Η συζήτηση για την επίδραση που ήδη ασκεί και αναμένεται να ασκήσει στο άμεσο μέλλον η Τεχνητή Νοημοσύνη (ΤΝ) στην αγορά εργασίας είναι έντονη και πάντα έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον. Όταν, μάλιστα, πρόκειται για έρευνα (The Fearless Future: 2025 Global AI Jobs Barometer, PWC), η οποία έχει αναλύσει γύρω στο ένα δισεκατομμύριο αγγελίες εργασίας, καθώς και χιλιάδες οικονομικές αναφορές εταιριών από έξι ηπείρους, τότε τα συμπεράσματά της έχουν ιδιαίτερη βαρύτητα, αφού αφορούν την πραγματικότητα της αγοράς εργασίας.
Το βασικό συμπέρασμα της έρευνας είναι ότι η ΤΝ, ακόμα και στις πιο αυτοματοποιημένες εργασίες, προσδίδει αξία στον εργαζόμενο, καθώς οι πιο εκτεθειμένες στην ΤΝ βιομηχανίες επιτυγχάνουν τριπλάσια έσοδα ανά υπάλληλο, απ’ ό,τι οι υπόλοιπες βιομηχανίες, οι οποίες δεν χρησιμοποιούν την ΤΝ. Γι’ αυτόν μάλιστα τον λόγο, το 100% των βιομηχανιών, ακόμα και στις περιπτώσεις που δεν υπάρχει άμεση ανάγκη για χρήση της ΤΝ (π.χ. στον κλάδο των κατασκευών), επεκτείνει τη χρήση της ΤΝ.
Ένα δεύτερο σημαντικό συμπέρασμα είναι ότι με τη χρήση της ΤΝ οι βιομηχανίες καθιστούν τους εργαζομένους τους πιο παραγωγικούς και πολύτιμους. Αυτό σημαίνει ότι όχι μόνο δεν μειώνονται οι θέσεις εργασίας σε τομείς εκτεθειμένους στην ΤΝ, ακόμα και στις πλέον αυτοματοποιημένες εργασίες, αλλά αντίθετα αυξάνονται και μαζί με αυτές και οι σχετικοί μισθοί. Μάλιστα, το 2025, οι ειδικευμένοι στην ΤΝ εργαζόμενοι αύξησαν σημαντικά τα εισοδήματά τους, ενώ το 2024 υπήρξε μέση αύξηση μισθού κατά 56%. Πρόκειται για αύξηση διπλάσια σε σχέση με το 2023, όταν επίσης υπήρξε αύξηση μισθού κατά 25%.
Το τρίτο και εξίσου σημαντικό συμπέρασμα είναι ότι η ΤΝ προκαλεί βαθιές αλλαγές στις δεξιότητες των εργαζομένων. Είναι μάλιστα ιδιαίτερα ενδιαφέρον ότι οι δεξιότητες που ζητούν οι εργοδότες μεταβάλλονται κατά 66% ταχύτερα στους τομείς όπου η ΤΝ χρειάζεται περισσότερο, ενώ πέφτει στο 25% στους υπόλοιπους τομείς. Αυτό σημαίνει ότι οι δεξιότητες που αφορούν την ΤΝ αποδεικνύονται ιδιαίτερα σημαντικές ως εφόδιο ακόμα και στα επαγγέλματα που δεν εξαρτώνται άμεσα από αυτήν.
Τα ευρήματα δείχνουν ότι πλέον δεν θα πρέπει να σκεφτόμαστε την ΤΝ ως ένα εργαλείο για να διεκπεραιώνουμε τις εργασίες, όπως συμβαίνει ακόμα και σήμερα σε πολλές περιπτώσεις. Αντιθέτως, θα πρέπει να την πλησιάζουμε ως ένα εργαλείο που θα λειτουργεί μεταμορφωτικά τόσο σε επίπεδο δεξιοτήτων και δυνατοτήτων, όσο και προϊόντων αλλά και βιομηχανιών. Αυτό ήδη ισχύει, αν λάβουμε υπόψη ότι τα 2/3 των εργασιών στις ΗΠΑ δεν υπήρχαν τη δεκαετία του 1940 και πολλές από αυτές έχουν καταστεί δυνατές χάρη στην ανάπτυξη της τεχνολογίας.
Τέλος, αξίζει να αναφερθούν και οι συνέπειες που έχει η χρήση της ΤΝ στον χώρο της ηγεσίας στην αγορά εργασίας. Η πρώτη και βασικότερη είναι ότι οι ηγέτες (διευθυντές/μάνατζερ, ιδιοκτήτες) πρέπει να διαμορφώσουν ένα σχέδιο δράσης για αποτελεσματική χρήση της ΤΝ στην εταιρία ή τον οργανισμό τους.
Δεύτερη συνέπεια είναι να θεωρήσουν τη χρήση της ΤΝ ως στρατηγική ανάπτυξης και όχι ως απλώς στρατηγική αποτελεσματικότητας. Η πρώτη οδηγεί στο μέλλον, ενώ η δεύτερη απλώς βελτιώνει το παρόν και με αμφίβολα αποτελέσματα. Τρίτη συνέπεια είναι ότι η χρήση της ΤΝ όχι μόνο μειώνει τα κόστη, αλλά μεταμορφώνει και την εταιρία σε ζωντανό οργανισμό που μπορεί να «σκέφτεται», να «προσαρμόζεται» και να ενεργεί ταχύτερα από τους ανταγωνιστές. Τέταρτη συνέπεια είναι ότι οι ηγέτες έχουν το κατάλληλο εργαλείο για να βελτιώσουν τις δεξιότητες των συνεργατών τους, ώστε να μπορούν να χρησιμοποιούν όσο γίνεται αποτελεσματικότητα την ΤΝ. Τέλος, η αποτελεσματική χρήση της ΤΝ εξαρτάται από την προσωπικότητα των ίδιων των ηγετών, δηλαδή την εκ μέρους τους υπεύθυνη χρήση της, ώστε να διαμορφώσουν ένα περιβάλλον καθαρής διακυβέρνησης στον οργανισμό, αλλά και να οικοδομήσουν την εμπιστοσύνη εντός και εκτός αυτού.
