Από την πλευρά της οικονομικής μεγέθυνσης η διεύρυνση των εισοδηματικών ανισοτήτων προκαλεί ερωτηματικά για τις μελλοντικές προοπτικές, καθώς συνδέεται με την εξέλιξη της παραγωγής, της ζήτησης και της κατανάλωσης.
Ο λόγος του πλουσιότερου 10% του πληθυσμού ως προς το φτωχότερο 10% του πληθυσμού αποτελεί αντιπροσωπευτικό μέτρο της εισοδηματικής ανισότητας (Διάγραμμα 1). Για το 2013 ο λόγος αυτός για τις χώρες του ΟΟΣΑ ανερχόταν στο 8,49 δηλαδή, το μέσο εισόδημα του πλουσιότερου 10% ήταν 8,49 φορές υψηλότερο από αυτό του φτωχότερου 10%.
Αν επικεντρωθούμε στην εξέλιξη του δείκτη για την Ελλάδα, παρατηρούμε ότι η τάση είναι ανοδική. Αντίθετα, η Πορτογαλία αν θα μπορούσαμε να την χαρακτηρίσουμε ως χώρα με ανάλογα χαρακτηριστικά με την Ελλάδα σημειώνει μείωση των εισοδηματικών ανισοτήτων την περίοδο 2007-2013. Ενδιαφέρον είναι ότι το 2007 ξεκινούν από την ίδια αφετηρία με την ψαλίδα να διευρύνεται με την πάροδο των ετών.
Διάγραμμα 1. Εισοδηματική ανισότητα (2013)
Πηγή: OECD Income Distribution Database (IDD).
Ανάλογα συμπεράσματα προκύπτουν και από την εξέλιξη του ποσοστού του πληθυσμού, ο οποίος βρίσκεται σε κίνδυνο φτώχειας (Διάγραμμα 2). Παρατηρούμε ότι ενώ μέχρι το 2010 ο πληθυσμός στα όρια της φτώχειας κατέγραφε ελαφρά μείωση, στη συνέχεια η πορεία είναι ανοδική για τις ευρωπαϊκές χώρες. Ωστόσο προκαλεί προβληματισμό το γεγονός ότι για την Ελλάδα η εξέλιξη είναι έντονα ανοδική.
Διάγραμμα 2. Ποσοστό πληθυσμού σε κίνδυνο φτώχειας
Πηγή: Eurostat.
Να σημειώσουμε ότι η διεύρυνση των εισοδηματικών ανισοτήτων με την παράλληλη μείωση των εισοδημάτων μειώνει τη φορολογική βάση και προκαλεί ερωτηματικά σχετικά με την αποτελεσματική είσπραξη των επιπρόσθετων φόρων του 2015 και 2016.
