Άρθρα Παναγιώτη Ε. Πετράκη - ΤΑ ΝΕΑ

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ, ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΕΜΟΣ

Τον Ιούλιο του 2021 ο Πούτιν είχε δημοσιεύσει τις σκέψεις του με τίτλο «Για την ιστορική ένωση των Ρώσων με τους Ουκρανούς», όπου διατύπωνε την άποψη ότι οι Λευκορώσοι, οι Ρώσοι και οι Ουκρανοί είναι ένας ενιαίος λαός προερχόμενοι από τους Ρως. Υποστήριζε ότι είναι δεμένοι σε μια ενιαία γεωγραφική περιοχή με κοινή γλώσσα και ορθόδοξη θρησκεία.

Η διάσπαση της Ρωσίας ξεκίνησε από τον Λένιν που δέχτηκε την αποκοπή αυτών των περιοχών για να διασώσει την επανάσταση και συνεχίστηκε με το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ, ως επιταχυντές της Ιστορίας, μέχρι που ήρθε o Πούτιν να ξανακάνει τη Ρωσία μεγάλη.

ΑΓΟΡΕΣ ΚΑΙ ΠΟΛΕΜΟΣ

Η εισβολή της Ρωσίας πρόδιδε πρόθεση κατάληψης όλης της Ουκρανίας. Δεν επρόκειτο δηλαδή για μια μεγάλη στροφή στην ευρωπαϊκή και την παγκόσμια ιστορία.

Το κύριο χαρακτηριστικό της ήταν η σύγκρουση δύο πολύ διαφορετικών πολιτικά οργανωμένων κοινωνιών: φιλελεύθερες δημοκρατίες εναντίον ενός κεντρικά ελεγχόμενου πολιτικού συστήματος, με διακύβευμα τις προοπτικές του μέλλοντος και το σημερινό αποτύπωμα στην Ιστορία. Η σύγκρουση έχει εντονότατες απάνθρωπες διαστάσεις και μια σοβαρή χειροτέρευση της ποιότητας ζωής στον κόσμο λόγω κυρίως του πληθωρισμού και της επισιτιστικής κρίσης.

Η ΤΙΜΗ ΤΟΥ ΑΕΡΙΟΥ

Στις 15 Νοεμβρίου 2021 η στήλη αυτή αναφερόταν στο άλμα του πληθωρισμού το 2021 και τονίζαμε ως πιθανό κίνδυνο επέκτασης του φαινομένου «...τη γεωστρατηγική ένταση στην Κεντρική Ευρώπη με αιχμή του δόρατος τη σχέση Ρωσίας - Ουκρανίας, από το έδαφος της οποίας διέρχονται αγωγοί φυσικού αερίου όπου και εξαρτάται η ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης. Εάν εκραγεί το μέτωπο αυτό μπορεί η Ευρώπη να οδηγηθεί σε ενεργειακή κρίση και παραγωγική ύφεση που θα θυμίζει την πετρελαϊκή κρίση του 1972 - 1973».

Η 21Η ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ΚΑΙ Η ΘΕΤΙΚΗ ΑΥΤΟΝΟΜΗΣΗ

Αποζευγαροποίηση είναι η διαδικασία κατά την οποία δύο οικονομίες (εδώ ελληνική και ευρωπαϊκή) ενώ εξελίσσονταν μαζί, από ένα σημείο και μετά ακολουθούν διαφορετικές διαδρομές.

Η Ελλάδα έζησε έντονα τη διαδικασία αυτή, αλλά με αρνητικό πρόσημο, όταν εισήλθε στα Μνημόνια το 2010. Παρ’ όλο που και άλλες ευρωπαϊκές οικονομίες έζησαν επίσης μια καθοδική φάση, η ελληνική οικονομία έζησε μία μεγάλη υφεσιακή περίοδο που την έκανε να διαφοροποιηθεί αρνητικά, σε όρους ΑΕΠ, ανεργίας και ιδιωτικού διαθέσιμου εισοδήματος.

ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΠΛΗΘΩΡΙΣΜΟ ΤΙ;

Προσπαθούμε τα σημειώματά μας να έχουν και προβλεπτικό χαρακτήρα, όπως αυτό, για να έχουν και πρακτική αξία. Ο πληθωρισμός ήδη διαρκεί δεκαεπτά μήνες περίπου (από τον Μάρτιο του 2020) και αναμένουμε (υπό κανονικές συνθήκες) μέσα στους επόμενους 15 μήνες (τέλος του 2023) να μειωθεί σημαντικά (δηλαδή στις ΗΠΑ και στην Ιταλία, π.χ., και η Ελλάδα να κινείται γύρω στο 2,5% – εκτιμήσεις Consensus).

ΥΦΕΣΗ ΚΑΙ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ

Για να οριστεί η ύφεση σε μία οικονομία πρέπει να έχουμε αρνητικό ΑΕΠ τουλάχιστον για δύο τρίμηνα, αξιόλογη αύξηση της ανεργίας, αρνητική εξέλιξη του πραγματικού εισοδήματος, αρνητική μεταβολή της βιομηχανικής παραγωγής και αρνητική εξέλιξη των πωλήσεων της λιανικής. Πρέπει επίσης να είμαστε σε θέση να προσδιορίσουμε το βάθος της, την έντασή της και τη διάρκειά της: πόσο μεγάλη θα είναι, σε πόσους τομείς θα επεκταθεί και πόσο θα διαρκέσει.

ΑΝΙΣΟΚΑΤΑΝΟΜΗ, ΑΝΑΚΑΜΨΗ ΚΑΙ ΚΡΙΣΗ

Μόλις κυκλοφόρησαν (27 Ιουλίου) τρία Δελτία Τύπου της ΕΛΣΤΑΤ για την «Οικονομική Ανισότητα», τον «Κίνδυνο Φτώχειας», την «Υλική και Κοινωνική Στέρηση και τις Συνθήκες Διαβίωσης», στην Ελλάδα, με επεξεργασία των στατιστικών στοιχείων μέχρι το 2020. Μάλιστα οι δημοσιεύσεις έδωσαν αφορμή σε λανθασμένες πολιτικές αντιπαραθέσεις οι οποίες μπέρδεψαν το έτος επεξεργασίας με το έτος αναφοράς.

ΟΙ ΣΥΜΠΛΗΓΑΔΕΣ ΤΗΣ ΕΚΤ

Οι Συμπληγάδες Πέτρες ήταν στην αρχαία ελληνική μυθολογία δύο μεγάλοι βράχοι στη θάλασσα που ενώνονταν και διαχωρίζονταν συνεχώς, ώστε ήταν αδύνατη η ασφαλής διέλευση ενός πλοίου μέχρι που οι Αργοναύτες έξυπνα κατόρθωσαν να περάσουν και έκτοτε δεν ξανάκλεισαν.

ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΙΚΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΚΑΙ ΟΜΑΛΗ ΠΡΟΣΓΕΙΩΣΗ

Η ανακοίνωση του Eurogroup ότι η «τρέχουσα οικονομική κατάσταση και η αυξημένη αβεβαιότητα απαιτούν προσεκτικό σχεδιασμό της δημοσιονομικής πολιτικής το 2023 είναι χαρακτηριστική για τις άμεσες προοπτικές της ευρωπαϊκής οικονομίας. Δηλαδή μπαίνει τέλος στη χαλαρή άσκηση της δημοσιονομικής πολιτικής που είχε ως στόχο την ανάταξη της μείωσης του επιπέδου ζήτησης λόγω COVID. Στη συζήτηση στην ευρωζώνη επανέρχεται το ζήτημα της βιωσιμότητας του χρέους και η βελτίωση των συνθηκών ανάπτυξης με γνώμονα την αποφυγή ενίσχυσης χωρίς πληθωριστικές πιέσεις.

ΤΕΚΤΟΝΙΚΟΣ ΠΛΗΘΩΡΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Τα μεγάλα ερωτήματα των ημερών μας είναι πού θα φτάσει και πόσο θα κρατήσει ο πληθωρισμός, ποιες είναι οι συνέπειές του και πώς οι οικονομίες θα προσγειωθούν κατά τρόπο ομαλό αποφεύγοντας την ύφεση. Εδώ βεβαίως απαιτείται ιδιαίτερη ανάλυση.