Επηρεάζει ο άνθρωπος τις επικοινωνιακές προσπάθειες του σκύλου του;

Η ανθρώπινη επικοινωνία έχει αναπτύξει μηχανισμούς που παρατηρούνται σε όλους τους πολιτισμούς και όλες τις γλώσσες, συμπεριλαμβανομένων του ιστορικού επικοινωνίας και της αρχής της ελάχιστης προσπάθειας. Αυτοί οι δύο παράγοντες μας δίνουν τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσουμε κοινές πληροφορίες σχετικά με το παρελθόν και το παρόν και να μη σπαταλάμε ενέργεια, καθιστώντας τις επικοινωνίες μας όσο γίνεται πιο αποτελεσματικές. Με δεδομένη την εντυπωσιακή ευαισθησία σκύλων στην ανθρώπινη ομιλία, τις χειρονομίες και το βλέμμα, ερευνητές από το Ινστιτούτο Max Pank πρότειναν την υπόθεση ότι τα 30.000 εξημέρωσης και συν-εξέλιξης με τους ανθρώπους ενδέχεται να έχουν οδηγήσει τους σκύλους να αναπτύσσουν παρόμοιες αρχές επικοινωνίας – μια θεωρία που είναι γνωστή ως θεωρία εξημέρωσης.

Πάνω σε αυτήν τη βάση, οι ερευνητές σχεδίασαν ένα πείραμα για να εξετάσουν τους παράγοντες που επηρεάζουν τη μορφή, την προσπάθεια και την επιτυχία της αλληλεπίδρασης σκύλου-ανθρώπου αναφορικά με ένα κρυμμένο αντικείμενο. Στο πείραμα έλαβαν μέρος 30 άνθρωποι με τους σκύλους τους. Οι ερευνητές εστίασαν σε μια συγκεκριμένη συμπεριφορά επικοινωνίας, κατά την οποία ο σκύλος συγκεντρώνει την προσοχή ενός συντρόφου που επικοινωνεί και τον κατευθύνει σε μια εξωτερική πηγή.

Ενώ ο φροντιστής του σκύλου περίμενε σε ένα άλλο δωμάτιο, ο ερευνητής  μπροστά στον σκύλο έκρυψε το αγαπημένο του παιχνίδι σε ένα από τέσσερα κουτιά. Όταν έμπαινε στο δωμάτιο ο άνθρωπος, ο σκύλος έπρεπε να του δείξει που είναι κρυμμένο το παιχνίδι. Αν ο φροντιστής εντόπιζε επιτυχώς το παιχνίδι, το ζευγάρι άνθρωπος-σκύλος μπορούσε να παίξει ως αμοιβή. Οι συμμετέχοντες ελέγχθηκαν σε δύο συνθήκες: ένα κοντινό στήσιμο που απαιτούσε πιο ακριβή κατάδειξη και ένα μακρινό στήσιμο του πειράματος, το οποίο έδινε τη δυνατότητα για πιο γενική καθοδήγηση.

Οι ερευνητές δεν βρήκαν στοιχεία που να υποδηλώνουν ότι οι σκύλοι ακολουθούν την αρχή της ελάχιστης προσπάθειας, καθώς χρησιμοποιούν την ίδια ενέργεια και στις δύο συνθήκες. Ωστόσο, αυτό μπορεί να οφείλεται στην επίδραση που έχει ο φροντιστής στην προσπάθεια του σκύλου. Δεύτερον, οι σκύλοι δεν επηρεάζονται από διαφορετικά ιστορικά επικοινωνίας, καθώς συμπεριφέρονταν με όμοιο τρόπο και κατέβαλλαν την ίδια ενέργεια και στις δύο περιπτώσεις, δηλαδή ανεξάρτητα από τις συνθήκες. Παρά το ότι κατέβαλλαν την ίδια ενέργεια στην προσπάθειά τους, οι σκύλοι προσάρμοσαν τις στρατηγικές επικοινωνίας τους ώστε να είναι περισσότερο ή λιγότερο ακριβείς, ανάλογα με τις συνθήκες.

Τα ευρήματα καταδεικνύουν ότι ένας κρίσιμος παράγοντας που επιδρά στην προσπάθεια και ακρίβεια της κατάδειξης εκ μέρους του σκύλου είναι η συμπεριφορά του φροντιστή. Όσοι ενθάρρυναν τον σκύλο τους να τους δείξει πού είναι κρυμμένο το παιχνίδι αύξησαν την προσπάθεια του σκύλου, αλλά γενικά οδήγησαν σε μείωση της ακρίβειας της προσπάθειας αυτής.

Έτσι, για πρώτη φορά καταδεικνύεται ότι ο φροντιστής μπορεί να επηρεάσει την επικοινωνιακή ακρίβεια και επιτυχία εκ μέρους του σκύλου. Όπως αναφέρει η Juliane Bräuer, κύρια συγγραφέας του σχετικού άρθρου, επικεφαλής του DogStudies Lab στο MPI-SHH, στην Jena, το εύρημα αυτό μπορεί να έχει συνέπειες στον τρόπο εκπαίδευσης των σκύλων και στο πώς θα πρέπει να τους χειρίζονται, όταν οι σκύλοι λειτουργούν σε επαγγελματικά πεδία.

Πηγή: Science Daily