Το θερμό μέλλον της Γης και η τύχη του ανθρώπου
Πρόσφατα, μια ομάδα επιστημόνων δημοσίευσε στο Nature Geoscience μια μελέτη, στην οποία, μέσω μοντέλων υπερ-υπολογιστή περιγράφει πώς θα είναι η Γη σε 250 εκατομμύρια χρόνια από σήμερα.
Σύμφωνα με το μοντέλο αυτό, όλες οι ήπειροι θα ενωθούν ξανά, θα υπάρξει ανυπόφορη ζέστη, ενώ το μεγαλύτερο μέρος των ηπειρωτικών ζωνών θα είναι μη κατοικήσιμο, με συνέπεια τον μαζικό αφανισμό θηλαστικών, μεταξύ των οποίων και ο άνθρωπος. Αυτή θα είναι η ζωή στην Παγγαία Ultima. Να σημειωθεί ότι και στο παρελθόν υπήρξαν υπερήπειροι, όπως επισημαίνει ο Ντέιμιαν Νανς, γεωλόγος και ειδικός στον σχηματισμό υπερηπείρων στο πανεπιστήμιο του Οχάιο – ο οποίος δεν συμμετείχε στην έρευνα. Έτσι, στη Ροδινία, περίπου 1 δισεκατομμύριο χρόνια πριν, ο Αμαζόνιος και τα κράτη της Βαλτικής ήταν «γείτονες», και ακόμη μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια πριν τη Ροδινία, άλλη μια τεκτονική συμφόρηση δημιούργησε την υπερήπειρο Νούνα.
«Μια υπερήπειρος φέρεται να δημιουργεί τις συνθήκες που ευκολότερα οδηγούν σε μαζικούς αφανισμούς. Ο σχηματισμός υπερηπείρων έχει εξάλλου συμπέσει με τέσσερις από τις πέντε μαζικές εξαφανίσεις ειδών στο γεωλογικό παρελθόν» αναφέρει ο επικεφαλής της ομάδα Αλεξάντερ Φαρνστγουόρθ.
Ένας από τους λόγους της δραματικής κλιματικής αλλαγής είναι ο ήλιος δεδομένου του ότι κάθε 110 εκατομμύρια χρόνια, η ενέργεια που απελευθερώνεται από εκεί, αυξάνεται κατά 1%, γεγονός που σε συνδυασμό με την έκλυση άνω των 40 δισεκατομμυρίων τόνων άνθρακα ετησίως από ορυκτά καύσιμα θα οδηγήσει σε αφανισμό μεγάλου μέρους ειδών, του ανθρώπου συμπεριλαμβανομένου.
Ωστόσο, όπως επισημαίνει ο Φαρνστγουόρθ, αυτό δεν είναι αναπόφευκτο, υπό την προϋπόθεση ότι ο άνθρωπος θα υπάρχει σε 250 εκατομμύρια χρόνια. Κι αυτό διότι θα βρει τρόπους προσαρμογής. «Θα γίνουν οι άνθρωποι πιο ευπροσάρμοστοι σε περιβάλλον ερήμου; Θα γίνουν νυκτόβιοι ή θα μένουν σε σπηλιές; θα έλεγα πως ότι αν μπορούσαμε να φύγουμε από αυτόν τον πλανήτη και να βρούμε κάποιο πιο κατοικήσιμο μέρος, αυτό θα ήταν προτιμότερο» λέει ο ίδιος.
Φωτ.: Nature
Πηγή: kathimerini.gr / The Atlantic/Nature/New York Times