Τα πουλιά βλέπουν χρώματα που οι άνθρωποι αγνοούν

Για να βρουν τροφή, να προσελκύσουν το ταίρι τους, να ξεφύγουν από τους κυνηγούς τους και να προσανατολιστούν σε διαφορετικά πεδία, τα πουλιά βασίζονται στην έξοχη αντίληψη των χρωμάτων που έχουν.

«Οι άνθρωποι έχουν αχρωματοψία σε σχέση με τα πτηνά και πολλά άλλα ζώα», αναφέρει η Mary Caswell Stoddard, επίκουρη καθηγήτρια στο Τμήμα Οικολογίας και Εξελικτικής Βιολογίας του Πρίνστον. Οι άνθρωποι έχουν τρεις τύπους ευαισθησίας στο χρώμα, στο κόκκινο, το πράσινο και το μπλε φως. Αλλά τα πουλιά έχουν και έναν τέταρτο τύπο, στο υπεριώδες φως. Αυτό τους δίνει τη δυνατότητα να αντιληφθούν συνδυασμούς χρωμάτων, π.χ. υπεριώδες+πράσινο, που είναι δύσκολο να ελέγξουμε, όπως λέει η Stoddard.

Για να το ελέγξουν αυτό η Stoddard και η ομάδα της , εκπαίδευσαν ένα είδος κολίμπρι (Selasphorus platycercus), ώστε να συμμετάσχει σε πειράματα ελέγχου της αντίληψης των χρωμάτων.

Τα πουλιά αυτά που αντιπαθούν τη ζάχαρη έχουν εξελιχθεί ώστε να ανταποκρίνονται σε χρώματα λουλουδιών που «διαφημίζουν» το νέκταρ. Έτσι μπορούσαν να εκπαιδευτούν ώστε να μάθουν συνδυασμούς χρωμάτων γρήγορα και με λίγο κόπο.

Η ομάδα της Stoddard ενδιαφερόταν κυρίως για συνδυασμούς χρωμάτων εκτός του φάσματος, τα οποία περιλαμβάνουν τόνους από εντελώς διαφορετικά μέρη του χρωματικού φάσματος. Για τους ανθρώπους, το μοβ είναι το πλέον καθαρό παράδειγμα χρώματος μη φασματικού. Τυπικά, το μοβ δεν ανήκει στο ουράνιο τόξο: προκύπτει όταν ερεθίζονται οι κώνοι του μπλε και του κόκκινου, αλλά όχι του πράσινου.

Ωστόσο, ενώ ο άνθρωπος έχει μόνο ένα χρώμα εκτός του φάσματος (μοβ), το πείραμα έδειξε ότι τα πτηνά θεωρητικά φτάνουν τα πέντε: μοβ, υπεριώδες+κόκκινο, υπεριώδες+πράσινο, υπεριώδες+κίτρινο, υπεριώδες+μοβ.

Είναι, όμως, δύσκολο να γνωρίσουμε πραγματικά πως τα πουλιά αντιλαμβάνονται αυτά τα χρώματα. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι οι υποθέσεις.

Τέλος, η ομάδα ανέλυσε ένα σύνολο δεδομένων 3.315 χρωμάτων φτερών και φυτών. Ανακάλυψε ότι τα πουλιά είναι πιθανό να αντιλαμβάνονται πολλά από αυτά τα χρώματα ως εκτός του χρωματικού φάσματος, κάτι που δεν κάνει ο άνθρωπος. Οι ερευνητές τόνισαν ότι τα χρώματα εκτός του φάσματος δεν είναι ιδιαίτερα σχετικά με τα άλλα χρώματα. Η μεγάλη ποικιλία χρωμάτων εκτός φάσματος που είναι διαθέσιμη στα πτηνά είναι το αποτέλεσμα του τετράχρωμου οπτικού συστήματός τους, που πηγαίνει πολύ πίσω στο χρόνο.

Όπως παρατηρεί η Stoddard, η τετραχρωμία αναπτύχθηκε στα πρώιμα σπονδυλωτά. Αυτό το σύστημα όρασης είναι ο κανόνας για πουλιά, πολλά ψάρια και ερπετά και σχεδόν σίγουρα υπήρχε στους δεινόσαυρους.

Πηγή: scitechdaily