Οι επιστήμονες που εργάζονται στο πανευρωπαϊκό ραδιοτηλεσκόπιο LOFAR παρουσίασαν τα νέα αποτελέσματα της υπό εξέλιξης χαρτογράφηση τους Σύμπαντος που γίνεται με την βοήθεια του ραδιοτηλεσκοπίου. Ολοκληρώθηκε η χαρτογράφηση του 27% του ουράνιου θόλου και έχουν μέχρι στιγμής εντοπιστεί και καταγραφεί λεπτομερώς 4,4 εκατ. διαστημικά σώματα και αντικείμενα από γαλαξίες μέχρι μαύρες τρύπες.
Τα νέα μας
«Κλειδωμένες» σε ένα επικό κοσμικό βαλς 9 δισεκατομμύρια έτη φωτός μακριά, δύο υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες φαίνεται να περιφέρονται η μία γύρω από την άλλη κάθε δύο χρόνια. Τα δύο ογκώδη σώματα έχουν το καθένα εκατοντάδες εκατομμύρια φορές τη μάζα του ήλιου μας και χωρίζονται από απόσταση περίπου πενήντα φορές εκείνης μεταξύ του ήλιου μας και του Πλούτωνα (5,9 δις χιλιόμετρα).
Οι επιστήμονες γνώριζαν ότι υπήρχαν πλανήτες μακριά σε άλλα αστρικά συστήματα αλλά μέχρι τη δημιουργία διαστημικών τηλεσκοπίων και πολύ ισχυρών επίγειων τηλεσκοπίων καθώς και νέων μεθόδων παρατήρησης δεν είχε καταστεί εφικτός ο εντοπισμός τους. Οι ειδικοί θεωρούσαν μάλιστα ότι είναι πιθανό να υπάρχουν και πλανήτες που να βρίσκονται σε δυαδικά αστρικά συστήματα, σε συστήματα δηλαδή που αποτελούνται από δύο γειτονικά άστρα.
Τα ολοένα και πιο προηγμένα τεχνολογικά μέσα που έχουν στη διάθεση τους οι επιστήμονες επιτρέπουν ανάμεσα τον εντοπισμό και ανάλυση νέων στοιχείων για την γεωλογική ιστορία της Γης. Τα τελευταία χρόνια έχουν παρουσιαστεί μια σειρά από μελέτες που παρουσιάζουν άγνωστες μέχρι σήμερα ηπείρους που είχαν σχηματιστεί στον πλανήτη ή περιοχές στεριάς που ένωναν μεταξύ τους περιοχές που σήμερα χωρίζονται από την θάλασσα.
Οι επιστήμονες γνώριζαν ότι υπάρχουν πλανήτες και σε άλλα αστρικά συστήματα στο γαλαξία μας και το Σύμπαν γενικότερα. Θεωρούσαν όμως ότι όλα τα πλανητικά συστήματα είναι παρόμοια με το δικό μας, ότι δηλαδή οι τύποι πλανητών είναι σε γενικές γραμμές αυτοί που υπάρχουν στο ηλιακό μας σύστημα. Η εξέλιξη της τεχνολογίας και ο στόλος των διαστημικών τηλεσκοπίων επέτρεψε τον εντοπισμό εξωπλανητών ανατρέποντας αυτή την πεποίθηση.
Μέσα στο χαοτικό σκηνικό που εξελίσσεται σε αυτή την συγχώνευση ξεπηδούν συνεχώς νέα άστρα με τις παρατηρήσεις του Hubble να δείχνουν ότι οι πιο ενεργές περιοχές αστρογένεσης βρίσκονται στο κέντρο της συγχώνευσης. Γύρω από αυτές τις περιοχές έχει σχηματιστεί ένα πυκνό νέφος κοσμικής σκόνης το οποίο είναι ορατό στην εικόνα που έδωσε στη δημοσιότητα η NASA.
Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA) ανακοίνωσε ότι το ηλιακό παρατηρητήριο Solar Orbiter «είδε» τη μεγαλύτερη μέχρι σήμερα ηλιακή «προεξοχή, η οποία εκτοξεύθηκε σε απόσταση εκατομμυρίων χιλιομέτρων στο Διάστημα. Οι ηλιακές προεξοχές (solar prominences) είναι τεράστιες δομές γραμμών μαγνητικού πεδίου, που συγκρατούν πυκνές συγκεντρώσεις ηλιακού πλάσματος αιωρούμενες πάνω από την επιφάνεια του Ήλιου και οι οποίες συχνά σχετίζονται με τις εκρήξεις στεμματικής μάζας.
Τον περασμένο Απρίλιο ανακαλύφθηκε ένας ακόμη εξωπλανήτης ο οποίος συγκέντρωσε τα φώτα της δημοσιότητας επειδή είναι ο πιο κοντινός στη Γη σε μέγεθος και εκτιμώμενη θερμοκρασία. Πρόκειται για τον Kepler-1649c που βρίσκεται σε απόσταση 300 ετών φωτός από εμάς.
Με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «Royal Astronomical Society» ομάδα ερευνητών αναφέρει την ύπαρξη ενός πλανήτη που αν και βρίσκεται σε ένα σύστημα το άστρο του οποίου είναι πλέον νεκρό διαθέτει (δυνητικά) συνθήκες φιλόξενες στη παρουσία της ζωής.
Γραπτά, κατά πάσα πιθανότητα τιμωρίες μαθητών, ανακάλυψαν στην Αίγυπτο αρχαιολόγοι, μεταξύ 18.000 θραυσμάτων αγγείων που χρονολογούνται 2.000 έτη πριν.
Ειδικότερα, βρέθηκαν εκατοντάδες πινακίδες με το ίδιο σύμβολο γραμμένο τόσο στο μπροστινό όσο και στο πίσω μέρος, κάτι που οι αρχαιολόγοι πιστεύουν ότι αποδεικνύει πως οι μαθητές αναγκάζονταν (όντας τιμωρημένοι) να γράψουν τις γραμμές αυτές.
Σε άλλα κεραμεικά κομμάτια αναγράφονται ακόμα και λεπτομέρειες της ζωής στην αρχαία Αίγυπτο, όπως αποδείξεις, σχολικά κείμενα, εμπορικές πληροφορίες και λίστες ονομάτων.