Κοινωνία

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΗΓΕΣΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ KISSINGER ΚΑΙ KERSHAW

Πολλά μπορούν να ειπωθούν για τον Henry Kissinger, από πολύ θετικά έως πολύ αρνητικά. Ωστόσο, ελάχιστοι (αν κανείς) μπορούν να αρνηθούν τις ικανότητές του στον χώρο της διπλωματίας και της στρατηγικής ηγεσίας. Ως εκ τούτου, μπορούμε να αντλήσουμε από αυτόν (συγκεκριμένα, από το βιβλίο του Leadership, Six Studies in World Strategy) ορισμένα χρήσιμα βασικά χαρακτηριστικά της ηγεσίας, τα οποία μπορούν να αποτελέσουν ένα λειτουργικό πλαίσιο, για όσους ενδιαφέρονται να ασκήσουν ή ασκούν ηγεσία. Συγκεκριμένα:

50 ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΤΟΧΗΣ

Έχουν παρέλθει πενήντα χρόνια από την τουρκική εισβολή και κατοχή της Β. Κύπρου. Με αφορμή την επέτειο, ακαδημαϊκοί, διπλωμάτες, πολιτικοί, ειδικοί αναλυτές, δημοσιογράφοι και άλλοι επιχειρούν να φωτίσουν τα αίτια που οδήγησαν στην καταστροφή.

Παρ΄ όλα αυτά ο «Φάκελος της Κύπρου» παραμένει ατελής. ‘Ίσως όχι γιατί απουσιάζουν κρίσιμες πληροφορίες αλλά περισσότερο γιατί αρνούμεθα να δούμε και να δεχθούμε την λογική ακολουθία των γεγονότων που καθόρισαν και καθορίζουν την σύγχρονη πολιτική ιστορία μας.

ΛΙΓΗ ΩΡΑ ΥΠΝΟ ΑΚΟΜΑ;

Ανεξάρτητα από το πού πηγαίνει κανείς για την περίοδο των διακοπών, το χρονικό αυτό διάστημα αποτελεί ένα ξεχωριστό τμήμα της καθημερινότητάς μας. Ο λόγος είναι απλός και αυταπόδεικτος: την περίοδο αυτή ζούμε μια αρκετά (έως εντελώς) διαφορετική καθημερινότητα σε σχέση με αυτήν που βιώνουμε τον υπόλοιπο χρόνο.

ΝΤΟΠΙΓΚ ΚΑΙ ΒΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ (EVOLUTION)

Για να διαπιστώσει κανείς τις πιθανότητες εξάλειψης μιας δυσάρεστης ανθρώπινης συμπεριφοράς και ίσως και για να εφαρμόσει λύσεις, θα πρέπει να ανατρέξει στην βιολογική εξέλιξη (Evolution). Θα αναφερθούμε μόνο σε βασικά ζητήματα που αφορούν στο Ντόπιγκ (η εκτός κανονισμών χρήση ουσιών ή άλλων μέσων για αύξηση της αθλητικής απόδοσης). Υπάρχουν 3  σχετικά θέματα στη  εξελικτική βιολογία:

«Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΑΛΗΘΕΙΑ» ΚΑΙ Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΜΟΝΩΣΗΣ

Μία από τις πλέον συνηθισμένες φράσεις που χρησιμοποιούμε τα τελευταία χρόνια είναι το «η αλήθεια μου». Με αυτήν επιδιώκεται να δηλωθεί η σημασία της σκέψης που εκφράζει ένα πρόσωπο. Ως εκ τούτου, όχι μόνο φαίνεται πως είναι μια φράση αβλαβής, αλλά και απαραίτητη. Ωστόσο, πρόκειται για την έκφραση ενός σημαντικού προβλήματος. Ας δούμε, συνοπτικά, τον λόγο.

ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΕΝΑΣ ΥΠΑΡΞΙΣΤΗΣ ΝΑ ΓΙΝΕΙ CEO;

Αν σκεφτεί κανείς ότι ο υπαρξισμός είναι μια φιλοσοφία με βασικό χαρακτηριστικό της, τουλάχιστον σύμφωνα με τον γάλλο φιλόσοφο Ζαν-Πολ Σαρτρ, την απόλυτη ελευθερία («είμαστε καταδικασμένοι να είμαστε ελεύθεροι»), θα φαινόταν εντελώς παράδοξη, αν όχι εξ αρχής καταδικασμένη στην αποτυχία, η επιλογή να γίνει CEO ένας υπαρξιστής. Πώς θα μπορούσε να διοικήσει; Δηλαδή να θέσει όρια και να δώσει εντολές, οπότε να φαίνεται πως περιορίζει την ελευθερία των άλλων; Και πώς θα μπορούσε ο ίδιος να δεσμευτεί στις απαιτήσεις και στο όραμα της επιχείρησης;

ΟΙ ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ ΤΟΥ ΟΟΣΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΠΙΔΡΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ ΣΤΟΝ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΚΟΣΜΟ

Η επίδραση της τεχνολογίας στην οικονομική και κοινωνική ζωή είναι ένα θέμα που ενδιαφέρει το σύνολο της κοινωνίας, από τους απλούς πολίτες μέχρι τις κυβερνήσεις. Η πολυπλοκότητα, ωστόσο, του θέματος δεν επιτρέπει επιφανειακές προσεγγίσεις. Γι’ αυτό προτιμούμε να προβάλλουμε τα βασικά συμπεράσματα που προκύπτουν από συστηματικές και όσο γίνεται πιο πρόσφατες σχετικές μελέτες, όπως του ΟΟΣΑ.

ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ ΣΗΜΕΡΑ

Το άγχος της μοναξιάς είναι αποτρεπτικό και προκύπτει από μια βασική αποξένωση μεταξύ ανθρώπου και ανθρώπου, ενώ η υπαρξιακή μοναξιά είναι ένα αναπόφευκτο μέρος της ανθρώπινης εμπειρίας, που περιλαμβάνει περιόδους αυτο-σύγκρουσης και παρέχει μία οδό για την αυτο-ανάπτυξη. Ενώ μπορεί να είναι επώδυνη, μπορεί επίσης να οδηγήσει σε θριαμβευτική δημιουργία. Η μοναξιά ορίζεται συχνά ως η αίσθηση ότι η επιθυμητή ποσότητα ή ποιότητα των κοινωνικών συνδέσεων του ατόμου δεν εκπληρώνεται.

ΤΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΟΥΜΕ ΟΤΑΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ

Το να κάνουμε ερωτήσεις στην εργασία μας είναι κάτι φυσιολογικό, αλλά και συχνά δυσκολότερο από όσο νομίζουμε. Αυτό συμβαίνει για δύο λόγους:

Πρώτον, αυτό που πραγματικά ρωτάμε ενδέχεται να είναι (έως και πολύ) διαφορετικό από αυτό που νομίζουμε ότι ρωτάμε. Για παράδειγμα, η ερώτηση «Δουλεύεις τώρα;» μπορεί να εκληφθεί ακόμα και ως ειρωνεία, με την έννοια του «σιγά μη δουλεύεις τώρα, χαζολογάς στο διαδίκτυο».

ΠΩΣ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΟΥΜΕ ΤΗ ΒΑΡΕΜΑΡΑ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ

Βαριέστε στη δουλειά; Πόσο συχνά; Πόσο άσχημα νιώθετε για αυτό; Και, κυρίως, τι μπορείτε να κάνετε;

Κατ’ αρχάς, θα πρέπει να διαχωρίσουμε τη βαρεμάρα από την τεμπελιά. Στην πρώτη περίπτωση, η αίσθηση της βαρεμάρας προκύπτει από την έλλειψη ενδιαφέροντος για τη δουλειά. Αντιθέτως, η τεμπελιά είναι η απροθυμία να κάνω οποιαδήποτε εργασία και η συνακόλουθη προσπάθειά μου να την αποφύγω.