29 «ΓΟΗΤΕΥΤΙΚΕΣ» ΕΛΛΟΓΕΣ ΠΑΡΑΜΥΘΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ Δ. Α. ΑΝΑΠΟΛΙΤΑΝΟ

Με 29 κείμενα φιλοσοφίας ή άλλως με 29 «γοητευτικές» έλλογες παραμυθίες αντί οριστικών λύσεων, προσέρχεται, αυτή τη φορά, στον αενάως ανοικτό φιλοσοφικό διάλογο ο Διονύσιος Α. Αναπολιτάνος, Ομότιμος Καθηγητής του Τμήματος Μεθοδολογίας, Ιστορίας και Θεωρίας της Επιστήμης του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Στην πρόσφατη έκδοση με τίτλο Λαβύρινθοι, γνωσιολογικά ρήγματα, φιλοσοφικά σπαράγματα και παραμυθίες περιλαμβάνονται 29 επιλεγμένα κείμενα φιλοσοφίας, γραμμένα από τον ίδιο μεταξύ 1980 και 2016. Τα κείμενα αυτά ανήκουν στις περιοχές της ιστορίας της φιλοσοφίας, της φιλοσοφίας των μαθηματικών, της φιλοσοφίας  της επιστήμης, της φιλοσοφίας της ιστορίας, καθώς και σε περιοχές της φιλοσοφίας, που σχετίζονται ή γειτνιάζουν με τα προβλήματα της ελεύθερης βούλησης, της ευθύνης και του ρόλου της ιδεολογίας στα ανθρώπινα δρώμενα. Αντιμετωπίζονται συγκεκριμένες, γνωσιολογικά ρηγματώδεις, περιοχές, που διακρίνονται για την οριακότητά τους και που, κατά τον συγγραφέα, αποτελούν τον κατ’ εξοχήν χώρο της φιλοσοφίας, όπως, επί παραδείγματι, αυτές που συνδέονται με τον λαβύρινθο του συνεχούς, τον γρίφο της ελεύθερης βούλησης, τον προκαθορισμό και την αιτιοκρατία, τον δεοντολογικό και αληθειακό σχετικισμό και τον, συνεχώς και αδιακόπως, διολισθαίνοντα ιστορικό χρόνο.

Ο συγγραφέας με την εν λόγω συλλογή άρθρων καταθέτει μια εμπειρία ζωής, κατά την εκδίπλωση της οποίας θεμελιώδη ερωτήματα, όπως, επί παραδείγματι, αυτά που συνδέονται με τον λαβύρινθο του συνεχούς και τον λαβύρινθο της ελεύθερης βούλησης, καθόρισαν την, κατά τον ίδιον, «σχεδόν πολυτελή και εμμονική ενασχόλησή» του με την φιλοσοφία. Όπως ομολογεί, η φιλοσοφία του επεβλήθη γιατί «με την γοητεία της οριακότητας της δομής της, συνδυασμένη με μια (με τα χρόνια) αποκτημένη» από μέρους του «ανοχή στο μη οριστικά επιλύσιμο» των προβλημάτων της «αποτελούν χαρακτηριστικά της τωρινής, σχετικά πιο ώριμης περιόδου της πνευματικής» του ζωής.

Η πλατωνίζουσα προδιάθεση του συγγραφέα είναι διάχυτη, σχεδόν, παντού στα γραπτά του εν λόγω τόμου. Μπορεί να την ανιχνεύσει κανείς, στην φιλοσοφική του αντιμετώπιση των χώρων των μαθηματικών αντικειμένων και των μαθηματικών αληθειών, καθώς και των αξιών και των νοημάτων. Είναι δυνατόν να την ανιχνεύσει κανείς, ακόμη και στον χώρο των φυσικών επιστημών, όπου κατά τον ίδιο «τα αντικείμενα, οι ιδέες, οι ιδιότητες, οι σχέσεις και οι νόμοι της φυσικής μπορεί να διαθέτουν ένα, κατά συγκυρίαν, αντίστοιχό τους σε αυτό, που ονομάζουμε φύση, αλλά δεν παύουν να αποτελούν στοιχεία μιας εικόνας για τον κόσμο, που υπάρχει εκεί έξω όπως και άλλες εικόνες άλλων πιθανών κόσμων, που απλώς συμβαίνει να μην έχουν υλοποιηθεί».

Πέραν του περιεχομένου τους, η γλώσσα των κειμένων του παρόντος τόμου είναι ρέουσα, ακριβής και με έναν εντυπωσιακό τρόπο λογοτεχνίζουσα, χωρίς τις υπερβολές μιας συναισθηματικά φορτισμένης ή κρυπτικά ενδοσκοπικής εκφοράς του λόγου. Πρόκειται για μια εκλεκτή συλλογή άρθρων, η οποία θα συμβάλλει ουσιωδώς στην πάντοτε ανοικτή φιλοσοφική συζήτηση, προσφέροντας, αντί για οριστικές λύσεις, γοητευτικές έλλογες παραμυθίες.

Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να δείτε στην επίσημη ιστοσελίδα των εκδόσεων Εκδοτική Αθηνών Α.Ε., με ένα κλικ εδώ