ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ

Η συμφωνία για το Μακεδονικό παράγει σοβαρά αποτελέσματα στον παρόντα και τον μελλοντικό χρόνο που αφορούν το εσωτερικό της Ελλάδας, τις εξωτερικές της σχέσεις, το πολιτικό, πολιτισμικό και βεβαίως το οικονομικό πεδίο.

            Στο βραχυχρόνιο και μακροχρόνιο εξωτερικό πεδίο ευνοούνται ορισμένες (άλλες διαφωνούν) από τις δυνάμεις που προωθούν διεύρυνση της Ευρωπαϊκής και Νατοϊκής επιρροής στα Δ. Βαλκάνια και μακροπρόθεσμα τον περιορισμό των εθνοτικών διαμαχών. Εδώ επισημαίνεται η βαθιά αντίφαση της σημερινής συμφωνίας όταν επιδιώκει την απομείωση των εθνοτικών αντιθέσεων δημιουργώντας μία νέα εθνότητα!

            Στο εσωτερικό πολιτισμικό επίπεδο θίγεται το καίριο ζήτημα του αισθήματος της υπαρξιακής ασφάλειας των Ελλήνων. Από το σημείο αυτό προέρχονται και οι μεγαλύτερες αρνητικές επιδράσεις στην συνοχή της Ελληνικής κοινωνίας.

            Στο οικονομικό πεδίο βραχυχρονίως και μεσοχρονίως αναμένονται αναταράξεις στις οικονομικές μας σχέσεις με τους βόρειους γείτονές μας ενώ στο μακροχρόνιο ορίζοντα δημιουργείται μία αναπτυξιακή υπόσχεση για την έξοδο προς τον Βορά.

            Από την πολύ σύντομη αυτή συνολική ανασκόπηση διαπιστώνει κανείς ότι η πολιτισμική ήττα (όπως καταγράφεται σε όλες τις δημοσκοπήσεις) αναμένεται να αντισταθμιστεί από τα οφέλη της συνεργασιμότητάς μας με τις εξωτερικές δυνάμεις και από μία μεσο-μακροπρόθεσμη υπόσχεση ότι με τον τρόπο αυτό συμβάλλουμε να δημιουργηθεί, και προς όφελός μας, μία αγορά στα Δ. Βαλκάνια (Αλβανία, Βοσνία και Ερζεγοβίνη, Σκόπια, Montenegro Σερβία, και Ελλάδα 29 εκατ. ανθρώπων) με θεωρητικές αναπτυξιακές δυνατότητες λόγω κυρίως του χαμηλότερου επιπέδου εκκίνησης. Μάλιστα οι G. και Α. Soros στο άρθρο τους για τους κινδύνους που παραμονεύουν την υπονόμευση της Συμφωνίας στους ΝΥΤ (18/6) μιλάνε για μία «Βαλκανική οικονομική ένωση σχεδιασμένη πάνω στους νόμους της European Union» που θα μπορούσε να βοηθήσει τους Βαλκάνιους στις φιλοδυτικές φιλοδοξίες τους.

            Εδώ επισημαίνεται η αναφορά σε μία ξεχωριστή «ένωση».

            Αυτή όμως η ενότητα κρατών έχει δύο μεγάλους παίκτες, την Ελλάδα (11 εκατ. κατοίκους) και την Σερβία (7 εκατ.) και το υπόλοιπο μέρος (11 εκατ.) αποτελείται από πέντε κρατικές οντότητες με εξαιρετικά ανεπτυγμένο εθνικιστικό πνεύμα, το μισό κατά κεφαλή εισόδημα από ότι η Ελλάδα, με χαμηλούς δείκτες χρέους προς ΑΕΠ, αρκετά υψηλά επίπεδα ανεργίας και το σπουδαιότερο, αρκετά χαμηλό επίπεδο θεσμικής οργάνωσης με εξαίρεση τα Σκόπια.

            Το εξωτερικό μας εμπόριο σε ένα μικρό βαθμό κατευθύνεται προς τις χώρες αυτές (5,6% του συνόλου των εξαγωγών και 1% των εισαγωγών μας δημιουργώντας θετικό ισοζύγιο. Παράλληλα οι φορολογικοί τους συντελεστές είναι στο 50% (κατά μέσο όρο) των αντίστοιχων συντελεστών της Ελλάδος με αποτέλεσμα να είναι εξαιρετικά δημοφιλείς προορισμοί για μετεγκατάσταση από την Ελλάδα. Να θυμίσουμε μόνο ότι η αποδιάρθρωση της παραγωγικής δομής της Β. Ελλάδας άρχισε όταν το 2007 η ΕΕ συμπεριέλαβε την Βουλγαρία και την Ρουμανία στις τάξεις της χωρίς αντισταθμιστικές πολιτικές.

            Τα παραπάνω δείχνουν ότι η μελλοντική υπόσχεση της αναπτυξιακής μας διεξόδου στον Βορά είναι εξαιρετικά ασθενής σε ενδογενή αποτελέσματα λαμβάνοντας υπόψη και την πρόσφατη απόσυρση του ελληνικού τραπεζικού συστήματος.

            Εντέλει το εγχείρημα της συμφωνίας, με δεδομένες τις παρούσες συνθήκες, οδηγεί σε μία ανακήρυξη της Ελλάδος σε οικονομικού αιμοδότη των νεοσχηματισμένων αυτών κρατών όταν έχει όμως μία πληγωμένη από την κρίση οικονομία προσφέροντας σε αντάλλαγμα μία περιορισμένη αγορά για την εξωστρεφή Ελληνική επιχειρηματικότητα. Είναι λογικό επόμενο ότι η εξέλιξη αυτή θα επιδράσει αρνητικά στην μεσομακροπρόθεσμη παράσταση της οικονομικής αναπτυξιακής καχεξίας ιδιαιτέρως στην Β. Ελλάδα.

            Τελικά αυτό που μένει είναι να ζυγιστούν από τη μία μεριά το όφελος από την θετική μας στάση σε σχέση με ορισμένους διεθνείς ετέρους μας και από την άλλη το κόστος από το ρήγμα στην εσωτερικής μας συνοχή. Το πρώτο πρέπει τουλάχιστον να προσδιοριστεί και το δεύτερο σ’ αυτούς τους καιρούς είναι πολύ ακριβό.

Πρώτη δημοσίευση: εφημερίδα Τα Νέα, 25 Ιουνίου 2018.