ΑΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑΣ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΙΙ…

Οι έντονες πιέσεις που ασκούνται στην ελληνική οικονομία γίνονται ολοένα και ποιο εμφανείς με το κλίμα έντονης αβεβαιότητας να έχει πλέον εγκαθιδρυθεί στην ελληνική οικονομία. Σε συνέχεια των προηγούμενων αναρτήσεων (Αποδόσεις Ελληνικού 10ετούς Ομολόγου και Πολιτικές Εξελίξεις, Η Επιστροφή της Αβεβαιότητας στην Ελληνική Οικονομία,  Αβεβαιότητα στην Ελλάδα και στην Ευρωζώνη), αλλά ιδιαίτερα σε συνέχεια της ανάρτησης «Αβεβαιότητας Συνέχεια…» στην παρούσα ανάρτηση επιχειρούμε να επικαιροποιήσουμε τον δείκτη αβεβαιότητας για την ελληνική οικονομία και να τον συγκρίνουμε με τον αντίστοιχο δείκτη για στοιχεία μέχρι τα μέσα του Δεκεμβρίου 2014, πριν δηλαδή τις εξελίξεις σχετικά με τις επικείμενες εκλογές στη χώρα (Διάγραμμα 1).

Διάγραμμα 1. Αβεβαιότητα στην Ελληνική Οικονομία.

_{Σημείωση: 1) Οι υπολογισμοί έχουν πραγματοποιηθεί με βάση τη μεθοδολογία που αναπτύσσεται στο επιστημονικό άρθρο Petrakis P.E., Valsamis D.G., Kostis P.C. (2014) Uncertainty Shocks in Eurozone Periphery Countries and Germany, Cyprus Economic Policy Review 8(2), pp. 87-106.}

Όταν χρησιμοποιήθηκαν τα ημερήσια στοιχεία ολόκληρου του μήνα Δεκεμβρίου του 2014, ο δείκτης αβεβαιότητας αυξήθηκε σημαντικά (από 249,7 με στοιχεία μέχρι και 11/12/14 σε 303,9 με στοιχεία μέχρι και 31/12/14). Τρομακτική είναι και η αύξηση που παρατηρείται λαμβάνοντας υπόψη τα ημερήσια στοιχεία για τις πρώτες χρηματιστηριακές συνεδριάσεις του 2015. Με βάση αυτές, ο δείκτης αβεβαιότητας της ελληνικής οικονομίας φτάνει τις 596,8 μονάδες.

Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι ο όρος “Grexit” έχει κάνει και πάλι αισθητή την παρουσία του (Διάγραμμα 2) και βρίσκεται στο επίκεντρο των συζητήσεων τόσο στον τύπο όσο και στα θεσμικά όργανα της Ευρωζώνης.

Διάγραμμα 2. Αναζήτηση του όρου “Grexit” στο διαδίκτυο.

_{Πηγή: Google trends.}

Ανεξάρτητα των όποιων εξελίξεων σε πολιτικό επίπεδο, μετά τις εκλογές στις 25 Ιανουαρίου, η οικονομική πραγματικότητα αναμένεται να εξακολουθήσει να είναι εξαιρετικά πιεστική και για το 2015 και για το 2016. Ενώ η οικονομία δεν έχει βρει το δρόμο της για μια βιώσιμη ανάπτυξη, οι απαιτήσεις αναχρηματοδότησης και εξυπηρέτησης του χρέους παραμένουν πιεστικές. Συνεπώς, η σχέση με τους πιστωτές παραμένει ζωτικής σημασίας. Εδώ βρίσκεται και η μεγαλύτερη πηγή δυνάμεων που οδηγούν την πραγματικότητα να αποκλίνει από τις υποσχέσεις.