ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑΚΗ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ ΣΕ ΑΤΟΜΑ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΑ (ΑμεΑ)

Η αναπηρία είναι ένα σύνθετο και πολυδιάστατο φαινόμενο. Η ιατρική προσέγγιση, που μέχρι πριν από λίγα χρόνια ήταν και η επικρατέστερη, όριζε ότι «η αναπηρία σχετίζεται με την απώλεια, βλάβη ή απόκλιση από τις «φυσιολογικές», ψυχολογικές, κινητικές και βιολογικές λειτουργίες του ανθρώπινου σώματος». Ουσιαστικά, όμως, η αναπηρία έχει να κάνει με το κενό μεταξύ των ικανοτήτων του ατόμου και των απαιτήσεων της κοινωνίας· το κενό των αναγκών της αναπηρίας και των δομών της κοινωνίας, της οποίας ο σχεδιασμός δεν προέβλεψε τις δυνατότητες και τις ανάγκες της κοινωνικής αυτής ομάδας (Bi, Card, Cole, 2007:205-216). Όσο πιο βαριά είναι η μορφή της αναπηρίας, τόσο μεγαλώνει η αδυναμία προσπέλασης και συνεπώς ο κοινωνικός αποκλεισμός, που βιώνει το άτομο με αναπηρία.

Η αυτόνομη διακίνηση των ατόμων με αναπηρία, εμποδίζεται από τη δυσκολία που έχουν στην κίνηση, στην προσέγγιση, στην αντίληψη, στην επικοινωνία και την προσαρμογή, στην ακοή και την όραση. Προσπαθούν να ξεπεράσουν τη φυσική τους ανεπάρκεια με βοηθητικά μέσα, π.χ. αναπηρικά αμαξίδια, μπαστούνια κ.λπ. και το επιτυγχάνουν όταν δεν εμποδίζονται από σκαλοπάτια ή δάπεδα με απότομες κλίσεις, από στενούς χώρους κ.λπ. Διευκολύνονται δε, με την πρόβλεψη δαπέδων ήπιων κλίσεων (χωρίς σκαλοπάτια), κατάλληλης και ευκολονόητης σήμανσης, εύκολων και προσιτών μηχανισμών χειρισμού και γενικότερα άνετων και ακίνδυνων χώρων (www.esaea.gr).

Οι ξενοδοχειακές επιχειρήσεις που επιθυμούν να αξιολογήσουν το επίπεδο των υπηρεσιών, τις οποίες παρέχουν σε πελάτες με ειδικές ανάγκες, πρέπει οπωσδήποτε να διενεργήσουν ανεξάρτητη αξιολόγηση των εγκαταστάσεών τους από ειδικούς εμπειρογνώμονες.

Στα μεγάλα αστικά κέντρα, οι οργανώσεις ατόμων με ειδικές ανάγκες θεωρούνται η καταλληλότερη επιλογή όσον αφορά στην επισήμανση των πρακτικών δυσκολιών που αντιμετωπίζουν τα άτομα αυτά στους χώρους των ξενοδοχείων, καθώς και τη διατύπωση δημιουργικών προτάσεων, όσον αφορά στον τρόπο με τον οποίο μπορούν να επιτευχθούν βελτιώσεις στην επιχείρηση.

Αναμφισβήτητα, η γνώση και η κατανόηση των αναγκών που αντιμετωπίζουν οι συγκεκριμένοι πελάτες, θα εκτιμηθεί ιδιαίτερα από τους ίδιους, τόσο που σε πολλές περιπτώσεις θα γίνουν άμεσοι διαφημιστές του ξενοδοχείου μέσα στις ειδικές λέσχες και τις κοινότητές τους, καθώς και στον ευρύτερο κοινωνικό κύκλο τους, γεγονός που θα ανοίξει τον δρόμο προς μια αγορά με τεράστια δυναμική. Επίσης, η πρόκληση για παροχή ποιοτικών υπηρεσιών από τους υπαλλήλους του ξενοδοχείου είναι μεγάλη και γίνεται μεγαλύτερη όταν γίνεται αντιληπτό το μέγεθος και η αξία της προσφοράς προς τα ΑμεΑ.

Ας μην ξεχνάμε ότι όλοι οι άνθρωποι δεν έρχονται στον κόσμο με τις ίδιες ικανότητες, γεννιούνται όμως ίσοι ως προς τα δικαιώματά τους. Η μεγάλη πρόκληση για την τουριστική βιομηχανία και ειδικότερα για τις ξενοδοχειακές επιχειρήσεις, είναι η εξασφάλιση της ποιότητας ζωής, η δυνατότητα ενσωμάτωσης στην κοινωνία και η διευκόλυνση της αυτόνομης και αξιοπρεπούς διαβίωσης στα Άτομα με Αναπηρίες, αλλά και σε όλα τα «εμποδιζόμενα» άτομα, μέσα από τη λειτουργική χρήση των εγκαταστάσεών τους. Ως εκ τούτου, ο σχεδιασμός και η προσαρμογή των χώρων των περισσότερων καταλυμάτων για πελάτες με αναπηρία αποτελεί προτεραιότητα και μια από τις βασικές προϋποθέσεις για την ανάπτυξη του τουρισμού. Ουσιαστικά, ο τουρισμός αποτελεί κοινωνικό δικαίωμα όλων των ατόμων με αναπηρία.