ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ, ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ

Ένα ερώτημα που απασχολεί εδώ και χρόνια τους πανεπιστημιακούς είναι τα μεγάλα ποσοστά αποτυχίας των πρωτοετών φοιτητών στις εξετάσεις των μαθημάτων του Ά έτους. Πώς γίνεται φοιτητές, που έχουν περάσει από μία διαδικασία επιλογής, να μην μπορούν να ανταποκριθούν σε θέματα συνηθισμένα και διδαχθέντα;

Μελετώντας το πρόβλημα διαχρονικά, φαίνεται ότι ο κύριος παράγοντας που αλλοιώνει τη γνωστική ικανότητα των μαθητών, είναι οι εισαγωγικές εξετάσεις και το παρελκόμενο τους: η φροντιστηριακή προγύμναση, είτε ατομική είτε ομαδική. Το πρόβλημα επιτείνεται έτι περισσότερο με την εμπλοκή των κομμάτων, που προσπαθούν να αντιμετωπίσουν το θέμα ωφελιμιστικά και λαϊκίστικα.

 Τα  χαρακτηριστικά των εξετάσεων αυτών είναι:

• Η εξεταζόμενη ύλη για κάθε αντικείμενο είναι περιορισμένη. Δεν επιτρέπει την επανάληψη και την εμβάθυνση σε ένα ευρύ πεδίο γνώσης και οδηγεί στη «φωτοτυπική» αποστήθιση.
• Ανάδειξη του φροντιστηρίου σε σημαντικό εκπαιδευτικό παράγοντα και πλήρης υποβάθμιση της ΄Γ Λυκείου. Να τονιστεί εδώ, ότι τα φροντιστήρια δεν υπόκεινται σε καμία ακαδημαϊκή αξιολόγηση παρά μόνο στους «νόμους της αγοράς». Επιπλέον, έχει αλλάξει η υφή τους. Παλιά καλύπτανε πραγματικές διδακτικές ανάγκες, σήμερα, ο ανταγωνισμός τα έχει οδηγήσει να δίνουν «μασημένη τροφή».
• Δημιουργία στους νέους φοιτητές ψυχολογικής απέχθειας για διάβασμα, αίσθησης εκπλήρωσης του σκοπού τους απλά με την εισαγωγή τους και ολικής ανικανότητας αντιμετώπισης σύνθετων θεμάτων που απαιτούν κατανόηση και όχι «τεχνικότητα».
• Θέματα εξετάσεων απαράδεκτα, εξαιρετικής δυσκολίας και ειδικού ύφους, που είναι αδύνατο να απαντηθούν αν ο μαθητής δεν έχει «προπονηθεί» κατάλληλα.
• Πλήρης αδυναμία επιλογής κατάλληλης σχολής. Συνήθως η επιλογή γίνεται από τους μαθητές είτε ακολουθώντας κάποιους «αστικούς» μύθους, είτε με τη βοηθεία του φροντιστηρίου, είτε τυχαία.

Τι πρέπει να γίνει; Δύο φαίνεται να είναι συνοπτικά οι λύσεις:

Πρώτη: Πλήρης κατάργηση των εισαγωγικών εξετάσεων με εξαίρεση κάποιες Σχολές υψηλής ζήτησης. Χρήση άλλων κριτηρίων για επιλογή των φοιτητών, όπως η διαχρονική πορεία τους στο Λύκειο, η κατάταξη της επίδοσης τους  μεταξύ των επιδόσεων των συμμαθητών τους, η εκτίμηση της προσωπικότητάς τους μέσω διαδοχικών συνεντεύξεων, η εκπλήρωση ειδικών «δοκιμασιών», όπως π.χ. η παροχή κοινωνικού έργου 40 ημερών σε νοσοκομεία για όσους θέλουν να σπουδάσουν την ιατρική κ.λπ.

Δεύτερη: Συνδυασμός των ανωτέρω μαζί με καθιέρωση ενιαίου απολυτηρίου Λυκείου με εξετάσεις εφ΄ όλης της ύλης με απλά θέματα π.χ. 100 ερωτήσεις ιστορίας, έτσι ώστε ένας καλός μαθητής να παίρνει άριστα χωρίς καμία προγύμναση.

Άραγε θα υπάρξει πολιτικό προσωπικό που θα σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και θα προχωρήσει στις σχετικές αλλαγές ή αυτές θα γίνουν υπό την πίεση ακραίων γεγονότων; Είθε το πρώτο.