Γενναιοδωρία και χαρούμενη ζωή: μια σχέση αλληλεξάρτησης

Η χαρά είναι ένα εντελώς προσωπικό συναίσθημα. Η κατάκτησή της όμως εξαρτάται από τη σχέση μας με τους άλλους. Για την ακρίβεια, η χαρά (ή ευτυχία) μας συνδέεται από το πόσο γενναιόδωροι και αλτρουιστές είμαστε.

Η έρευνα έγινε από τους συμπεριφοριστές οικονομολόγους Philippe Tobler και Ernst Fehr, του Τμήματος Οικονομικών του Πανεπιστημίου της Ζυρίχης και εξετάστηκαν ορισμένα σχετικά μέρη του εγκεφάλου πριν και μετά τη συμπεριφορά των συμμετεχόντων.

Στο πείραμα συμμετείχαν 50 πρόσωπα. Σε αυτά υποσχέθηκαν ένα χρηματικό ποσό που θα έπρεπε να ξοδέψουν. Οι μισοί από αυτούς δεσμεύτηκαν να το ξοδέψουν σε κάποιον που ήξεραν, ενώ οι άλλοι μισοί δεσμεύτηκαν να το ξοδέψουν για τον εαυτό τους.

Στη συνέχεια όλοι οι συμμετέχοντες πήραν μια σειρά από αποφάσεις που είχαν να κάνουν με γενναιόδωρη συμπεριφορά, δηλαδή το αν θα δώσουν σε κάποιον, με τον οποίο έχουν μια σχέση, ένα δώρο. Το μέγεθος του δώρου και το κόστος ποίκιλλαν. Παράλληλα, οι ερευνητές μετρούσαν τη δραστηριότητα στα τρία μέρη του εγκεφάλου. Στο τέλος οι συμμετέχοντες ρωτήθηκαν για τη συναισθηματική τους κατάσταση (χαρά) πριν και μετά το πείραμα.

Τα αποτελέσματα είναι ιδιαίτερα ενδιαφέροντα. Κι αυτό γιατί έδειξαν ότι όσοι ενεργούσαν γενναιόδωρα ήταν πιο χαρούμενοι από εκείνους που συμπεριφέρονταν εγωιστικά. Βέβαια, όπως παρατηρεί ο Philippe Tobler, δεν χρειάζεται να γίνεις μάρτυρας και να θυσιαστείς για να νιώσεις περισσότερο χαρούμενος. Είναι αρκετό το να γίνεις λίγο πιο γενναιόδωρος.

Απλώς και μόνο με την υπόσχεση ότι θα συμπεριφερθεί γενναιόδωρα κάποιος από τους συμμετέχοντες ενεργοποιούσε την αλτρουιστική πλευρά του εγκεφάλου και υπήρχε εντονότερη αλληλεπίδραση μεταξύ αυτής της περιοχής και εκείνης που συνδέεται με τη χαρά.

Ένα από τα ενδιαφέροντα πορίσματα της έρευνας, σύμφωνα με τον Tobler, είναι ότι η υπόσχεση ότι θα συμπεριφερθούμε γενναιόδωρα θα μπορούσε να αποτελέσει μια στρατηγική για την ενδυναμώσουν την επιθυμητή συμπεριφορά.

Πηγή: Science Daily