ΑΤΟΜΑ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΑ. ΟΤΑΝ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΙ...;

Ένα ερώτημα που απασχολεί τόσο τους γονείς, όσο και τους ειδικούς του χώρου της ειδικής εκπαίδευσης, είναι η μελλοντική εξέλιξη των παιδιών με αναπηρία μετά την αποφοίτησή τους από το σχολείο.

Μόλις τα τελευταία χρόνια, έχει δημιουργηθεί έντονο ενδιαφέρον για την εκπαίδευση και την ένταξη των ατόμων με αναπηρία. Ωστόσο, οι δομές που υπάρχουν και μπορούν να απασχοληθούν οι ενήλικες με αναπηρία μετά την ολοκλήρωση του σχολείου, είναι ελάχιστες. Φυσικά, δεν αναφερόμαστε στα παιδιά που έχουν τη δυνατότητα να συνεχίσουν τις σπουδές τους στην ανώτερη εκπαίδευση ή στα παιδιά που μπορούν να εργαστούν σε κάποιο πλαίσιο απασχόλησης.

Οι περισσότερες από αυτές τις δομές που υπάρχουν, βασίζονται σε ιδιωτικές πρωτοβουλίες και απαιτείται εξαντλητική προσπάθεια από την πλευρά των γονιών, προκειμένου να βρεθεί η πιο σωστή λύση. Έτσι, για ακόμα μια φορά, το μεγαλύτερο βάρος το επωμίζονται οι ίδιοι. Οι απαιτήσεις που έχουν οι γονείς είναι αυτονόητες, αλλά ταυτόχρονα θεμελιώδους σημασίας. Να ζουν τα παιδιά τους με αξιοπρέπεια και να έχουν ίσες ευκαιρίες για εκπαίδευση και εργασία. Πολλά παιδία με αναπηρία αναγκάζονται να παραμείνουν στο σπίτι, μέχρι να βρεθεί το κατάλληλο πλαίσιο απασχόλησης.

Έτσι, κρίνεται αναγκαία η δημιουργία κρατικών δομών στελεχωμένων με εξειδικευμένο προσωπικό, οι οποίες, μεταξύ των άλλων θα πρέπει να παρέχουν:

• εκπαίδευση σε θέματα αυτοεξυπηρέτησης,

• ανάπτυξη κοινωνικών δεξιοτήτων,

• δημιουργική απασχόληση, αλλά και

• υποστήριξη της οικογένειας.

Είναι σημαντικό οι γονείς να αισθάνονται ότι δεν μόνοι τους σε αυτό το δύσκολο έργο, που έτσι και αλλιώς χρειάζεται τεράστια ψυχικά αποθέματα.

Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι η αποδοχή και η κοινωνικοποίηση είναι βασικές αρχές που διέπουν την κοινωνία μας. Πώς όμως θα επιτευχθούν, όταν οι ευκαιρίες που δίνονται είναι ελάχιστες;