Βυζαντινός σταυρός με την μαγική επίκληση ΑΜΠΡΑΚΑΤΑΜΠΡΑ

Το 1910, κατά τη διάρκεια εργασιών στο Αβαείο του Κλυνί, στην πόλη της Λωζάννης, ανακαλύφθηκε ένας τάφος, του οποίου ο σκελετός έφερε κρεμασμένο σταυρό-φυλακτό στο στήθος του.

Σύμφωνα με τον επιβλέποντα των εργασιών Επίσκοπο Besson: «ο τάφος πρέπει να συνδέεται με την προϋπάρχουσα ρωμανική εκκλησία, την οποία έκτισε ο Ερρίκος της Βουργουνδίας ή Γενναίος (1035-1074), εγγονός του Ροβέρτου Β΄ αυτοκράτορα της Γαλλίας». Ο σταυρός όμως χρονολογείται κατά την παλαιοχριστιανική περίοδο, μεταξύ του 6ου και του 7ου αι. Αυτό σημαίνει πως ήταν οικογενειακό κειμήλιο, το οποίο λόγω της προστατευτικής του ιδιότητας, χρησιμοποιήθηκε έως και τον 11ο αι.

Ο σταυρός, αποτελείται από ένα πολύ λεπτό ασημένιο έλασμα, κομμένο σε σχήμα ελληνικού σταυρού, δηλαδή με ισοσκελείς κεραίες, οι οποίες αποκλίνουν στα άκρα τους. Στο πάνω μέρος της κάθετης κεραίας έχει προσαρμοστεί ο κρίκος ανάρτησης. Στην επιφάνεια της μιας όψης χαράσσεται λεπτός σταυρός, ενώ όλη η επιφάνεια και από τις δυο πλευρές είναι κατάγραφες με επιγραφές και ελληνικά και λατινικά γραμματόσχημα σύμβολα, μαγικού χαρακτήρα, καθώς και με μικρούς σταυρούς ανάμεσά τους.

Από τις επιγραφές και τα γραμματόσχημα σύμβολα, ξεχωρίζουν το όνομα του Γνωστικού θεού ΑΒΡΑΣΑΞ και της μαγικής επίκλησης ΑΜΠΡΑΚΑΤΑΜΠΡΑ.