Οι ναυτικοί της λίθινης εποχής διέσχιζαν τη Μεσόγειο

Κατά τη λίθινη εποχή, πριν από 7.000 χρόνια, οι άνθρωποι όχι μόνο είχαν σχέση με τη θάλασσα, αλλά χρησιμοποιούσαν ένα είδος καταμαράν για να διασχίσουν την Μεσόγειο.

Στο συμπέρασμα αυτό κατέληξαν οι αρχαιολόγοι, μετά από την ανακάλυψη των πρώτων στοιχείων ναυσιπλοΐας στην Ευρώπη. Πέντε μεγάλα ξυλόγλυπτα κανό, σκαλισμένα από κορμούς δέντρων, βρέθηκαν βυθισμένα στην Ιταλία σε ένα χωριό της νεολιθικής περιόδου, το «La Marmotta», κοντά στη Ρώμη. Πρόκειται για ένα βυθισμένο χωριό κάτω από τη λίμνη Bracciano, κοντά στην Μεσόγειο Θάλασσα. Οι αρχαιολόγοι πιστεύουν ότι τα κανό χρησιμοποιούνταν για ταξίδια μεγάλων αποστάσεων. Σε αντίθεση, δηλαδή, με τις βάρκες που βρέθηκαν στις Κάτω Χώρες, την Γαλλία και την Γερμανία, που χρονολογούνται ήδη πριν από 10.000 χρόνια και οι οποίες πιστεύεται ότι χρησιμοποιούνταν για την πλοήγηση σε μικρές αποστάσεις και λίμνες.

Τα ξυλόγλυπτα κανό είχαν μήκος έως και 11 μέτρα και τρύπες σε σχήμα "Τ" που μπορεί να χρησιμοποιούνταν για τη στερέωση σχοινιών στα πανιά, γεγονός που υποδηλώνει ότι οι ναυτικοί επιχειρούσαν πιο μακρινές διαδρομές με τα συγκεκριμένα σκάφη.

Οι ειδικοί αρχαιολόγοι υποθέτουν ότι υπάρχει περίπτωση οι βάρκες να ενώνονταν μεταξύ τους, ώστε να δημιουργήσουν ένα διπλό κύτος με τη μορφή καταμαράν, το οποίο μπορεί να παρείχε μεγαλύτερη ασφάλεια, σταθερότητα και χωρητικότητα για τη μεταφορά ανθρώπων, ζώων και αγαθών. Μάλιστα, οι αρχαιολόγοι από το Εθνικό Συμβούλιο Έρευνας της Ισπανίας, στη Βαρκελώνη, δήλωσαν ότι τα κανό, σε συνδυασμό με την ύπαρξη κοντινών νησιών, αποτελούν «αδιάψευστη απόδειξη» ότι οι νεολιθικές κοινωνίες μπορούσαν να ταξιδεύουν μέσω της θάλασσας.

Όπως σημείωσαν οι συγγραφείς σχετικού άρθρου στο περιοδικό Plos One, η ανακάλυψη αυτή στη La Marmotta αποκαλύπτει τις δεξιότητες των πρώιμων αγροτικών και κτηνοτροφικών κοινοτήτων, μεταβάλλοντας την εικόνα που είχαμε για αυτές τις πρώτες αγροτικές ομάδες.

Οι δοκιμές έδειξαν ότι είναι δυνατόν να διανύσουν περίπου 30 ναυτικά μίλια την ημέρα με παρόμοια σκάφη, γεγονός που υποδηλώνει ότι οι νεολιθικές κοινότητες θα μπορούσαν να καλύψουν μεγάλες αποστάσεις σε σύντομο χρονικό διάστημα.

Κατά τη νεολιθική εποχή, η λίμνη ήταν μικρότερη από ό,τι σήμερα και η ακτογραμμή της ήταν πιο μακριά από τον οικισμό La Marmotta, γεγονός που σημαίνει ότι οι κάτοικοι έπλεαν με τις βάρκες τους κατά μήκος του κοντινού ποταμού Arrone. Μέχρι τώρα δεν υπήρχαν συγκεκριμένα στοιχεία για το πώς γινόταν η μετακίνηση ανθρώπων και αγαθών.

Στο La Marmotta, οι αρχαιολόγοι βρήκαν επίσης ενδείξεις για την ύπαρξη οψιδιανού από τα κοντινά νησιά Lipari και Palmarola, που χρησιμοποιούνταν για την κατασκευή εργαλείων. Αυτό δείχνει ότι η πέτρα μεταφέρθηκε με πλωτά μέσα.

Οι ειδικοί ανέφεραν ότι τα κανό αντιπροσώπευαν την γνώση, την εμπειρία και τις πρακτικές δεξιότητες που συσσωρεύονταν επί αιώνες και θα μπορούσαν να εξηγήσουν πώς η γεωργία εξαπλώθηκε τόσο γρήγορα σε όλη τη Μεσόγειο και στη Βόρεια Ευρώπη.

Διαβάστε εδώ τη σχετική επιστημονική δημοσίευση.