Η πρωτοφανής ταχύτητα τήξης των παγετώνων αποτελεί πολλαπλή απειλή

Για περισσότερα από 120 χρόνια το “WGMS” (World Glacier Monitoring Service) συλλέγει στοιχεία επιτοπίως αλλά και δορυφορικά δεδομένα από σχεδόν είκοσι διαφορετικές περιοχές της γης για να σχηματισθεί μια συνολική εικόνα. Σύμφωνα με τον Μίχαελ Τσεμπ, ερευνητή του Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης και διευθυντής του WGMS, «Το πάχος του πάγου των παγετώνων παγκοσμίως μειώνεται από μισό έως ένα ολόκληρο μέτρο κάθε χρόνο, δηλαδή δύο έως τρεις φορές περισσότερο από τον αντίστοιχο μέσο όρο του 20ού αιώνα. Χάνουμε δηλαδή συνολικά περίπου τρεις φορές τον όγκο των παγετώνων που απομένει στις Άλπεις. Και αυτό κάθε χρόνο».

Ο Τσεμπ επισημαίνει ότι «η ταχύτητα της τήξης είναι πρωτοφανής στην ιστορία και μη αναστρέψιμη, ακόμα κι αν σταματήσει η κλιματική αλλαγή, δεδομένου ότι οι παγετώνες αντιδρούν στην άνοδο της θερμοκρασίας με καθυστέρηση. Oι παγετώνες που λιώνουν ευθύνονται για το 25-30% της παγκόσμιας ανόδου της στάθμης της θάλασσας. Αυτό αντιστοιχεί σε ένα χιλιοστό ανόδου το χρόνο».

Η τήξη των παγετώνων ποικίλλει ανά περιοχή, αλλά αποτελεί πολλαπλή απειλή. Έτσι, όταν λιώνουν ταχύτερα, όλο και περισσότερο νερό συσσωρεύεται σε χαμηλότερες “παγετώδεις λίμνες”. Όταν η πίεση μεγαλώνει οι προστατευτικοί βράχοι καταρρέουν θέτοντας σε κίνδυνο ζωές και προκαλώντας καταστροφικές πλημμύρες. Επίσης, απελευθερώνονται βακτήρια και παθογόνοι μικροοργανισμοί που μπορεί να εισέλθουν στο πόσιμο νερό.

Επιπλέον σημαντικό πρόβλημα είναι ότι σε περιοχές που είναι μεγάλες φυσικές υδάτινες δεξαμενές, καθώς οι παγετώνες λιώνουν, ρέει μεν αρχικά περισσότερο νερό, αλλά μόνο προσωρινά διότι μακροπρόθεσμα μειώνεται η ποσότητα λόγω της συρρίκνωσής τους. Αυτό σημαίνει ότι μακροπρόθεσμα θα υπάρξει ξηρασία.

Σύμφωνα με τους ειδικούς ειδικοί του «WGMS», περίπου δύο δισεκατομμύρια άνθρωποι εξαρτώνται από το νερό της τήξης, οπότε οι φτωχότερες περιοχές του κόσμου θα πληγούν ιδιαίτερα σκληρά, κυρίως γύρω από τα Ιμαλάια και τις Άνδεις.

Τέλος, η τήξη των παγετώνων συμβάλλει και στην άνοδο της στάθμης της θάλασσας απειλώντας χώρες όπως το Μπαγκλαντές, το Πακιστάν, η Ταϊλάνδη, η Ινδονησία και η Αίγυπτος.

Μελέτη που δημοσιεύτηκε στις αρχές του 2023 (Science) προβλέπει ότι το 83% των παγκόσμιων ορεινών παγετώνων θα μπορούσε να εξαφανιστεί μέχρι το 2100 εάν η υπερθέρμανση του πλανήτη φτάσει τους τέσσερις βαθμούς πάνω από τα προβιομηχανικά επίπεδα. Και στην καλύτερη περίπτωση όμως, αν δηλαδή η άνοδος της θερμοκρασίας περιοριζόταν στους 1,5°C, θα εξακολουθήσουν να υπάρχουν σχεδόν μόνο οι μισοί από τους παγετώνες.

Πηγή: ertnews.gr / ΑΠΕ-ΜΠΕ