Οικονομία

ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ ΣΤΗ ΜΕΤΑ COVID-19 ΕΠΟΧΗ

Οι αποφάσεις της ECB του Ιουλίου τόνισαν κυρίως δύο σημεία. Το πρώτο ήταν μία σαφής αναφορά στο να διατηρηθεί μία σταθερή χαλαρή νομισματική πολιτική. Το δεύτερο ήταν ότι η ECB επιθυμεί να δει τον πληθωρισμό στην ευρωζώνη να κινείται διαρκώς στο 2% επίπεδο, παρακολουθώντας τους παράγοντες που τον προσδιορίζουν να μην κρύβουν εκπλήξεις. Ουσιαστικά, ο στόχος είναι ο πληθωρισμός να κινείται με σταθερότητα γύρω στο 2% για τα επόμενα 2,5 χρόνια, όσος συνήθως είναι ο ορίζοντας προβλέψεων που χρησιμοποιεί η τράπεζα.

ΚΑΤΩΤΑΤΟΣ ΜΙΣΘΟΣ ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΚΑΤΑΡΤΙΣΗ

Το ζήτημα της αύξησης στους κατώτατους μισθούς (σήμερα 650 ευρώ) αποτελεί μια δύσκολη απόφαση οικονομικής πολιτικής ιδίως στη χώρα μας αφού αναμειγνύεται η κρατική εξουσία στον προσδιορισμό του.

ΑΠΕΙΛΕΙ Η ΔΕΛΤΑ;

Το υγειονομικό μας πρόβλημα έχει τρεις διαφορετικές συνιστώσες. Η μία είναι οι μεταλλάξεις του ιού (μεταδοτικότητα, επικινδυνότητα) και ιδιαιτέρως η μετάλλαξη Δέλτα. Η δεύτερη είναι ότι το ποσοστό εμβολιασμού προσκρούει στην αρνητική στάση ενός σημαντικού μέρους του πληθυσμού. Η τρίτη που σ' έναν βαθμό είναι και αποτέλεσμα των άλλων δύο, είναι ότι παρόλη την αύξηση του ποσοστού των εμβολιαζομένων οι περιπτώσεις COVID αυξάνονται ξανά.

ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΜΕΣΑΙΑΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ

Η προβλεπτικότητα έχει επιστρέψει στις οικονομικές προγνώσεις, μετά τον Μάιο του 2020, πάντοτε βεβαίως μέσα στα περιθώρια αβεβαιότητας. Παρ’ όλα αυτά, επισυμβαίνουν μεταβολές που, αν και δεν είναι δραματικές, έχουν ιδιαίτερη αξία.

Μέχρι τώρα γνωρίζαμε ότι μετά τον Covid θα είχαμε ανάκαμψη το 2021 και μία γενναία ανάπτυξη του 2022 που θα έφερνε και την επίδραση των ευρωπαϊκών κεφαλαίων. Μετά όμως, αυτή θα απομειωνόταν οδηγώντας τελικά την οικονομία σε μια μεσομακροπρόθεσμη, χαμηλής τάσης ανάπτυξη, της τάξης του 1 με 1,5%.

ΤΟΛΜΗΡΟΤΕΡΟΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ;

Τώρα που έχουμε πάρει τον μακρύ δρόμο για να αφήσουμε πίσω μας την πανδημία, αναρωτιόμαστε εάν αυτή η εμπειρία επέδρασε στη συμπεριφορά της ελληνικής κοινωνίας. Θα πρέπει μάλιστα να ομολογήσουμε από την αρχή ότι το ενδιαφέρον μας το συγκεντρώνουν τα θέματα που μπορούν να παίξουν έναν ρόλο στην οικονομική συμπεριφορά. Ειδικότερα μας ενδιαφέρει το ζήτημα της διαχείρισης του κινδύνου και της αποφυγής της ζημιάς.

ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΣ ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΣ VS ΧΡΗΜΑΤΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ ΕΠΕΚΤΑΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Η Ελλάδα προετοιμάζεται να ζήσει μία έντονη αναπτυξιακή διετία. Κύριο χαρακτηριστικό της είναι η εισροή κεφαλαιακών πόρων από την Ευρώπη κυρίως προς τις υποδομές και την ενίσχυση μεταρρυθμίσεων και επενδύσεων με πράσινο και ψηφιακό χαρακτήρα.

ΑΙΣΙΟΔΙΟΞΙΑ ΓΙΑ ΡΥΘΜΟ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΑΝΩ ΤΟΥ 4% ΦΕΤΟΣ

Για «ενδείξεις ταχείας και γρήγορης ανάκαμψης, πιο ισχυρής από τις αρχικές εκτιμήσεις» μίλησε την περασμένη Τετάρτη στο υπουργικό συμβούλιο ο υπουργός Οικονομικών Χρήστος Σταϊκούρας και η πλειονότητα των αναλυτών συμφωνεί μαζί του, βλέποντας ρυθμό ανάπτυξης πάνω από 4%, αν και επισημαίνει ότι παραμένει μια σοβαρή πηγή αβεβαιότητας: ο τουρισμός.

ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗ ΕΠΙΒΙΩΣΗ

Έχουν περάσει αρκετά χρόνια από τότε που ο υπουργός Ανάπτυξης είχε να ανακοινώσει βελτίωση της ανταγωνιστικής θέσης της ελληνικής οικονομίας στην παγκόσμια οικονομία όπως έγινε στην Ελλάδα την προηγούμενη εβδομάδα.

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΤΗ ΜΕΤΑ COVID ΕΠΟΧΗ

Η επί τρεις σχεδόν δεκαετίες «μεγάλη ομαλοποίηση» στις δυτικές οικονομίες (υψηλή ανάπτυξη, χαμηλός πληθωρισμός) ανετράπη οριστικά με την κρίση του 2008. Επρόκειτο για μια τεράστια ενδογενή κρίση, που εκπορεύτηκε από τον χρηματοπιστωτικό τομέα όπως και οι 151 προηγούμενες!

ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ VS ΑΠΟΤΑΜΙΕΥΣΗΣ, ΡΕΥΣΤΟΤΗΤΑ VS ΠΛΗΘΩΡΙΣΜΟΥ

Η κρίση του Covid-19 σημαίνει ότι η κατανάλωση απουσιάζει από την οικονομία. Μία μεγάλη μερίδα των ανθρώπων έπαψε να εργάζεται και έτσι τα εισοδήματά τους εξαερώθηκαν, δεν παρήχθησαν δηλαδή αλλά συγχρόνως οι άνθρωποι αύξησαν τις αποταμιεύσεις τους. Στην ευρωζώνη το 2020 έφθασαν στο 20% του διαθέσιμου εισοδήματος και οι καταθέσεις των νοικοκυριών αυξήθηκαν με τον υψηλότερο ρυθμό μετά το 2013 (20 δισ. στην Ελλάδα). Είναι αποταμιεύσεις ασφάλειας και ήταν και αναγκαστικές αποταμιεύσεις, αφού οι πολίτες δεν είχαν πού να ξοδέψουν την αγοραστική τους δύναμη.