ΜΕΙΩΣΗ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΙΚΗΣ ΑΝΙΣΟΤΗΤΑΣ

Η παγκόσμια εισοδηματική ανισότητα φαίνεται να μειώνεται σημαντικά στα προσεχή έτη. Συγκεκριμένα, αναμένεται ο συντελεστής Gini, μέτρο ανισότητας για την παγκόσμια κατανομή του εισοδήματος, να μειωθεί από 65 το 2013 σε 61 το 2035, όταν το 2003 ήταν της τάξεως του 69 (Διάγραμμα 1). Και ενώ το 2013, τα εισοδήματα που είχε το πλουσιότερο 10% του πληθυσμού ήταν 31 φορές μεγαλύτερα από τα αντίστοιχα χρήματα του φτωχότερου 10%, το 2035 αναμένεται να είναι 24 φορές μεγαλύτερα (Hellebrandt and Mauro 2015). Φυσικά, η παγκόσμια αυτή βελτίωση πρόκειται να συμβεί υπό την προϋπόθεση ότι η ανισότητα στο εσωτερικό των εκάστοτε χωρών δεν αναμένεται να αυξηθεί με πρωτοφανείς ρυθμούς.

Το βασικό πρόβλημα όμως εντοπίζεται στην αιτία αυτής της μείωσης στην παγκόσμια εισοδηματική ανισότητα και στο γεγονός ότι συνήθως η απόδοση του κεφαλαίου αναπτύσσεται ταχύτερα από την ευρύτερη οικονομία. Έτσι, οι πλούσιοι συνήθως συσσωρεύουν περισσότερο πλούτο ταχύτερα από ότι ο μέσος εργαζόμενος του οποίου ο μισθός επηρεάζεται άμεσα από την πορεία της πραγματικής οικονομίας. Ως εκ τούτου, οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι στις αναπτυγμένες οικονομίες. Ταυτόχρονα όμως, οι αναπτυσσόμενες και αναδυόμενες οικονομίες μειώνουν τις εισοδηματικές τους ανισότητες (όπως για παράδειγμα η Κίνα, η Ινδία και οι χώρες της Λατινικής Αμερικής) και αναπτύσσονται ταχύτερα από τις ανεπτυγμένες με αποτέλεσμα να μειώνεται η εισοδηματική ανισότητα σε παγκόσμιο επίπεδο. Η ταχύτερη ανάπτυξη των οικονομιών αυτών σε σχέση με τις ανεπτυγμένες τους επιτρέπει να μειώνουν το εισοδηματικό χάσμα που υπήρχε μεταξύ τους και έτσι να επηρεάζουν μειωτικά την παγκόσμια ανισοκατανομή του εισοδήματος (Διάγραμμα 1).

Διάγραμμα 1. Παγκόσμια κατανομή εισοδήματος: 2003, 2013, και 2035

_{Πηγή: Hellebrandt and Mauro (2015) The Future of Worldwide Income Distribution, April 1, Peterson Institute for International Economics.}

Μέχρι το 2035, αναμένεται λοιπόν μια μείωση της ανισοκατανομής του εισοδήματος καθώς: α) το μερίδιο των αναπτυσσόμενων χωρών στα υψηλά εισοδηματικά κλιμάκια μεγαλώνει, β) για τις ανεπτυγμένες χώρες της ΕΕ και του ΟΟΣΑ, τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης και Κεντρικής Ασίας και τις χώρες της Λατινικής Αμερικής και Καραϊβικής, σημειώνεται μια μετατόπιση της συγκέντρωσης του πληθυσμού προς χαμηλότερα εισοδηματικά κλιμάκια, και γ) για τις αναπτυσσόμενες χώρες –κυρίως Κίνα, Ινδία και Ανατολική Ασία και χώρες του Ειρηνικού Ωκεανού- σημειώνεται μια μετατόπιση της συγκέντρωσης του πληθυσμού προς τα μεσαία και υψηλότερα εισοδηματικά κλιμάκια. Η μόνη περιοχή στην οποία αναμένεται επιδείνωση των εισοδηματικών ανισοτήτων είναι αυτή της Υποσαχάριας Αφρικής όπου λόγω του χαμηλού ρυθμού μεγέθυνσης των βασικών οικονομιών της δε μπορεί να ακολουθήσει την τάση των αναπτυσσομένων χωρών και έτσι το 2035 αναμένεται να αυξηθεί σημαντικά το μερίδιό της στα χαμηλά εισοδηματικά κλιμάκια.