Επί σειρά ετών αξιοποιείται η δυναμική, πλούσια και σταθερά ενεργή παρουσία των πολιτιστικών και καλλιτεχνικών δράσεων του Πανεπιστημίου Αθηνών κατά τη μακρά παράδοση του Θεατρικού, Κινηματογραφικού, Φωτογραφικού και Χορευτικού Ομίλου των Φοιτητών (ΠΟΦΠΑ). Ιστορικά, από εκατονταετίας μάλιστα, οι δημιουργικές ενασχολήσεις των φοιτητών στο πλαίσιο αυτό αποτέλεσαν αφετηρία και φυτώριο προσωπικοτήτων που στελέχωσαν τον πολιτισμό της χώρας, αφήνοντας μνημειώδη έργα ως ίχνη τους στην πάροδο του χρόνου.
Τις τελευταίες όμως δεκαετίες - από τις αρχές της δεκαετίας του '90 και μέχρι σήμερα - παρακολουθώντας αδιαλείπτως αυτή τη δραστηριότητα που συντελείται στους κόλπους των άτυπων δημιουργικών φοιτητικών ομάδων - με την υψηλή όμως προστατευτική εποπτεία και υποστήριξη των πρυτανικών αρχών και παρά την πενιχρή και ολοένα φθίνουσα σχετική υλικοτεχνική υποδομή - είμαι μάρτυρας μιας σημαντικής εξέλιξης που ανοίγει νέους δρόμους και μεγαλώνει τους ορίζοντες της καινοτομίας στην ακαδημαϊκή διδασκαλία:
Με την ταυτόχρονη ανάπτυξη και καλλιέργεια της διαδραστικής, της άτυπης και βιωματικής εκπαίδευσης, της δια βίου μάθησης και με την κλιμακούμενη αναγνώριση της αξίας της άτυπης κι εξωσχολικής εκπαιδευτικής δραστηριότητας τόσο από κοινωνικούς, όσο και από επίσημους και κρατικούς ή και ευρωπαϊκούς φορείς, συνδέονται πλέον τα βιώματα αυτών των ψυχαγωγικών και αυθόρμητων πράξεων με την ουσία της αναζήτησης νέων τρόπων, άλλης νοοτροπίας και εκσυγχρονισμού της ίδιας της ιδέας και της πράξης της αγωγής. Σε αυτό το νέο σύμπαν διαφορετικές ισορροπίες στις σχέσεις εκπαιδευτή - εκπαιδευόμενου, θεωρίας και πράξης και διαφορετικές και καινούργιες δυναμικές ροπές εμφανίζονται. Η τέχνη ως καθημερινή πράξη και όχι ως επάγγελμα, η δημιουργικότητα στην επιστήμη, η συναισθηματική νοημοσύνη, η θεραπευτική - με την ευρεία έννοια - της τέχνης, της φιλοσοφίας και της επιστήμης αναδύονται ως όροι διερεύνησης που απασχολούν πλέον μεταπτυχιακές και διδακτορικές μελέτες, συνέδρια και συμπόσια ειδικών ανά τον κόσμο. Συνεπικουρεί δε καίρια η εξ αποστάσεως μάθηση είτε ως εργαλείο απελευθέρωσης και κοινωνικής διεύρυνσης της γνώσης, είτε ως συγκεκριμένη θεματική με τα μαθήματα δημιουργικής γραφής, φιλοσοφίας και θεάτρου, φιλοσοφικής συμβουλευτικής και τέχνης...
Οι ορίζοντες είναι ανοιχτοί!
