Η ΥΠΟΥΡΓΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ

Ο πρώτος μήνας του νέου έτους, ξεκίνησε με μια ενέργεια που για εμένα αποτελεί σκέψη και πράξη ύψιστης σημασίας για την ανθρώπινη ύπαρξη.

Η πρωθυπουργός της Αγγλίας κα Teresa May, ανακοίνωσε τη δημιουργία ενός Υπουργείου....Μοναξιάς, σηκώνοντας τα βλέμματα πολλών ανθρώπων από το λήθαργο της καθημερινότητάς τους και καλώντας τους ΝΑ ΔΟΥΝ το μέσα τους, αλλά και τον διπλανό τους.

Συγκεκριμένα, η Υπουργός Κοινωνικών και Αθλητικών Θεμάτων κα Tracey Crouch, θα ηγηθεί ενός ευρύτατου κυβερνητικού σχήματος, το οποίο θα είναι υπεύθυνο για πολιτικές που άπτονται της μοναχικότητας, της «loneliness», όπως την αποκαλούν οι αγγλοσάξωνες φίλοι μας.

Δεν θα σταθώ στην όποια πολιτική σκοπιμότητα της πρωτοβουλίας αυτής, όπως ίσως αναφέρουν ορισμένοι αναλυτές.

Θα σταθώ όμως στον σημαντικότατο συμβολισμό της. Στο ότι Πρωθυπουργός ευρωπαϊκής χώρας αναγνωρίζει και αρθρώνει σε θεσμικό επίπεδο την ανάγκη για την υποστήριξη και την αντιμετώπιση μιας ψυχικής νόσου, η οποία διαθέτει τρομακτικές κοινωνικές, οικονομικές και πολιτικές προεκτάσεις.

Στην εποχή των εικόνων, των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, της υπερπληροφόρησης και της προβολής, η ενέργεια αυτή αποτελεί από μόνη της μείζον θέμα για την επιβίωση του ατόμου, αλλά και του κοινωνικού ιστού.

Μόνο στην Αγγλία, πάνω από 9 εκ. άνθρωποι, νιώθουν μόνοι, ενώ σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, η αίσθηση της μοναξιάς είναι ένας από τους κύριους λόγους αυτοκτονίας ανάμεσα στους ενηλίκους παγκοσμίως.

Μιλάμε λοιπόν για μια ασθένεια, η οποία τείνει να μετατραπεί σε επιδημία, εάν αυτό δεν έχει ήδη συμβεί.

Το 1651, ο Άγγλος φιλόσοφος Thomas Hobbes στο βιβλίο του «Leviathan» ανέφερε ότι «η ζωή του ανθρώπου είναι μοναχική, άσχημη, σκληρή.....». Μπροστά λοιπόν σ’ αυτή την πραγματικότητα, υποστηρίζει ο συγγραφέας, οι άνθρωποι θα μπορούσαν να δημιουργήσουν συνδέσεις μεταξύ τους, έτσι ώστε να πάψουν να είναι μοναχικοί και μόνοι.

Το 2009, οι Nicholas Christakis και James Fowler, καθηγητές στο Πανεπιστήμιο Harvard, δημοσιεύουν το βιβλίο τους «Connected», εστιάζοντας τη μελέτη τους στους δεσμούς μας με τους άλλους ανθρώπους και οδηγώντας μας στο να μάθουμε ποιοι είμαστε μέσω της κατανόησης και της ανάγκης σύνδεσής μας με τους άλλους – με τους σωστούς για την πρόοδό μας άλλους ανθρώπους.

Σχεδόν τετρακόσια χρόνια μετά τον «Leviathan» και εννέα χρόνια μετά το «Connected», η μοναξιά εξακολουθεί να αποτελεί ένα «lifestyle issue», το οποίο σαν τον Πύργο της Βαβέλ στηρίζεται σε πυλώνες όπως: ο υπερ- καταναλωτισμός, η εξαιρετική καριέρα και ο οικονομικός ανταγωνισμός για ένα μέρος του πλανήτη, και η φτώχεια, η προσφυγιά, η γήρανση του πληθυσμού και η κοινωνική αποδόμηση για ένα άλλο.   

Παρ’ ότι ο άνθρωπος έρχεται στη ζωή με άγνοια και μοναξιά, θα πρέπει ίσως να συνειδητοποιήσει ότι εκεί ακριβώς βρίσκεται και η δύναμή του, ελπίζοντας ότι η κατάρρευση θα αποφευχθεί.