Παιδεία

ΙΑΤΡΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ ΠΑΝΔΗΜΙΑ

Διάβασα στην εφημερίδα Τα Νέα (16.08.21) ένα άρθρο του Καθηγητή κ. Π. Πετράκη για τις συνέπειες της πανδημίας. Τις συνέπειες τις μόνιμες και όχι εκείνες της «οξείας φάσεως» και της πρώτης εντύπωσης που είχε στην ζωή μας. Θα σταθώ λίγο σε ένα θέμα που όλοι θίγουν, αλλά «δείχνουν» να το αποδέχονται και να το παίρνουν αβασάνιστα. Είναι το θέμα της παιδείας.

Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΩΝ ΟΜΟΤΙΜΩΝ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ ΤΟΥ ΕΚΠΑ ΔΙΔΑΣΚΕΙ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ

Τα κοσμογονικά αλγεινά γεγονότα που βιώνουμε εξαιτίας του δαιμονικού Covid 19, μας επιβάλλουν εκτός των άλλων και τη διαδικτυακή μετάδοση της γνώσης. Ακολουθώντας τη μέθοδο αυτή το Σώμα Ομοτίμων Καθηγητών του Πανεπιστημίου Αθηνών (ΣΟΚΠΑ) εγκαινίασε  φέτος στο πλαίσιο του «Πανεπιστημίου Πολιτών» του ΕΚΠΑ  το επιμορφωτικό πρόγραμμα  «Η εμπειρία διδάσκει», σειρά 2020-2021, υπό την αιγίδα του ΕΚΠΑ και με την υποστήριξη του Ιδρύματος Ωνάση, το οποίο ενισχύει με ιδιαίτερο ενδιαφέρον και επί χρόνια τις δραστηριότητες του ΣΟΚΠΑ.

ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΩΝ

Ήμουνα νια και γέρασα μέσα στο Πανεπιστήμιο και έζησα πολλές φάσεις αντιμετώπισης της προστασίας των Πανεπιστημίων από τις εκάστοτε κυβερνήσεις με τις συνακόλουθες θέσεις-αντιθέσεις, ρήξεις, αντιδράσεις, με αγώνες και  συχνά θλιβερά επεισόδια.

Αναρωτιέμαι αν έχουν σκεφθεί οι κατά καιρούς αρμόδιοι πώς αντιμετωπίζουν οι νέοι μας τις συνεχείς αλλαγές των συστημάτων, πόση ανασφάλεια αλλά και έλλειψη εμπιστοσύνης αισθάνονται, που σε πολλούς μάλιστα ανώριμους, καταλήγουν σε απειθαρχία ακόμη και σε ακραίες αντιδράσεις;

ΝΑ ΔΙΟΡΘΩΣΟΥΜΕ ΤΟ ΛΑΘΟΣ ΜΑΣ ΤΟΥ 1975

Ποτέ δεν κατόρθωσα να μιλήσω δημόσια για την περίοδο εκείνης της ζωής μας που γέμισε τα πανιά της νιότης μας με απίστευτη αισιοδοξία ότι θα φτιάξουμε έναν κόσμο πολύ καλύτερο από ό,τι παραλαμβάναμε. Όλα αυτά τα χρόνια όμως που βλέπω κάθε χρόνο τις καταστροφές στους χώρους του Πανεπιστημίου, που βρίσκομαι σχεδόν εδώ και 40 χρόνια, θλίβομαι και αναλογίζομαι τις ευθύνες και τις ενοχές μου.

Τ.Π.Ε. ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΕΡΓΟ. ΣΥΜΠΕΡΙΛΗΨΗ ΚΑΙ ΜΑΘΗΣΗ

Σήμερα, οι συνεχείς αλλαγές στα παγκόσμια δεδομένα έχουν αναδείξει την Εκπαίδευση ως τον κυριότερο και πιο βιώσιμο μηχανισμό διαρκούς προσαρμογής του ατόμου. Στο νέο κοινωνικό, οικονομικό και πολιτιστικό-πολιτισμικό περιβάλλον, χαρακτηριστικά όπως η γνώση και οι δεξιότητες, η προσαρμογή και η καινοτομία, η επικοινωνία και η πρωτοβουλία, καθώς και η επιχειρηματικότητα αποκτούν ιδιαίτερη σημασία στις νέες συνθήκες της παγκοσμιοποίησης.

