της ηγεσίας, τα οποία μπορούν να αποτελέσουν ένα λειτουργικό πλαίσιο, για όσους ενδιαφέρονται να ασκήσουν ή ασκούν ηγεσία. Συγκεκριμένα:

50 ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΤΟΧΗΣ

Έχουν παρέλθει πενήντα χρόνια από την τουρκική εισβολή και κατοχή της Β. Κύπρου. Με αφορμή την επέτειο, ακαδημαϊκοί, διπλωμάτες, πολιτικοί, ειδικοί αναλυτές, δημοσιογράφοι και άλλοι επιχειρούν να φωτίσουν τα αίτια που οδήγησαν στην καταστροφή.

Παρ΄ όλα αυτά ο «Φάκελος της Κύπρου» παραμένει ατελής. ‘Ίσως όχι γιατί απουσιάζουν κρίσιμες πληροφορίες αλλά περισσότερο γιατί αρνούμεθα να δούμε και να δεχθούμε την λογική ακολουθία των γεγονότων που καθόρισαν και καθορίζουν την σύγχρονη πολιτική ιστορία μας.

ΛΙΓΗ ΩΡΑ ΥΠΝΟ ΑΚΟΜΑ;

Ανεξάρτητα από το πού πηγαίνει κανείς για την περίοδο των διακοπών, το χρονικό αυτό διάστημα αποτελεί ένα ξεχωριστό τμήμα της καθημερινότητάς μας. Ο λόγος είναι απλός και αυταπόδεικτος: την περίοδο αυτή ζούμε μια αρκετά (έως εντελώς) διαφορετική καθημερινότητα σε σχέση με αυτήν που βιώνουμε τον υπόλοιπο χρόνο.