Η σωτηρία του όζοντος δημιουργεί άλλα περιβαλλοντικά προβλήματα

Νέα μελέτη διαπίστωσε πρόσφατα πως τα συστατικά που υιοθετήθηκαν κατά τη δεκαετία του 1990 ως εναλλακτικές στα βλαβερά για το όζον χημικά μπορεί να οδηγήσουν σε υψηλές συγκεντρώσεις επιβλαβών χημικών. Αυτά μάλιστα επιδρούν στο περιβάλλον επ’ άπειρο.

Τα χημικά αυτά μπήκαν στο στόχαστρο κατά το Πρωτόκολλο του Μόντρεαλ για τις ουσίες που καταστρέφουν τη στιβάδα του όζοντος το 1987, όταν απαγορεύτηκαν τα χημικά που βλάπτουν το όζον, οι χλωροφθοράνθρακες, οι υδροφθοράνθρακες κ.λπ.

Το Πρωτόκολλο κατάφερε τελικά στα χρόνια που θα έρχονταν να βελτιώσει την κατάσταση της τρύπας του όζοντος, όπως υποδεικνύει όμως η νέα μελέτη, είχε και ανεπιθύμητες συνέπειες για το περιβάλλον.

Τα χημικά που ήρθαν να αντικαταστήσουν τις ουσίες που καταστρέφουν το όζον είναι κάποια καρβοξυλικά οξέα, τα πλήρως φθοριωμένα καρβοξυλικά οξέα (scPFCAs), που χρησιμοποιούνται στη βιομηχανική παραγωγή, τις κατασκευές, ακόμα και τα κλιματιστικά.

Πηγή: Newsbeast