Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΗΣ ΧΡΗΜΑΤΟΠΙΣΤΩΤΙΚΗΣ ΑΣΤΑΘΕΙΑΣ

Το σημείωμα αυτό έχει στόχο να διερευνήσει τις βραχυπρόθεσμες εξελίξεις της χρηματοπιστωτικής αστάθειας και τους πιθανούς προσδιοριστικούς παράγοντές της. Θα πρέπει να διακρίνουμε τρεις διαφορετικές περιοχές που παρατηρούνται φαινόμενα αναταραχής: Τις ΗΠΑ, την Ελβετία και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Όλα τα φαινόμενα έχουν κοινή γενεσιουργό αιτία την άνοδο των επιτοκίων, τις τεχνολογικές εξελίξεις και την περιορισμένη τραπεζική διοικητική δεξιότητα και προβλεπτικότητα. Οι κυριότεροι ρυθμιστικοί παράγοντες των εξελίξεων θα είναι α) ο χρόνος αντίδρασης των εποπτικών αρχών στα φαινόμενα που παρατηρούνται και β) η κατανόηση της φύσης των προβλημάτων και το κατάλληλο μίγμα μέσων πολιτικής.

Η κρίση του 2008 είχε ξεκινήσει ένα χρόνο νωρίτερα με αρκετές ενδείξεις για νέα προβλήματα που είχε εμφανίσει ο χρηματοπιστωτικός τομέας. Όμως ο H. Paulson έκανε ένα χρόνο να κατεβάσει τον Emergency Economic Stabilization Act τον Οκτώβριο του 2008. Οι ιδεολογικές καταβολές της κυβέρνησης G.W. Bush (να «ρυθμίσουν» το θέμα οι αγορές) έπαιξαν ρόλο στην καθυστέρηση. Στην σημερινή αναταραχή παίρνοντας μαθήματα από τον παρελθόν ο Biden ενέργησε ταχύτατα όπως και οι Ελβετικές αρχές και η ΕΚΤ (16/3). Προσέφεραν ρευστότητα αφού ο κίνδυνος που δημιουργείται είναι κίνδυνος ρευστότητας και έτσι κατασίγασαν τις πιθανότητες εμφάνισης πανικού.

Για την βραχυχρόνια εξέλιξη της κατάσταση θα περιμένουμε να αξιολογήσομε τρεις συνθήκες:

α) την έκταση των διασυνδέσεων της Credit Suisse με τις 115 συστημικές τράπεζες της ΕΕ,

β) τον χρόνο και την ποιότητα αντίδρασης των ρυθμιστικών αρχών στα ευρήματα,

γ) τις εξελίξεις στον νομισματικό τομέα της ΕΕ και ειδικότερα τις αποφάσεις της ECB στις επικείμενες αυξήσεις των επιτοκίων αλλά και το χρονικό δρόμο των αυξήσεων αυτών.

Η απόφαση της ΕΚΤ της 16/3/ είναι όμως ιδιαίτερα σημαντική διότι από την μία μεριά κάνει πράξη αυτό που είχε «υποσχεθεί» η κ. Lagarde περί σημαντικής αύξησης των επιτοκίων (0,50%) στοχεύοντας στον πληθωρισμό αλλά ταυτοχρόνως τονίζει την παρουσία της ΕΚΤ στην προστασία της ρευστότητας. Ουσιαστικά πρόκειται για μία απόφαση με δύο διαστάσεις που δείχνει την έντονη «παρεμβατική» πρόθεση της ΕΚΤ. Μέχρι τώρα πάντως οι αντιδράσεις των ρυθμιστικών αρχών (Biden – Ελβετικές αρχές) είναι άμεσες και αυτό μας κάνει αισιόδοξους ότι υπάρχει η διάθεση (που δεν υπήρξε αρχικά στην κρίση του 2007 – 2008) αλλά και η γνώση (που την κατακτήσαμε πολύ επώδυνα) για την αντιμετώπιση της παρούσας αναταραχής.

Πηγή: ot.gr