Οικονομία

Ο ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ ΤΗΣ ΑΝΑΚΑΜΨΗΣ 2 (17/7/2020)

Όπως είναι γνωστό έχουμε κατασκευάσει τον «Ιχνηλάτη της Ανάκαμψης» με τον οποίο παρακολουθούμε την πορεία της δραστηριότητας της οικονομίας. Δημοσιοποιήθηκε πρώτη φορά με στοιχεία της 3/7/2020 όπου εξηγούμε πώς κατασκευάζεται ο δείκτης.

Σήμερα δημοσιοποιούμε το δεύτερο σημείωμα με στοιχεία μέχρι 17/7/2020.

Ως συμπέρασμα από το σχετικό Διάγραμμα 1 και τα συνακόλουθα διαγράμματα διαπιστώνουμε ότι ναι μεν η Ελλάδα εμφανίζει υψηλότερη δραστηριότητα από την Γερμανία και την Πορτογαλία αλλά η δραστηριότητα στην Ελλάδα παρουσιάζει κάμψη στον ρυθμό μεταβολής της.

Ο ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ ΤΗΣ ΑΝΑΚΑΜΨΗΣ 1 (3/7/2020)

Η αγωνία για την πορεία της οικονομίας τώρα που βρισκόμαστε στο υψηλότερο σημείο της κρίσης βρίσκεται στα ύψη. Όχι τόσο για το ποιος είναι ο πυθμένας της. Αυτό πλέον το έχουμε ήδη ανιχνεύσει. Κυρίως για την κατεύθυνση της εξέλιξης και την διάρκειά της. Πότε, με ποιους ρυθμούς και με πόση βεβαιότητα θα ανακάμψει η οικονομία.

Η ΠΑΝΔΗΜΙΑ ΤΟΥ COVID-19, Η ΑΝΕΡΓΙΑ ΚΑΙ Η ΦΤΩΧΟΠΟΙΗΣΗ

Η πανδημία του Covid-19 πέρα από τα υγειονομικά ζητήματα προς επίλυση, έχει προκαλέσει και μια σειρά από επιδράσεις οικονομικής και κοινωνικής φύσης, καθώς η διαχείριση της πανδημίας συνοδεύτηκε από εφαρμογή οικονομικών πολιτικών για τη διαχείριση της κρίσης. Στόχος των πολιτικών αυτών ήταν η εξομάλυνση της υγειονομικής κρίσης στο χρόνο ώστε τα συστήματα υγείας να είναι σε θέση να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της πανδημίας.

ΜΙΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΑΛΛΗ ΦΟΡΑ

Τέτοια ευκαιρία δεν θα ξαναϋπάρξει. Εν μέσω κρίσης, μιας συνεχούς γεωπολιτικής αβεβαιότητας, ενόψει ενός δεύτερου κύματος πανδημίας, τα ευρωπαϊκά κονδύλια έχουν ανοίξει για την Ελλάδα ένα μοναδικό παράθυρο ευκαιρίας.

Αυτό βλέπουν και οι ξένοι οίκοι, όπως σημειώνει στο liberal.gr ο Παναγιώτης Πετράκης για την απόφαση την Παρασκευή της αμερικανικής Fitch να διατηρήσει, παρά την μεγάλη ύφεση και τις ανησυχίες για έξαρση της πανδημίας, αμετάβλητη την αξιολόγηση για την ελληνική οικονομία.

ΠΡΟΟΔΟΣ ΚΑΙ ΑΒΕΒΑΙΟΤΗΤΕΣ

Οι ανάγκες των λαών της Ευρώπης με την κρίση της COVID-19 να βρίσκεται μάλλον σε φάση ελέγχου και το γεωστρατηγικό σκηνικό να αναδεύεται επικίνδυνα, συνοψίζονται στην εξασφάλιση απασχόλησης και ασφάλειας. Η ασφάλεια, που, σημειωτέον, έχει δύο διαστάσεις (υγειονομική και γεωστρατηγική), αντιμετωπίστηκε σε ένα (μικρό) βαθμό μόνο. Το γεωστρατηγικό επέλεξαν να το συζητήσουν τον Σεπτέμβριο και στο υγειονομικό ναι μεν συμφώνησαν σε μία αύξηση του Rescue EU από 1,1 δισ. ευρώ σε 1,7 δισ. ευρώ, αλλά δεν προσέθεσαν την υγειονομική διάσταση στις προτεραιότητες επένδυσης των κεφαλαίων.

ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ

Η 21η Ιουλίου του 2020, ως ημέρα ευρωπαϊκού ορόσημου, μάλλον θα πρέπει να συγκριθεί με την 26η Ιουλίου του 2012 (το έχει το καλοκαίρι φαίνεται να συμβαίνουν μεγάλα γεγονότα) όταν ο Μάριο Ντράγκι είπε την περίφημη φράση του «whatever it takes», δηλαδή «θα κάνουμε ό,τι χρειαστεί» (για να σώσουμε το ευρωπαϊκό οικοδόμημα) από την καινούρια ύφεση που η ίδια η ευρωπαϊκή πολιτική ηγεσία είχε δημιουργήσει, με την αναποφασιστικότητά της να αντιμετωπίσει την κρίση του 2010 (δύο χρόνια μετά!). Εκείνη την ημέρα σώθηκε το ευρωπαϊκό οικοδόμημα που πραγματικά κινδύνευε.

Η ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΚΑΜΨΗΣ

Το ερώτημα που έρχεται στο μυαλό μας αφορά το κατά πόσο οι προσδοκίες για ανάκαμψη μπορεί να είναι αρκετά ρεαλιστικές. Εάν δεν ανατραπεί λοιπόν το σχετικά καλό επιδημιολογικό σενάριο η ανάκαμψη του 2021 φαίνεται να ανέρχεται στο +7,14% για το ΑΕΠ, η οποία συνεχίζεται σε +4,87% για το 2022, +2,94% για το 2023 και σταθεροποιείται στην συνέχεια στο μέγεθος αυτό. Τα ονομαστικά μεγέθη είναι μεγαλύτερα από το 2022 και μετά όταν δηλαδή κλείνει σε ένα σημαντικό βαθμό το παραγωγικό κενό στην ελληνική οικονομία.

ΕΠΙΔΟΤΗΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΕΣ ΑΠΑΛΛΑΓΕΣ

Βρισκόμαστε στην καρδιά της μεγαλύτερης και ταχύτερης ύφεσης μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Έχει η οικονομική πολιτική ικανοποιητική απάντηση στις ΗΠΑ, στην Ευρώπη και στην Ελλάδα; Στο κοινωνικό επίπεδο, η Ευρώπη σε σύγκριση με τις ΗΠΑ κερδίζει, αλλά έτσι κι αλλιώς η κρίση είναι μεγάλη. Οι άνθρωποι που βρίσκονται σε κίνδυνο φτώχειας στις ΗΠΑ είναι αναλογικά πολύ περισσότεροι από ό,τι στην Ευρώπη. Ήταν 82 εκατ. το 2019, θα γίνουν 102 εκατ. το 2020 και θα πέσουν στα 98 εκατ. το 2021. Ποσοστιαία η Ευρώπη βρίσκεται στο μισό των επιπέδων αυτών. Η Ελλάδα των μνημονίων είχε 1,8 εκατ.

ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΣΤΟΙΧΗΜΑ ΤΗΣ ΑΝΑΚΑΜΨΗΣ

Το ερώτημα βρίσκεται στο μυαλό όλων μας: Πότε, πώς και πόσο θα ανακάμψουμε οικονομικά από την πανδημία. Προς το παρόν, ο μέσος όρος 22 οίκων που κάνουν προβλέψεις για την ελληνική οικονομία τώρα τοποθετούν την ύφεση του 2020 μεταξύ -7% και -8%, διατηρώντας την αβεβαιότητα σε υψηλά επίπεδα.

Παρακολουθούμε προσεκτικά έγκριτες αναλύσεις σε διεθνές και εθνικό επίπεδο για να καταλάβουμε πώς αυτοί που παίρνουν τις κρίσιμες αποφάσεις γίνονται αισιόδοξοι και πόσο απαισιόδοξοι.

ΑΥΞΗΜΕΝΗ ΑΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ ΜΕ ΑΜΦΙΡΡΟΠΗ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ

Η προσοχή μας έχει στραφεί πρώτον στο πόσο βαθιά θα είναι η ύφεση το 2020 και πόσο γρήγορα θα ανακάμψει η διεθνής και η ελληνική οικονομία και δεύτερον τι χαρακτηριστικά έχει. Περιέργως το δεύτερο θέμα είναι σοβαρότερο από το πρώτο. Εάν η κρίση από κρίση προσφοράς και ζήτησης μεταβληθεί σε χρηματοπιστωτική με τις αγορές να είναι εξαιρετικά σφιχτές, τότε θα πηγαίναμε σε μία κρίση παρόμοια με του 2008 για τον κόσμο και 2011 για την Ελλάδα. Εδώ είναι τα πρώτα καλά νέα. Οι κεντρικές τράπεζες αντέδρασαν γρήγορα και με πρωτοφανή τρόπο.