ΑΥΞΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Η οικονομική διάσταση της κλιμάκωσης της έντασης με την Τουρκία αρχίζει και παίρνει κρίσιμο χαρακτήρα. Δεν θα εξετάσουμε τις γεωστρατηγικές μεταβλητές που θα καθορίσουν τις εξελίξεις και κατά πόσο ο άξονας του κακού που πυροδοτεί τον proxy (ΗΠΑ vs Ρωσία) πόλεμο της Συρίας και έχει εγκατασταθεί από την Τουρκία, το Αφρίν μέχρι την Συρία θα μετακινηθεί δυτικότερα. Δυστυχώς τα ενεργειακά κοιτάσματα της Αν. Μεσογείου υποθάλπουν μία σχετική κινητικότητα. Ας δούμε όμως ορισμένες οικονομικές διαστάσεις του θέματος.

Η Τουρκική οικονομία βρίσκεται μπροστά στους παραδοσιακούς κινδύνους μίας μεγάλης σχετικά οικονομίας που μετά από ένα ξεκίνημα από χαμηλά επίπεδα αναπτύσσει μία κούρσα ανάπτυξης για να προσκρούσει τελικά στις δυσκολίες του ισοζυγίου πληρωμών και σε μία παραγωγική δομή που δε μπορεί (εκ των πραγμάτων) να προσαρμοστεί γρήγορα στις μεταβαλλόμενες απαιτήσεις του διεθνούς καταμερισμού των έργων. Η υποταγή της πολιτικής της τουρκικής κεντρικής τράπεζας σε ακραίες μη συμβατικές ενέργειες, που καθοδηγούνται από την πολιτική ηγεσία με έντονους πολιτικού στόχους, συνέβαλε στον υψηλό πληθωρισμό και την δημιουργία περαιτέρω πληθωριστικών προσδοκιών. Η αντιστροφή της καμπύλης επιτοκίων δείχνει ότι έρχεται μια χαμένη αναπτυξιακή δεκαετία. Η φυγή των κεφαλαίων ήταν λογικό αποτέλεσμα. Στο φαινόμενο αυτό έχει συντελέσει και το ασταθές εσωτερικό πολιτικό περιβάλλον και η άνοδος του ακραίου μουσουλμανικού φονταμενταλισμού που απομακρύνει την αστική τάξη των δυτικών παραλιών της.

Το άνοιγμα του ισοζυγίου των τρεχουσών συναλλαγών και η υποτίμηση της τουρκικής λίρας απέναντι στο ευρώ και το δολάριο ήταν αναπόφευκτα αποτελέσματα. Συνακόλουθα εμπορικοί εταίροι όπως η Ελλάδα είδαν να χειροτερεύει το εμπορικό τους ισοζύγιο με την Τουρκία.

Παράλληλα η Ελλάδα αρχίζει να συνειδητοποιεί ότι ο δημοσιονομικός χώρος που τόσα χρόνια έχτισε με πολύ πόνο και κόπο αρχίζει να πιέζεται από τις δαπάνες άμυνας. Αμερικανικά αεροπλάνα, Γαλλικές κορβέτες, αυξημένες δαπάνες προσφυγικού (λόγω αυξημένων ροών που ενδεχομένως εντάσσονται στο γεωστρατηγικό παιχνίδι). Και βεβαίως πάντοτε υπάρχει ο κίνδυνος κάποιου θερμού επεισοδίου με θύμα τον τουρισμό, αναλόγως της σοβαρότητάς του.

Όμως νομίζω ότι το πιο μεγάλο θύμα της έντασης αυτής είναι η προοπτική εξόδου της χώρας από την μακροχρόνια μνημονιακή επιτήρηση και οι προοπτικές ανάπτυξης. Φοβόμαστε ότι οι παραπάνω συνθήκες μαζί με τον διεθνή πόλεμο εμπορίου και την αύξηση των διεθνών επιτοκίων οδηγούν σε αύξηση του συστηματικού κινδύνου άρα και του κόστους χρήματος που δημιουργούν ένα απαισιόδοξο περιβάλλον.

Πηγή - 1^η Δημοσίευση: Εφημερίδα Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ, της Σοφίας Εμμανουήλ (17/04/18)