Τη δεκαετία του 1950, μια συλλογή από κομμάτια παπύρων της Νεκρής Θάλασσας δωρίθηκε από την κυβέρνηση της Ιορδανίας στον ερευνητή Ronald Reed του Πανεπιστημίου Λιντς. Είχε θεωρηθεί ότι τα κομμάτια αυτά ήταν ιδανικά για επιστημονικές δοκιμές, καθώς ήταν λευκά και είχαν μικρή αξία.
Αφού τα κομμάτια αυτά μελετήθηκαν, στη συνέχεια αποθηκεύτηκαν σε ασφαλές μέρος, ενώ το 1997, η Συλλογή Reed δωρίθηκε στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ.
Σε μια νέα μελέτη, η καθηγήτρια Joan Taylor του King’s College London και οι συνεργάτες της από το Network for the Study of Dispersed Qumran Cave Artefacts and Archival Sources (DQCAAS) αποφάσισαν να φωτογραφίσουν όλα τα υπάρχοντα κομμάτια πάνω από ένα εκατοστό, που φαίνονταν κενά στο γυμνό μάτι.
Φωτογράφισαν συνολικά 51 κομμάτια και εντόπισαν 6 για περαιτέρω λεπτομερή μελέτη. Από αυτά, βρέθηκε ότι σε 4 υπήρχε κείμενο στα Εβραϊκά/Αραμαϊκά που μπορούσε να διαβαστεί, και το οποίο ήταν γραμμένο με μελάνι βασισμένο στον άνθρακα.
Το σημαντικότερο απόσπασμα, το Ryl4Q22, έχει υπολείμματα τεσσάρων γραμμών κειμένου με 15-16 γράμματα, τα περισσότερα από τα οποία έχουν διατηρηθεί μερικώς, αλλά διαβάζεται καθαρά η λέξη «Σάμπαθ» (Σάββατο). Αυτό το κείμενο μπορεί να σχετίζεται με το Βιβλίο του Ιεζεκιήλ (46:1-3) της Βίβλου.
Ένα άλλο κομμάτι με κείμενο είναι η άκρη ενός παπύρου, με ραφή, και τα πρώτα γράμματα των δύο αράδων του κειμένου φαίνονται στα αριστερά της ραφής.
Πηγή: Sci-news