Χ΄ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΥΜΠΟΣΙΟ ΛΑΤΙΝΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ

Το «δύσμοιρο» μάθημα των Λατινικών, που έρχεται και παρέρχεται στην μέση εκπαίδευση, επανήλθε πρόσφατα με νομοσχέδιο του Υπουργείου Παιδείας. Είχε καταργηθεί για τις εισαγωγικές εξετάσεις από την προηγούμενη κυβέρνηση με το σκεπτικό ότι οι υποψήφιοι δεν κερδίζουν τίποτα από τη διδασκαλία του αποστηθίζοντας κάποια κείμενα. Η αλήθεια, βέβαια, είναι ότι η διδασκαλία των Λατινικών στο σχολείο πάσχει. Η θεραπεία τους όμως είναι εφικτή, ενώ η κατάργησή τους είναι επιβλαβής για την παιδεία των νέων.

ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΙΗΤΙΚΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ

Σύμφωνα με βιβλιογραφικά στοιχεία (Garwood & Van Loan, 2019/ Heward, 2011/ Gray, 2010/ Βaker & Welkowitz, 2005/ DuCharme & Gullotta, 2004/ Myles, 2003/  Bock et al., 2001/ Smith, 2001, 2003/ Jordan & Powell, 1995), οι Κοινωνικές Ιστορίες είναι σύντομα γραπτά κείμενα που δομούνται με βάση συγκεκριμένα κριτήρια, προκειμένου να διδάξουν κοινωνικές έννοιες, γεγονότα, καταστάσεις και συμπεριφορές.

ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΛΑΤΙΝΙΚΩΝ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ – ΝΑΙ ΣΕ ΝΕΑ ΜΕΘΟΔΟ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ

Το νομοσχέδιο για την Παιδεία, που παρουσίασε η Υπουργός κ. Νίκη Κεραμέως περιλαμβάνει την επαναφορά των «δύσμοιρων» Λατινικών, που έρχονται και παρέρχονται… Είναι βέβαιο ότι η επαναφορά αυτή ικανοποιεί όλους τους σκεπτόμενους και πεπαιδευμένους πολίτες και τους ώριμους και συγκροτημένους μαθητές, που επιλέγουν τις Ανθρωπιστικές Σπουδές και έχουν εκφραστεί, πολλοί από αυτούς, με επιστολή τους στην Υπουργό.

Η ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΤΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ

Διάβασα πριν λίγους μήνες  ένα άρθρο του Ν. Μπακουνάκη  στο Βήμα της Κυριακής για την σημασία των  Βιβλιοθηκών και την προσφορά τους  στην παιδεία των νέων και την κοινωνία ευρύτερα, και σταμάτησα  στην αναφορά του στο βιβλίο  «Palaces for the People» (Ανάκτορα για τον Λαό) του αμερικανού κοινωνιολόγου Έρικ  Κλίνενμπεργκ,. Στο βιβλίο  αυτό αναδεικνύεται η Βιβλιοθήκη ως χώρος αλλά και θεσμός, που επιτρέπει να οικοδομήσουμε μια περισσότερο ισότιμη και αλληλέγγυα κοινωνία.

ΠΑΙΔΙΑ ΜΕ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΤΗΤΑ ΣΤΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΚΑΙ ΤΗ ΜΑΘΗΣΗ: ΣΥΜΠΛΕΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΗΣ ΕΝΤΑΞΗΣ

Σήμερα, συμπλέοντας με τη φιλοσοφία της ένταξης, το ερευνητικό ενδιαφέρον επικεντρώνεται σε εκπαιδευτικές παρεμβάσεις που αφορούν εκτός των ακαδημαϊκών δεξιοτήτων και τις κοινωνικές δεξιότητες, μέσα από τις οποίες το άτομο επιτυγχάνει κοινωνική αποδοχή και αυτοεκπλήρωση, δεδομένου ότι οι κοινωνικές δεξιότητες μπορούν να οριστούν ως σημαντικές κοινωνικά συμπεριφορές απέναντι σε κοινωνικές καταστάσεις με σημαντικά αποτελέσματα για τα παιδιά και τους νέους σε κοινωνικό επίπεδο (Gresham, 2002).