Οι επιστήμονες ενδιαφέρονται εδώ και καιρό να μελετήσουν τη δομή και τη σύνθεση του πυρήνα της Γης, αλλά δεν είναι εύκολο να διερευνήσουν το βαθύ εσωτερικό του πλανήτη μας. Μία από τις κύριες μεθόδους που χρησιμοποιούν είναι η ανάλυση των σεισμικών κυμάτων, δηλαδή των δονήσεων που διαπερνούν τη Γη ως αποτέλεσμα σεισμών ή εκρήξεων.
Τα νέα μας
Γνωρίζουμε ότι οι κεραυνοί έχουν φορά από τα σύννεφα προς τη γη. Ωστόσο, υπάρχουν και εκείνοι με αντίθετη φορά. Πρόκειται για ένα σπάνιο φαινόμενο, μιας και από τους περίπου 8 δισ. κεραυνούς ετησίως, μόλις χίλιοι από αυτούς κινούνται ανάποδα. Μάλιστα, αυτοί οι κεραυνοί υπολογίζεται ότι είναι κατά μέσο όρο 50 φορές πιο ισχυροί από εκείνους που πέφτουν στην επιφάνεια του πλανήτη. Για να γίνει αυτό κατανοητό, να σκεφτούμε ότι κατά μέσο όρο ένας κεραυνός που πέφτει στη Γη έχει ισχύ 5 Κουλόμπ. Πριν από ένα χρόνο καταγράφηκε ένας ανάποδος κεραυνός στην Οκλαχόμα με ισχύ τα 300 Κουλόμπ.
Σήμερα ίσως μας φανεί έως και παράδοξο, με την αύξηση του ανθρώπινου πληθυσμού παγκοσμίως, ωστόσο κατά την παλαιολιθική περίοδο, το ανθρώπινο είδος βρέθηκε στα πρόθυρα της εξαφάνισης.
Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα της El Pais, η κρίσιμη φάση για το ανθρώπινο είδος διαδραματίστηκε σε μια εποχή σημαντικών αλλαγών στον πλανήτη. Τότε πολλά είδη αντικατέστησαν άλλα, οι δε κλιματικές αλλαγές προκάλεσαν τεράστια προβλήματα επιβίωσης.
Η επιστημονική κοινότητα αναζητά εδώ και χρόνια τον μυστηριώδη πλανήτη που πολλοί ειδικοί και μελέτες αναφέρουν ότι υπάρχει «κρυμμένος» σε κάποιο σημείο του ηλιακού μας συστήματος πέρα από τον Ποσειδώνα. Ωστόσο, μια ερευνητική ομάδα από επιστήμονες του Εθνικού Αστεροσκοπείου της Ιαπωνίας και του Πανεπιστημίου Kindai υποστηρίζει ότι θα πρέπει να στρέψουμε την προσοχή μας σε μια άλλη απομακρυσμένη περιοχή του ηλιακού μας συστήματος, την ζώνη Κάιπερ, και να αναζητήσουμε εκεί ένα άγνωστο πλανήτη.
Η εργασία στην Ελλάδα, με τις εξελίξεις που φέρνει η επικαιρότητα των τελευταίων χρόνων, έχει διαφοροποιηθεί σημαντικά, καθώς οργανισμοί και επιχειρήσεις μεταβάλλουν τον τρόπο δράσης τους και τον τρόπο διαχείρισης των αναγκών της αγοράς, με στόχο όχι μονάχα την επιβίωση αλλά και την ανάπτυξή τους. Οι μεταβολές αυτές είναι ακόμη μεγαλύτερες σε ευρωπαϊκή και παγκόσμια κλίμακα. Η διεύρυνση των δεξιοτήτων (skills) των εργαζομένων είναι επιβεβλημένη σε μια συνεχώς μεταβαλλόμενη και απαιτητική αγορά εργασίας, ανεξαρτήτως κλάδου και αντικειμένου.
Πρόκειται για τον αρχαιότερο άνθρωπο στον κόσμο, σύμφωνα με τα μέχρι στιγμής δεδομένα. Είναι μια γυναίκα από την Τσεχία, η οποία πιστεύεται πως έζησε πριν από 45.000 χρόνια περίπου.
Τα χαρακτηριστικά της ζωντάνεψαν από μια διεθνή ομάδα ακαδημαϊκών (Βραζιλία, Αυστραλία Ιταλία), χρησιμοποιώντας ένα ψηφιακό μοντέλο του σπασμένου κρανίου της. Τα απολιθωμένα λείψανα που ανασύρθηκαν στην Τσεχία πριν από 70 και πλέον χρόνια, αποτελούν μόνο ένα τμήμα του κρανίου, καθώς οι ερευνητές πιστεύουν πως μετά το θάνατό της, φαγώθηκε από κάποιο ζώο.
Μια πραγματικά μοναδική ανακάλυψη ανακοινώθηκε από διεθνή ομάδα αστρονόμων, η ύπαρξη ενός λευκού νάνου με δύο εντελώς διαφορετικά πρόσωπα.
Οι λευκοί νάνοι είναι διαστημικά σώματα στο μέγεθος της Γης που αποτελούνται κυρίως από υδρογόνο και ήλιο. Δημιουργούνται από τους θανάτους των άστρων και λάμπουν έντονα για δισεκατομμύρια χρόνια, οπότε οι αστρονόμοι μπορούν να τα παρατηρήσουν.
Μέχρι στιγμής έχουν ανακαλυφθεί χιλιάδες λευκοί νάνοι. Ωστόσο, αυτός που ανακαλύφθηκε πρόσφατα, σε απόσταση περίπου 1.300 ετών φωτός μακριά από τη Γη, είναι εξαιρετικά ασυνήθιστος.
Σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Nature, το μεσημβρινό Ανατρεπόμενο Ρεύμα του Ατλαντικού – μέρος του οποίου είναι το Ρεύμα του Κόλπου – είναι ενδεχόμενο να καταρρεύσει γύρω στα μέσα του αιώνα, ή και νωρίτερα, ήδη από το 2025.
Το AMOC είναι μία περίπλοκη σύνθεση ρευμάτων η οποία μεταφέρει θερμό νερό από την τροπική ζώνη προς τον Βόρειο Ατλαντικό, όπου το νερό ψύχεται, γίνεται πιο αλμυρό και εισέρχεται βαθιά στον ωκεανό, πριν εξαπλωθεί προς τα νότια.
Φαίνεται παράδοξο, αλλά για πρώτη φορά οι επιστήμονες παρατήρησαν ότι τα μέταλλα μπορούν επιτυχώς να αυτο-επιδιορθώνονται χωρίς ανθρώπινη παρέμβαση, σύμφωνα με το δελτίο τύπου που εκδόθηκε από τα Εθνικά Εργαστήρια Sandia και τo Πανεπιστήμιο Α & Μ του Τέξας.
Μια απίθανη σύμπτωση έφεραν στην επιφάνεια οι παλαιοντολόγοι, τη στιγμή που ένα θηλαστικό επιτίθεται σε έναν πολύ πιο μεγαλόσωμο δεινόσαυρο.