Ο ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΕΜΒΛΗΜΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΜΑΝΩΛΗΣ ΓΛΕΖΟΣ

Μεσίστια κυμάτισε στις 31 Μάρτη, ως ύστατη τιμή, η ελληνική σημαία στο βράχο της Ακρόπολης, απ’ όπου ο πολιτικός της Αριστεράς  και ήρωας της Εθνικής Αντίστασης Μανώλης Γλέζος, κατέβασε μαζί με τον Λάκη Σάντα, το 1941, τη σημαία της Ναζιστικής Γερμανίας. Οι Έλληνες δεν μπορούν να λησμονήσουν τον αιωνόβιο πολυπράγμονα, εξάλλου, όπως μας εξηγεί με τρόπο μοναδικό, δεν μπορεί και ο ίδιος να λησμονήσει τους δικούς του ανθρώπους λέγοντας «Το δυσκολότερο πράγμα για μένα είναι ότι ζω και οι άνθρωποι, φίλοι μου, οι άνθρωποι που πολέμησα μαζί τους, οι άνθρωποι που αντιμετωπίσαμε μαζί το θάνατο, δεν ζούνε σήμερα. Μπορώ να τους ξεχάσω; Δεν είναι δυνατόν . Γι αυτό έχω αυτήν την πολυπραγμοσύνη. Διότι ο καθένας τους μου έλεγε: “εγώ θέλω να γίνω γεωλόγος”, “εγώ θέλω να γίνω υδραυλικός”. Δηλαδή εκτελώ εντολές    ή προσπαθώ να εκτελέσω τις εντολές τους. Δεν ξέρω αν θα τα καταφέρω».

Η αγάπη του Μ. Γλέζου για το βιβλίο ήταν υποδειγματική, έγραψε βιβλία σημαντικά και αρθρογραφούσε όχι μόνο για την πολιτική, αλλά για τη γλώσσα, την κοινωνία και τη φύση. Το Πανεπιστήμιο Αθηνών τίμησε εν ζωή τον Μ. Γλέζο ,τον  αναγόρευσε επίτιμο διδάκτορα του Τμήματος Φιλολογίας και του Τμήματος Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος για την προσφορά του στην ανάδειξη του ρόλου και της σημασίας της Γεωλογίας και για την  αδιάλειπτη δράση του σε θέματα προστασίας περιβάλλοντος. Τον τίμησε, εξάλλου, μαζί με τον Λάκη Σάντα για τον αντιστασιακό αγώνα.

Κατά την τελετή αναγόρευσής του στο Τμήμα Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής, ο Μ. Γλέζος μίλησε με θέμα «Γλώσσα και Πολιτική». Αξίζει να αναφερθεί το ακόλουθο χαρακτηριστικό απόσπασμα : « Οι έρευνές μου για την ελληνική γλώσσα συνεχίστηκαν κι έφτασαν σε εύρος και βάθος κατά τη διάρκεια των φυλακίσεών μου, όταν με απομόνωσαν εντελώς… Εκεί μέσα στο σκοτάδι ανάπλαθα στο νου μου τις παραστάσεις του έξω κόσμου, το φως του ήλιου, τα χρώματα της θάλασσας, τα σπίτια του χωριού μου. Αλλά δεν μπορούσα να σκεφτώ χωρίς τις λέξεις, εκεί μέσα στο σκοτάδι ανακάλυψα την  αξία του λεκτικού συμβολισμού. Όχι μόνο γιατί επιβεβαίωνα την ύπαρξή μου με τα λόγια, αφού μπορούσα να σκεφτώ μόνο με αυτά, αλλά γιατί έφερνα μέσα μου με τις λέξεις όλο τον έξω κόσμο… Ανακάλυψα πώς μπορεί να διχαστεί το λεκτικό σύμβολο στο λεκτικό του περίβλημα και στο εννοιολογικό του περιεχόμενο. Πώς μπορεί να υπάρξει διάστασή τους, αντιστροφή τους. Ανακάλυψα πώς το άσπρο γίνεται μαύρο και το μαύρο άσπρο».

Ο Μανώλης Γλέζος θα ζει πάντα ανάμεσά μας και θα μας επαναλαμβάνει : « Να ζείτε και για τον άλλον. Κι αν πεθάνω, θα σας κυνηγάει η ύπαρξή μου για να κάνετε αυτό που πρέπει να κάνετε. Μη νομίζετε πως θα γλυτώσετε ποτέ από εμένα, ποτέ!»

Στέλλα Πριόβολου, Ομ. Καθηγήτρια

Ειδική Γραμματέας του Σώματος Ομοτίμων Καθηγητών του Πανεπιστημίου Αθηνών