Η μεγάλη ύφεση και τα προγράμματα σταθεροποίησης, δημοσιονομικής και ανταγωνιστικής εξυγίανσης στην Ευρωπαϊκή Ένωση είχαν δύο κυρίως πολιτικά αποτελέσματα στις Ευρωπαϊκές κοινωνίες. Από τη μία μεριά χειροτέρευσαν τους δείκτες δημοκρατίας, κυρίως σε μία σειρά από περιφερειακές χώρες, αφού αφαίρεσαν από τις εθνικές κυβερνήσεις τη δυνατότητα άσκησης οικονομικής πολιτικής με τις μέχρι πρότινος αρμοδιότητές τους να μεταφέρονται σε υπερεθνικές οντότητες. Από την άλλη μεριά, δόθηκε ώθηση στο να αναδειχθούν δυνάμεις που σχετίζονται με την κεντροαριστερά. Αυτή η εξέλιξη παρατηρήθηκε σε μία σειρά από σημαντικές Ευρωπαϊκές χώρες, όπου είτε τη διακυβέρνηση ανέλαβαν κεντροαριστερές κυβερνήσεις είτε η βασική ανταγωνιστική δύναμη εξελίχθηκε να είναι η κεντροαριστερά ή η αριστερά.
Περισσότερα
Θα παραμείνει η Ελλάδα ως χώρα project ενδιαφέροντος των κεφαλαίων υψηλού κινδύνου ή θα ενταχθεί ξανά στην περιοχή των ανεπτυγμένων χωρών με οργανωμένες οικονομίες και προβλέψιμο μέλλον; Αυτό είναι το σημαντικό ζήτημα το οποίο θα καθορίσει η ελληνική οικονομική πολιτική το 2013 και όχι εάν θα δούμε θετικούς ρυθμούς μεγέθυνσης να εμφανίζονται μέσα στο έτος. Αυτούς τους έχουμε αφήσει για το 2014.
Περισσότερα
Εδώ και κάποιο καιρό, έχουν πάλι αρχίσει να κυκλοφορούν, κυρίως στο εξωτερικό, διάφορες σκέψεις οικονομολόγων και εκπροσώπων κέντρων εξουσίας για τις προοπτικές του Ελληνικού προγράμματος. Ουσιαστικά, θέτουν θέμα για μία νέα απαιτούμενη περαιτέρω εσωτερική υποτίμηση.
Περισσότερα
Ο οικονομικός κύκλος διακρίνεται από δύο φάσεις: Την ύφεση και την ανάπτυξη. Στην ύφεση διακρίνουμε δύο επιπλέον φάσεις: την αποδιάρθρωση και την αναδιάρθρωση. Η ύφεση διακρίνεται από το γεγονός ότι σε μέσο ετήσιο μέγεθος το ποσοστό μεταβολής του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος είναι αρνητικό. Χρειάζονται δύο συνεχόμενα αρνητικά τρίμηνα για να θεωρήσουμε ότι έχει αρχίσει ύφεση. Το αντίθετο παρατηρείται στην ανάπτυξη, καθώς χρειαζόμαστε δύο συνεχόμενα θετικά τρίμηνα για να αποδεχτούμε ότι έχει σηματοδοτηθεί η ανάπτυξη. Σήμερα στην Ελλάδα, διερχόμαστε τη φάση της Αναδιάρθρωσης.
Περισσότερα
Μία σύνοψη των βασικών προβλημάτων που συνδέονται με το Ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα οδηγεί στα παρακάτω συμπεράσματα. Kάθε παρέμβαση στο εκπαιδευτικό σύστημα θα πρέπει να στοχεύει, κατά προτεραιότητα, στη θεραπεία των προβλημάτων αυτών.
Περισσότερα
Σε πρόσφατη εκδήλωση, με θέμα «Κτίζοντας μια νέα Ελλάδα», υποστηρίχτηκε ότι οι απόφοιτοι ΑΕΙ και οι κάτοχοι μεταπτυχιακών τίτλων είναι κατά 400.000 περισσότεροι από τη ζήτηση στην αγορά εργασίας, ενώ οι εργαζόμενοι με χαμηλότερο μορφωτικό επίπεδο είναι λιγότεροι από τη ζήτηση κατά 340.000 (!). Βεβαίως, η ανεργία πράγματι αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα της Ελληνικής κοινωνίας με το ποσοστό της να διαμορφώνεται για το μήνα Σεπτέμβριο στο 26%, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ. Η κατάσταση είναι ακόμα πιο δραματική στους νέους, καθώς το ποσοστό ανεργίας ανέρχεται στο 56,4%.
Περισσότερα
Οι πολιτικές που προτείνουν όσοι υποστηρίζουν τα προγράμματα λιτότητας, είναι πολιτικές που προτείνουν την ανάληψη πρωτοβουλιών διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων σε τρεις κυρίως κατευθύνσεις: α) αύξηση του μεριδίου των εμπορεύσιμων προϊόντων στην παραγωγή, β) βελτίωση της ελαστικότητας τιμής μεταξύ των μη εμπορεύσιμων προϊόντων και των εμπορεύσιμων, και γ) μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας ώστε να αλλάξει η σχέση τιμών και ύφεσης.
Περισσότερα
Ουσιαστικά, προτείναμε στην αντιπολίτευση να απαλλαγεί από την Ουτοπία της Πτώχευσης, στη συμπολίτευση από την Ουτοπία της Έξωθεν Λύτρωσης και να χαραχθεί μία στρατηγική Εξόδου προς την ανάπτυξη, που θα έχει ως κεντρικό στόχο την ανάπτυξη με ανάκτηση ενός σημαντικού μέρους των απωλειών που υποστήκαμε την τελευταία τριετία. Αυτός πρέπει να είναι ο νέος στόχος της επόμενης πενταετίας. Κύρια χαρακτηριστικά της πρότασής μας είναι η λήξη της σχέσης με την Τρόικα το 2014 (οπότε και τελειώνει το πρόγραμμα) και η κάθοδος της σχέσης χρέους προς ΑΕΠ κάτω από το 120% πριν το 2020.
Περισσότερα
Η επιλεκτική χρεοκοπία, ενδεχομένως, θα είναι ένα από τα υποπροϊόντα της διαδικασίας διαμόρφωσης της Ελληνικής λύσης από τους ηγέτες της Ευρωζώνης. Mε τον τρόπο αυτό, θα λυθεί το πρόβλημα ρευστότητας του Ελληνικού Δημοσίου, για την περίοδο 2012-2014. Το διάστημα αυτό λήγουν ομόλογα αξίας περίπου €100 δις, θα πρέπει να πληρωθούν περίπου €40 δις σε τόκους, ενώ ταυτόχρονα λείπουν και €10-15 δις για να υποστηριχθούν οι δημόσιες εσωτερικές δαπάνες. Το Ελληνικό Δημόσιο δεν κατάφερε να βγει στις αγορές για να δανειστεί, όπως προβλεπόταν στο αρχικό σχέδιο του Μνημονίου, και έτσι προέκυψε το πρόβλημα ρευστότητας.
Περισσότερα
Πώς βλέπουν οι Έλληνες τα προσωπικά τους οικονομικά σε σύγκριση με την πορεία της ελληνικής οικονομίας μέσα στην κρίση; Αυτό είναι ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον ερώτημα για μία σειρά από λόγους.
Περισσότερα
