ΠΩΣ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΟΥΜΕ ΤΗ ΒΑΡΕΜΑΡΑ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ

Βαριέστε στη δουλειά; Πόσο συχνά; Πόσο άσχημα νιώθετε για αυτό; Και, κυρίως, τι μπορείτε να κάνετε;

Κατ’ αρχάς, θα πρέπει να διαχωρίσουμε τη βαρεμάρα από την τεμπελιά. Στην πρώτη περίπτωση, η αίσθηση της βαρεμάρας προκύπτει από την έλλειψη ενδιαφέροντος για τη δουλειά. Αντιθέτως, η τεμπελιά είναι η απροθυμία να κάνω οποιαδήποτε εργασία και η συνακόλουθη προσπάθειά μου να την αποφύγω.

Γενικά μιλώντας, η βαρεμάρα δεν είναι κάτι απαραίτητα αρνητικό. Κάθε άλλο. Μάλιστα, η Αμερικανική Καρδιολογική Εταιρεία συστήνει στους γονείς να μην ανησυχούν όταν βλέπουν τα παιδιά τους να βαριούνται. Αντιθέτως, θα πρέπει να τα αφήνουν, ώστε να βρίσκουν τα ίδια τρόπους για να μειώσουν τη βαρεμάρα, οπότε μαθαίνουν πώς να διαχειρίζονται τα συναισθήματά τους.

Με άλλα λόγια, η ίδια η βαρεμάρα μπορεί να αποτελέσει έναυσμα για δράση. Αυτό ισχύει και για την περίπτωση που βαριόμαστε στη δουλειά. Για να συμβεί αυτό, όμως, θα πρέπει να γνωρίζουμε πώς μπορούμε να αντιδράσουμε. Σε αυτή την περίπτωση, οι Alyson Meister και Aksinia Stavskaya (Harvard Business Review) επισημαίνουν ότι, κατ’ αρχάς, είναι καλό που την επισημαίνουμε (δηλαδή αποδεχόμαστε ότι βαριόμαστε), ώστε να μπορούμε να αντιδράσουμε θετικά.

Στη συνέχεια, θα πρέπει να την αποκρυπτογραφήσουμε, δηλαδή να εντοπίσουμε πού οφείλεται. Οπότε, θα πρέπει να εξετάσουμε αν πηγάζει από το ίδιο το αντικείμενο της εργασίας ή από την εμπειρία που έχουμε αποκτήσει ασχολούμενοι με αυτό, οπότε δουλεύουμε ταχύτερα, δηλαδή με λιγότερο κόπο, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει στην απώλεια ενδιαφέροντος για αυτό. Μάλιστα, ο D. Kahneman εντοπίζει τη δεύτερη αυτή περίπτωση (Thinking, Fast and Slow, σ. 35), χαρακτηρίζοντάς τη στάση μας αυτή ως «τεμπελιά» (προφανώς της αποδίδει διαφορετικό περιεχόμενο από το προαναφερθέν, αλλά αυτό είναι άλλο ζήτημα). Επιπλέον, οι Alyson Meister και Aksinia Stavskaya προσθέτουν ότι θα πρέπει να εντοπίσουμε όσο γίνεται ακριβέστερα την αιτία της βαρεμάρας, π.χ., το περιεχόμενο της εργασίας, η μορφή της ή και η όποια μελλοντική εξέλιξη.

Μάλιστα, οι συγγραφείς προσδιορίζουν και διάφορα είδη βαρεμάρας: η αδιάφορη (έχει τη μορφή χαλάρωσης), η ρυθμιστική (όταν δεν απασχολούμε όλες μας τις δυνάμεις, οπότε το μυαλό αρχίζει να απομακρύνεται από το αντικείμενο της εργασίας), η ερευνητική (αναζητούμε άλλα πράγματα να κάνουμε), η αντιδραστική (δυσάρεστη μορφή βαρεμάρας, που προκαλεί σύγχυση ή και θυμό προς τους άλλους) και, τέλος, η απαθής (έλλειψη κινήτρου και συναισθηματική αποστασιοποίηση).

Με βάση το είδος της βαρεμάρας, θα αποφασίσουμε πώς να αντιδράσουμε. Αυτό σημαίνει ότι η βαρεμάρα μας μπορεί να αντιμετωπίζεται εύκολα, με ένα διάλειμμα, ή χρειάζεται ένας ευρύτερος σχεδιασμός στη σχέση μας με το αντικείμενο της εργασίας μας. Σε κάθε περίπτωση, η αίσθηση της βαρεμάρας είναι ένα σύμπτωμα ότι κάτι δεν πάει καλά στην εργασιακή ζωή μας και θα πρέπει οπωσδήποτε να το αντιμετωπίσουμε όσο γίνεται αμεσότερα και αποτελεσματικότερα.

Διάλεξε από τα προγράμματά μας αυτό που ταιριάζει περισσότερο στα ενδιαφέροντα και τις ανάγκες σου:

Αυτοβελτίωση και Διεκδικητική Συμπεριφορά

Αυτοπαρακίνηση και Αυτογνωσία

Δεξιότητες Αυτοηγεσίας

Δημιουργική Γραφή και Αυτογνωσία

Digital Leadership ως Εργαλείο Διοίκησης: Δεξιότητες Διοίκησης

Οργανωσιακή Συμπεριφορά και Ηγεσία