Κοινωνία

ΤΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΟΥΜΕ ΟΤΑΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ

Το να κάνουμε ερωτήσεις στην εργασία μας είναι κάτι φυσιολογικό, αλλά και συχνά δυσκολότερο από όσο νομίζουμε. Αυτό συμβαίνει για δύο λόγους:

Πρώτον, αυτό που πραγματικά ρωτάμε ενδέχεται να είναι (έως και πολύ) διαφορετικό από αυτό που νομίζουμε ότι ρωτάμε. Για παράδειγμα, η ερώτηση «Δουλεύεις τώρα;» μπορεί να εκληφθεί ακόμα και ως ειρωνεία, με την έννοια του «σιγά μη δουλεύεις τώρα, χαζολογάς στο διαδίκτυο».

ΠΩΣ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΟΥΜΕ ΤΗ ΒΑΡΕΜΑΡΑ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ

Βαριέστε στη δουλειά; Πόσο συχνά; Πόσο άσχημα νιώθετε για αυτό; Και, κυρίως, τι μπορείτε να κάνετε;

Κατ’ αρχάς, θα πρέπει να διαχωρίσουμε τη βαρεμάρα από την τεμπελιά. Στην πρώτη περίπτωση, η αίσθηση της βαρεμάρας προκύπτει από την έλλειψη ενδιαφέροντος για τη δουλειά. Αντιθέτως, η τεμπελιά είναι η απροθυμία να κάνω οποιαδήποτε εργασία και η συνακόλουθη προσπάθειά μου να την αποφύγω.

ΠΩΣ Ο ΗΓΕΤΗΣ (ΝΑ) ΕΠΙΛΕΓΕΙ ΤΟΥΣ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΤΟΥ;

Το πρώτο και σημαντικότερο καθήκον ενός ηγέτη είναι η επιλογή των άμεσων συνεργατών του. Ο λόγος είναι απλός: οι συνεργάτες αποτελούν προέκταση του ηγέτη, τον εκπροσωπούν, άμεσα και έμμεσα, αλλά και τον βοηθούν στο έργο του.

Οπότε, το ζήτημα είναι τα κριτήρια με τα οποία ένας ηγέτης θα επιλέγει τους συνεργάτες του αυτούς. Αυτά μπορούμε να τα διαιρέσουμε σε δύο μεγάλες κατηγορίες, παρά το ότι δεν περιλαμβάνουν ισάριθμα κριτήρια. Κάθε άλλο.

Η ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΑΠΩΛΕΙΑ

Ο θάνατος κάποιου κοντινού προσώπου συχνά προκαλεί σοκ, ακόμα κι αν το περιμένει κανείς να συμβεί. Δεν μπορεί να προετοιμαστεί κανείς για τον αντίκτυπο και τις συνέπειες που αυτή η απώλεια θα έχει για τη ζωή αυτού που επιβιώνει και συνεχίζει. Ο ξαφνικός απροσδόκητος θάνατος και ο θάνατος μετά από μια σοβαρή ασθένεια φέρνουν το καθένα τα δικά του είδη πόνου, αλλά ο πόνος δεν μπορεί να συγκριθεί.

ΑΝ Ο ΠΛΑΤΩΝΑΣ ΗΤΑΝ CEO;

Αν σκεφτεί κανείς ότι η πλατωνική Ακαδημία δεν ήταν μια απλή σχολή φιλοσοφίας, αλλά μια σχολή της οποίας οι απόφοιτοι κατελάμβαναν δημόσια αξιώματα, τότε καθόλου δεν παραξενεύει ο προβληματισμός του πώς θα οργάνωνε ο Πλάτωνας σήμερα μια εταιρία, αν ήταν ο CEO. Βέβαια, δεν υπάρχει η δυνατότητα εδώ να αναπτύξουμε επαρκώς τις πιθανές κινήσεις του, αλλά μπορούμε να διατυπώσουμε ορισμένες βασικές θέσεις τους, αντλώντας από την Πολιτεία του, οι οποίες θα μπορούσαν να εφαρμοστούν στη σύγχρονη εταιρία.

ΤΕΧΝΗΤΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΗΓΕΣΙΑ: ΕΝΑΣ ΑΠΡΟΣΜΕΝΟΣ ΒΟΗΘΟΣ

Είναι πλέον κοινότοπη έστω και μια σύντομη αναφορά στους κινδύνους (υπαρκτούς και φανταστικούς) που ελλοχεύουν από την εξέλιξη της Τεχνητής Νοημοσύνης (ΤΝ) και την εφαρμογή της σε όλο και μεγαλύτερο μέρος των ανθρώπινων δραστηριοτήτων. Σε ό,τι αφορά την ηγεσία, η ΤΝ, ακόμα στην πλέον εξελιγμένη μορφή της, αυτήν της Παραγωγικής Τεχνητής Νοημοσύνης, φαίνεται πως όχι μόνο δεν αποτελεί κίνδυνο, αλλά, αντίθετα, μπορεί να συμβάλει στη βελτίωση της άσκησής της.

Ο ΦΟΒΟΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ

Ο φόβος αποτελεί ένα από τα πλέον βασικά συναισθήματα που βιώνουμε. Στην ουσία, πρόκειται για μια έντονη απειλή απώλειας κάποιου πράγματος που θεωρούμε σημαντικό για τη ζωή μας, οτιδήποτε κι αν είναι αυτό (π.χ. υγεία, χρήματα, σεβασμός, αγαπημένο πρόσωπο κτλ.).

ΟΙ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΗΓΕΣΙΑΣ ΚΑΙ Η ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥΣ

Ανεξάρτητα από το πώς ορίζει και αναλύει κανείς την ηγεσία, ή από το πιο μοντέλο ηγεσίας επιλέγει, το γεγονός είναι ένα: πετυχημένος είναι ο ηγέτης που αναγνωρίζει και αντιμετωπίζει με επιτυχία τις προκλήσεις της διαρκώς μεταβαλλόμενης εποχής μας.

Η ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΤΗΣ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗΣ ΣΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΑΓΟΡΑ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

Η Παραγωγική Τεχνητή Νοημοσύνη (ΠΤΝ, Generative AI) είναι το είδος εκείνο της ΤΝ που χρησιμοποιεί δεδομένα για τη δημιουργία πολύπλοκου υλικού (π.χ. κείμενα, κώδικες Η/Υ, λεπτομερείς γραπτές εργασίες κτλ.).

ΚΑΤΑΧΡΗΣΗ ΤΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΙΚΗ ΚΑΙ ΕΦΗΒΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ: ΠΩΣ ΝΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΟΥΜΕ;

Στο τελευταίο βιβλίο του, The Anxious Generation (2024), ο γνωστός κοινωνικός ψυχολόγος Τζόναθαν Χάιντ (Jonathan Haidt), εξετάζει τη σχέση των νέων με την τεχνολογία όχι ως μία επιμέρους όψη της ζωής τους, αλλά ως βασική παράμετρο (μαζί με τα γεγονότα που βιώνουν) για την ανάπτυξή τους, δηλαδή για το μέλλον τους.