ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ ΣΕ ΕΡΕΥΝΑ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΚΑΙ Η ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΩΝ

Υπάρχει λύση στη διαχρονική αδυναμία της ελληνικής οικονομίας να διατηρήσει το επιστημονικό της προσωπικό ή/και να προσελκύσει αντίστοιχο δυναμικό από το εξωτερικό στην οποία αναφερθήκαμε πρόσφατα Μία προφανής απάντηση θα αφορούσε το επίπεδο επενδύσεων που πραγματοποιούνται σε έρευνα και ανάπτυξη (R&D) και που συσχετίζεται με προφανή τρόπο με τη δραστηριοποίηση επιστημονικού προσωπικού σε μια χώρα.

Η αύξηση των επενδύσεων R&D θα επέτρεπε την απασχόληση μεγαλύτερου αριθμού επιστημονικού προσωπικού στη χώρα (Διάγραμμα 1) και θα διευκόλυνε τον επαναπατρισμό του επιστημονικού προσωπικού που έχει ήδη αποδημήσει προς το εξωτερικό (Διάγραμμα 2).

Δυστυχώς, η Ελλάδα παραμένει διαχρονικά στις χαμηλότερες θέσεις στη σχετική κατάταξη (Διάγραμμα 3) και πλαισιώνεται από χώρες που υπολείπονται σημαντικά σε όρους κατά κεφαλήν εισοδήματος.

Διάγραμμα 1: Συσχέτιση μεταξύ των επενδύσεων σε έρευνα και ανάπτυξη (ως ποσοστό του ΑΕΠ, στον οριζόντιο άξονα) και του αριθμού εφευρετών που δραστηριοποιούνται σε μια χώρα (ανά 1.000 κατοίκους στον κάθετο άξονα).

Πηγή: WIPO και World Bank.

Διάγραμμα 2: Συσχέτιση μεταξύ των επενδύσεων σε έρευνα και ανάπτυξη (ως ποσοστό του ΑΕΠ, στον οριζόντιο άξονα) και της αναλογίας εφευρετών της χώρας που δραστηριοποιούνται εκτός αυτής στο σύνολο των εφευρετών της χώρας (Απόδημοι / Σύνολο, στον κάθετο άξονα).

Πηγή: WIPOκαιWorld Bank.

Σημείωση: Η εκτίμηση της συσχέτισης μεταξύ επενδύσεων R&D και της αποδήμησης εφευρετών γίνεται αφού εξαιρεθούν οι «ακραίες τιμές» της Ελλάδας και της Ισλανδίας.

Διάγραμμα 3: Επενδύσεις σε Έρευνα και Ανάπτυξη (R&D) ως ποσοστό του ΑΕΠ (στοιχεία 2001 και 2012).

Πηγή: WorldBank.

Σημείωση: Τα στοιχεια του 2001 για την Χιλή δεν είναι διαθέσιμα. Οι χώρες έχουν ταξινομηθεί με βάση τα πιιο πρόσφατα στοιχεία.