Επιστήμονες δημιούργησαν μικροσκοπικά ζωντανά ρομπότ από ανθρώπινα κύτταρα

Η ερευνητική ομάδα του Πανεπιστημίου Tufts και του Ινστιτούτου Wyss του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ δημιούργησε μικροσκοπικά ζωντανά ρομπότ από ανθρώπινα κύτταρα. Οι επιστήμονες αυτοί ονόμασαν τις δημιουργίες τους «ανθρωπομπότ».

Δεν πρόκειται για κάτι εντελώς καινούργιο, αφού η έρευνά τους βασίστηκε σε προηγούμενες εργασίες που είχαν πραγματοποιήσει κάποιοι από τους ίδιους επιστήμονες. Αυτοί δημιούργησαν τα πρώτα ζωντανά ρομπότ ή xenobots, από βλαστοκύτταρα που προήλθαν από έμβρυα του αφρικανικού νυχοβάτραχου (Xenopus laevis).

Τα ανθρωπομπότ δεν είναι ολοκληρωμένοι οργανισμοί επειδή δεν έχουν πλήρη κύκλο ζωής, σύμφωνα με τον συγγραφέα της μελέτης Μάικλ Λέβιν, καθηγητή βιολογίας στη Σχολή Τεχνών και Επιστημών του Tufts.

Για να τα δημιουργήσουν, οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν ενήλικα ανθρώπινα κύτταρα από την τραχεία της αναπνευστικής οδού, από ανώνυμους δότες διαφορετικών ηλικιών και φύλων.

Τα ανθρωπομπότ που δημιούργησε η ομάδα δεν ήταν πανομοιότυπα. Ορισμένα ήταν σφαιρικά και πλήρως καλυμμένα με βλεφαρίδες, ενώ άλλα έμοιαζαν περισσότερο σαν μπάλα ποδοσφαίρου και ήταν ακανόνιστα καλυμμένα με βλεφαρίδες. Κινούνταν επίσης με διαφορετικούς τρόπους – κάποια σε ευθείες γραμμές, κάποια σε στενούς κύκλους, ενώ άλλα απλά κουνιόντουσαν. Επιβίωσαν έως και 60 ημέρες σε εργαστηριακές συνθήκες.

Τα πειράματα που περιγράφονται σε αυτή την τελευταία μελέτη βρίσκονται σε πρώιμο στάδιο, αλλά ο στόχος είναι να διαπιστωθεί αν τα ανθρωπομπότ θα μπορούσαν να έχουν ιατρικές εφαρμογές. Οι ερευνητές θέλησαν επίσης να δουν αν τα ανθρωπομπότ μπορούσαν να κινηθούν πάνω σε ανθρώπινους νευρώνες που αναπτύχθηκαν σε εργαστηριακό πιάτο το οποίο είχε γρατζουνιστεί για να μιμηθεί τη βλάβη. Διαπίστωσαν πως τα ανθρωπομπότ ενθάρρυναν την ανάπτυξη στην κατεστραμμένη περιοχή των νευρώνων, αν και οι ερευνητές δεν κατανοούν ακόμη τον μηχανισμό επούλωσης.

Σύμφωνα με τον Λέβιν, η ανάπτυξη ανθρωπομπότ δεν εγείρει ηθικά ζητήματα. Δεν είναι κατασκευασμένα από ανθρώπινα έμβρυα, έρευνα που είναι αυστηρά περιορισμένη, και δεν έχουν τροποποιηθεί γενετικά.

«Μπορούν να επιβιώσουν σε ένα πολύ περιορισμένο περιβάλλον, οπότε δεν υπάρχει καμία πιθανότητα να βγουν με κάποιο τρόπο έξω ή να ζήσουν εκτός εργαστηρίου. Δεν μπορούν να ζήσουν έξω από αυτό το πολύ συγκεκριμένο περιβάλλον», εξήγησε. «Έχουν μια φυσική διάρκεια ζωής, οπότε μετά από μερικές εβδομάδες, απλά βιοδιασπώνται», πρόσθεσε.

Η έρευνα δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Advanced Science».

Φωτογραφία: Gizem Gumuskaya, Tufts University

ΠΗΓΗ: ertnews.gr / CNN