Η ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΚΑΜΨΗΣ

Το ερώτημα που έρχεται στο μυαλό μας αφορά το κατά πόσο οι προσδοκίες για ανάκαμψη μπορεί να είναι αρκετά ρεαλιστικές. Εάν δεν ανατραπεί λοιπόν το σχετικά καλό επιδημιολογικό σενάριο η ανάκαμψη του 2021 φαίνεται να ανέρχεται στο +7,14% για το ΑΕΠ, η οποία συνεχίζεται σε +4,87% για το 2022, +2,94% για το 2023 και σταθεροποιείται στην συνέχεια στο μέγεθος αυτό. Τα ονομαστικά μεγέθη είναι μεγαλύτερα από το 2022 και μετά όταν δηλαδή κλείνει σε ένα σημαντικό βαθμό το παραγωγικό κενό στην ελληνική οικονομία. Σε συνδυασμό με έστω και ελαφρώς θετικά πρωτογενή πλεονάσματα φαίνεται ότι δεν δημιουργούνται προβλήματα διατηρισιμότητας του χρέους.

Παράλληλα η ιδιωτική κατανάλωση, μετά την καθίζηση του 2020, θα ανακάμψει κατά +6,9% το 2021, +5,15% το 2022 και συνεχίζει τον ρυθμό αυτό. Αντίστοιχη συμπεριφορά περίπου δείχνει το διαθέσιμο ιδιωτικό εισόδημα.

Οι επενδύσεις μετά το -9,85% του 2020 πρόκειται να ανακάμψουν στο 14% το 2021 και συνεχίζουν στο 9% το 2022, 7% το 2023, 5,4% το 2024 και 2025. Το ισοζύγιο πληρωμών θα κυμανθεί γύρω στο -2% για όλα τα χρόνια.

Οι άνεργοι θα αυξηθούν το 2020 κατά 100.000 με 110.000, θα μειωθούν κατά 40.000 το 2021, κατά 98.000 το 2022, κατά 65.000 το 2023 και κατά 50.000 το καθένα από τα επόμενα δύο χρόνια. Ουσιαστικά από το 2022 θα συνεχίσουμε την πορεία απομείωσης της ανεργίας. Το ίδιο θα συμβεί και με τον αριθμό των επικίνδυνων προς φτωχοποίηση συμπολιτών μας.

Το δημόσιο χρέος θα αυξηθεί κατά 11 δισ. ευρώ το 2020 και 5 δισ. ευρώ το καθένα από τα επόμενα χρόνια.

Το πρωτογενές δημοσιονομικό έλλειμμα προβλέπεται να παραμείνει οριακά θετικό για μετά το 2022 ενώ το 2020 αναμένεται να κινηθεί στο -3,2% και το 2021 στο -1%. Το εθνικό δημοσιονομικό έλλειμμα αναμένεται να κινηθεί γύρω στο -6% για το 2020, -4% το 2021 και μετά να συνεχίζει να κινείται γύρω στο -2%. Στις εκτιμήσεις μας αυτές δεν λαμβάνουμε υπόψη την εξαιρετικά θετική επίδραση του Next Generation EU των 750 δισ. ευρώ. Να επισημάνουμε βεβαίως τις δυσκολίες συμφωνίας, που όμως ελπίζουμε ότι δεν θα αποτρέψουν τη γερμανική προεδρία να φέρει ένα αίσιο τέλος την ευρωπαϊκή διαπραγμάτευση. Όμως ελάχιστοι έχουν προσέξει ότι παράλληλα με τις αντιρρήσεις που συζητούνται, συζητείται και μία εξαιρετικά εμπροσθοβαρής θετική συγκέντρωση οικονομικού πυρός (το 2021, 2022 και 2023) που θα καλύπτει το 70% των κεφαλαίων που δικαιούται κάθε χώρα!

Έτσι θα μπορούσε να διαμορφωθεί ένα κλίμα θριάμβου του νεοκεϋνσιανισμού με απελευθέρωση των δυνατοτήτων για την εφαρμογή μη δημοσιονομικών μεταρρυθμίσεων που εάν το σεβαστούμε και δεν παρασυρθούμε από τις πάλαι ποτέ δημοσιονομικές λογικές των προηγούμενων δύο δεκαετιών, θα μας επιστρέψει σε μία ισχυρή ανάκαμψη με καθοριστικές συνέπειες για το ελληνικό πολιτικό και οικονομικό περιβάλλον της επόμενης δεκαετίας.

Πρώτη δημοσίευση: εφημερίδα Τα Νέα, 16 Ιουλίου 2020