Σύμφωνα με τα πλέον πρόσφατα (αν και προσωρινά) στοιχεία του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους ή/και της Τράπεζας της Ελλάδας, το πρωτογενές αποτέλεσμα κατά τους πρώτους δέκα μήνες του έτους ανήλθε σε 2,1 δισ. ευρώ, παρόλο που τα έσοδα ήταν χαμηλότερα κατά 2,1 δισ. των αρχικών εκτιμήσεων. Το αποτέλεσμα αυτό επετεύχθη καθώς οι αντίστοιχες πρωτογενείς δαπάνες ήταν, για το ίδιο διάστημα, μειωμένες κατά 4,2 δισ.
Μειώθηκαν, όμως, σε τέτοιο βαθμό οι πρωτογενείς ανάγκες του δημοσίου; Η απάντηση είναι όχι.
Τα παραπάνω στοιχεία υπολογίζονται σε ταμειακή βάση. Με άλλα λόγια, δεν σηματοδοτούν -απαραίτητα- μείωση των δαπανών του δημοσίου, αλλά μείωση των πληρωμών για δαπάνες του δημοσίου.
Μπορεί κανείς να επιβεβαιώσει την εξέλιξη αυτή ανατρέχοντας στα αντίστοιχα (οριστικοποιημένα) στοιχεία εννιαμήνου, στα οποία υπάρχει διαθέσιμη πληροφορία σχετικά με το επίπεδο ληξιπρόθεσμων οφειλών (Διάγραμμα 1).
Με άλλα λόγια, το πρωτογενές πλεόνασμα επιτυγχάνεται σε βάρος των προμηθευτών του δημοσίου, οι οποίοι και εξοφλούνται με σημαντική καθυστέρηση, παρά τις ρητές, περί του αντιθέτου, δεσμεύσεις της ελληνικής κυβέρνησης.
Διάγραμμα 1: Σωρευτική μεταβολή των ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεων του δημοσίου σε σχέση με το Δεκέμβριο 2014.
Πηγή: Επεξεργασία στοιχείων ΓΛΚ.
