Ο Γαλαξίας μας πρέπει να περιέχει τουλάχιστον 300 εκατομμύρια πλανήτες σαν τη Γη, και πιθανώς πολύ περισσότερους, εκτιμά η μεγαλύτερη μελέτη του είδους της.
Πρόκειται βέβαια μόνο για μια εκτίμηση, καθώς μέχρι σήμερα δεν έχει εντοπιστεί κανένα ακριβές ανάλογο της Γης.
Τα ευρήματα έχουν γίνει δεκτά για δημοσίευση στο έγκριτο Astronomical Journal, είναι όμως διαθέσιμα υπό τη μορφή προδημοσίευσης εδώ.
Μία σπουδαία ανακάλυψη έναν αστρονόμοι στη Βόρεια Ιρλανδία, με επικεφαλής έναν Έλληνα. Όπως αναφέρουν εντόπισαν έναν αστεροειδή γύρω από τον Άρη, τον οποίο περιέγραψαν ως πιθανό «χαμένο εδώ και καιρό δίδυμο αδελφό» της Σελήνης.
Διεθνής ομάδα αστρονόμων ανακοίνωσε ότι κατάφερε να εντοπίσει για πρώτη φορά στον γαλαξία μας αστραπιαίες και υπέρλαμπρες εκπομπές ραδιοκυμάτων (Fast Radio Burst-FRB), καθώς και την πηγή της προέλευσής τους.
Πρόκειται πιθανότατα για ένα μάγναστρο (magnetar), δηλαδή ένα ταχέως περιστρεφόμενο άστρο νετρονίων, που διαθέτει ένα τρομερά ισχυρό μαγνητικό πεδίο.
Και εκεί που λες ότι η επιστήμη έχει ανακαλύψει τα πάντα, πάντα γίνεται ένα βήμα παρακάτω ανοίγοντας νέους κόσμους και νέα μονοπάτια για εξερεύνηση.
Οι επιστήμονες του Πανεπιστημίου Γκέτε στη Φρανκφούρτη, και του επιταχυντή σωματιδίων DESY στο Αμβούργο, με επικεφαλής τον καθηγητή φυσικής Ράινχαρντ Ντέρνερ, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό Science, μέτρησαν το μικρότερο διάστημα χρόνου που είναι και το νέο ρεκόρ καταμέτρησης.
Μέχρι και 300 εκατομμύρια εν δυνάμει κατοικήσιμοι πλανήτες εκτιμάται πως μπορεί να υπάρχουν στον γαλαξία μας, σύμφωνα με νέα δεδομένα από το διαστημικό τηλεσκόπιο Kepler- και κάποιοι ενδεχομένως να είναι αρκετά κοντά, και αρκετοί ίσως να είναι εντός 30 ετών φωτός από τον ήλιο μας.
Τα σχετικά ευρήματα δημοσιεύονται στο The Astronomical Journal, και η έρευνα ήταν μια συνεργασία επιστημόνων από τη NASA, το Seti Institute και άλλους οργανισμούς ανά τον κόσμο.
Οι σκύλοι, οι οποίοι προέρχονται από τους λύκους, ήταν το πρώτο εξημερωμένο οικιακό ζώο με το οποίο οι άνθρωποι ανέπτυξαν στενές σχέσεις, όμως μέχρι σήμερα λίγα πράγματα είναι γνωστά για την προϊστορία τους και τις σχέσεις τους με τους ανθρώπους.
Σίγουρα γνωρίζουμε τον Ερμή, την Αφροδίτη, τον Άρη, τον Δία, τον Κρόνο, τον Ουρανό, τον Ποσειδώνα. Μέχρι σχετικά πρόσφατα είχαν κατατάξει και τον Πλούτωνα μέσα στους 9 πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος, αν και αυτή η κατάταξη έχει αλλάξει πλέον.
Τι γίνεται όμως πέραν του δικού μας ηλιακού συστήματος; Έχουμε συνηθίσει να τοποθετούμε μια νοητή γραμμή ότι πέραν των δικών μας πλανητών δεν υπάρχει κάτι άλλο, πράγμα τελείως λάθος.
Για μεγάλο μέρος της 4,5 δισ. ετών «ζωής» της, η Γη ήταν αφιλόξενη: Ο κόσμος μας επέτρεψε την εμφάνιση πολυκυτταρικής ζωής αφού απέκτησε οξυγόνο- ωστόσο αποτελεί ακόμα ερωτηματικό το πώς ακριβώς ο πλανήτης μας απέκτησε την οξυγονούχα του ατμόσφαιρα.
«Αν το καλοσκεφτείς, αυτή είναι η πιο σημαντική αλλαγή που βίωσε ο πλανήτης μας στη ζωή του, και ακόμα δεν ξέρουμε πώς συνέβη» είπε ο Νίκολας Ντάουφας, καθηγητής Γεωφυσικών Επιστημών στο University of Chicago. «Οποιαδήποτε πρόοδος προς την κατεύθυνση αυτού του ερωτήματος είναι πραγματικά σημαντική».
Tα παιδιά που γράφουν συχνά με τον παραδοσιακό τρόπο, με το χέρι, αντί να χρησιμοποιούν πληκτρολόγιο, μαθαίνουν περισσότερα πράγματα και τα θυμούνται καλύτερα, υποστηρίζει μια νέα μικρή νορβηγική έρευνα, σε μια εποχή που σε όλο τον κόσμο η γενική τάση είναι η εκπαίδευση να γίνεται όλο και πιο ψηφιακή.