Το 2009 εντοπίστηκαν στην Νότιο Αφρική τα απολιθώματα ενός μικρού δεινόσαυρου η ταυτότητα του οποίου παρέμενε άγνωστη. Νέες μελέτες με χρήση οργάνων ακτίνων Χ οδηγήσαν όχι μόνο στην διαπίστωση ότι ανήκει σε ένα άγνωστο μέχρι σήμερα είδος αλλά σε ένα τρισδιάστατο ολοκληρωμένο μοντέλο του σκελετού του. Αυτό με την σειρά του επέτρεψε στους ερευνητές να κάνουν μια ακόμη ανακάλυψη για αυτό το είδος που είναι και εξαιρετικά σημαντική.
Τα νέα μας
Ένα αρχαίο ρωμαϊκό κτήριο βρέθηκε κατά τη διάρκεια ανασκαφών σε έναν πρώην κινηματογράφο στη Βερόνα, έχοντας ήδη χαρακτηρισθεί ως «μικρογραφία της Πομπηίας».
Η ανακάλυψη έγινε κατά τη διάρκεια ανασκαφών στο υπόγειο του κινηματογράφου Astra, το οποίο βρίσκεται υπό ανακαίνιση αφού εγκαταλείφθηκε για περισσότερα από 20 χρόνια.
Με τις «υπέροχες νωπογραφίες» του, το κτίριο, που χρονολογείται από τον 2ο αιώνα μ.Χ., «αποτελεί μια μικρογραφία της Πομπηίας», δήλωσε ο Έφορος της Βερόνας, που είναι αρμόδιος για την αρχαιολογική έρευνα στην περιοχή.
Ισραηλινοί αρχαιολόγοι παρουσίασαν μια πολυτελή υπόγεια αίθουσα που ανάγεται στην περίοδο του δεύτερου Ναού, στην Παλιά Πόλη της Ιερουσαλήμ, την οποία χρησιμοποιούσε πριν από πάνω από 2.000 χρόνια η ελίτ της εποχής.
Η αίθουσα, τμήματα της οποίας είχαν ήδη παρουσιαστεί από την Ισραηλινή Υπηρεσία Αρχαιοτήτων (ΑΙΑ), περιλαμβάνει μια περίτεχνη κρήνη. Πιθανότατα την χρησιμοποιούσαν οι τοπικοί άρχοντες για συμπόσια και για άλλες συναθροίσεις, ή για την υποδοχή ξένων ηγετών.
Ερευνητική ομάδα του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ στη Βρετανία μελετώντας δεδομένα του διαστημικού τηλεσκοπίου Kepler ανακάλυψαν τέσσερις πλανήτες που υποχρεώθηκαν να εγκαταλείψουν το πλανητικό τους σύστημα και περιπλανιώνται μόνοι στο Διάστημα. Σύμφωνα μάλιστα με τους ερευνητές οι πλανήτες αυτοί είναι πιθανότατα βραχώδεις και διαθέτουν ή πιο σωστά όταν βρίσκονταν εντός του συστήματος τους διέθεταν ωκεανούς και ατμόσφαιρα.
α μαμούθ και οι μαστόδοντες ήταν μεγάλα ζώα με προβοσκίδες και χαυλιόδοντες. Θεωρούνται αρχαίοι συγγενείς των ελεφάντων. Γνωρίζουμε ότι τα ζώα αυτά έκαναν την εμφάνιση τους στην Γη πριν από περίπου πέντε εκατ. έτη και οι τελευταίοι πληθυσμοί τους εξαφανίστηκαν πριν από δέκα χιλιάδες έτη.
Η κρατούσα θεωρία αναφέρει ότι κύριος υπεύθυνος για την εξαφάνιση τους είναι ο άνθρωπος που τα κυνήγησε ανηλεώς. Κατά καιρούς έχουν κάνει την εμφάνιση τους κάποιες απόψεις ειδικών και θεωρίες ότι μπορεί να υπήρξαν και άλλες αιτίες που προκάλεσαν την εξαφάνιση αυτών των ζώων.
Η κρατούσα θεωρία αναφέρει ότι ένας αστεροειδής, αυτός που εξόντωσε τους δεινοσαύρους, άνοιξε τον δρόμο για την εμφάνιση του ανθρώπου. Νέα ευρήματα ενισχύουν μια θεωρία που υποδεικνύει ότι και πάλι ένας μεγάλος διαστημικός βράχος, ένας κομήτης, είναι υπεύθυνος για το μεγάλο άλμα στην εξέλιξη του ανθρώπινου πολιτισμού. Το κομβικό σημείο που η ανθρωπότητα αποφάσισε να ζει σε μεγάλες κοινότητες και να καλλιεργεί την γη. Αυτά τα δύο γεγονότα θεωρείται ότι έθεσαν τις βάσεις για την ανάπτυξη του ανθρώπινου πολιτισμού όπως τον γνωρίζουμε σήμερα.
Κινέζοι ερευνητές αποκάλυψαν ένα αρχαίο κρανίο που θα μπορούσε να ανήκει σε ένα εντελώς νέο ανθρώπινο είδος ανθρώπου. Σύμφωνα με το BBC, η ομάδα που το ανακάλυψε ισχυρίστηκε ότι είναι ο στενότερος εξελικτικός συγγενής μας μεταξύ γνωστών ειδών αρχαίου ανθρώπου, όπως οι Νεάντερταλ και ο Homo erectus.
Ο ZTF J1901+1458 είναι ένας λευκός νάνος σε απόσταση 133 ετών φωτός από την Γη. Με τον όρο λευκός νάνος χαρακτηρίζεται το υπόλειμμα του πυρήνα ενός αστέρα μικρής ή μεσαίας μάζας που απομένει μετά τον θάνατο του αστέρα αυτού. Οι λευκοί νάνοι είναι το ένα από τα τρία είδη «αστρικών πτωμάτων», τα άλλα δύο είναι οι αστέρες νετρονίων και οι μαύρες τρύπες. Ο Ήλιος θα μετατραπεί σε ένα λευκό νάνο σε περίπου πέντε δισεκατομμύρια χρόνια.
Ερευνητική ομάδα με επικεφαλής γεωλόγους του Πανεπιστημίου Ντάραμ στη Βρετανία διατύπωσε μια θεωρία που έχει συγκεντρώσει το ενδιαφέρον αν και σε πρώτη τουλάχιστον φάση η επιστημονική κοινότητα είναι επιφυλακτική. Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι η Ισλανδία είναι ότι κατάφερε να παραμείνει πάνω από το νερό από μια τεράστιας έκτασης περιοχή η οποία αποτελούσε μέρος της Παγγαίας, της πιο πρόσφατης υπερηπείρου του πλανήτη μας.
Η εξαφάνιση των μη ιπτάμενων δεινοσαύρων αποδίδεται στην πτώση ενός τεράστιου αστεροειδούς στη Γη, στο σημερινό Μεξικό, πριν περίπου 66 εκατομμύρια χρόνια.
Όμως, σύμφωνα με μία νέα διεθνή επιστημονική μελέτη, υπάρχουν πλέον βάσιμες ενδείξεις ότι στην πραγματικότητα η παρακμή των δεινοσαύρων είχε ξεκινήσει τουλάχιστον δέκα εκατομμύρια χρόνια πριν «χτυπήσει» ο αστεροειδής, ο οποίος φαίνεται να έδωσε απλώς τη χαριστική βολή.